Hallgrímur Þormarsson

Þótt sólin nú skíni á grænni grundu,

er hjarta mitt þungt sem blý.

Því burt varst þú kallaður á örskammri stundu,

í huganum hrannast upp sorgarský.

Fyrir mér varst þú ímynd hins göfuga og góða,

svo gestrisinn, einlægur og hlýr.

En örlög þín ráðin - mig setur hljóða,

við hittumst ei framar á ný.

Megi algóður Guð þína sálu nú geyma,

gæta að sorgmæddum, græða djúp sár.

Þó kominn sért yfir í aðra heima

mun minning þín lifa um ókomin ár.

(Sigríður Hörn Lárusdóttir)

Þín frænka

Það er napurt til þess að hugsa að Hallgrímur frændi minn sé fallinn frá. Í bernsku var hann einn af hornsteinum minnar tilveru en jafnframt keppinautur sem örðugt var að hafa undir. Enda voru, að mínu viti, líklega hans helstu persónueinkenni metnaður og keppnisskap. Hann byrjaði snemma að stunda knattspyrnu, og af reynslu bæði og afspurn var víst að á því sviði hafði hann góða hæfileika. Það sama gilti um aðrar menntir þar sem líkamlegrar hreysti þurfti við.

Á viðskiptasviðinu var Hallgrímur harðdrægur frá barnæsku, seldi meðal annars blöð og afgreiddi í kjörbúð af miklum dugnaði.

Snemma fóru sögur af digrum sjóði á sparireikningi hans, gott ef hann sjálfur var þar ekki helst til frásagnar. Enda var hann, í minningunni, fljótlega eftir bílpróf kominn á kraftmikinn kagga, greiddan úr eigin vasa. Fékk ég nýfermdur að sitja í þar sem leið lá úr Vatnsdal út á Blönduós. Það er eitt fárra skipta þar sem ég hefði óskað mér að heldur bæri meira á hinni alræmdu árvekni löggæslu umdæmisins.

Eftirtektarverð var gæska Hallgríms gagnvart þeim sem honum voru minni máttar eða stóðu höllum fæti. Barngóður var hann, sér í lagi, svo ég sá til, systkinum sínum móður sinnar megin sem hann eignaðist nokkuð stálpaður. Gamla fólkið nálgaðist hann af nærgætni og einstakt samband átti hann við nafna sinn, Hallgrím afa okkar. Ferfætlingum af flestu tagi held ég að hann hafi unnað, sér í lagi hestum.

Frændi minn vildi vera fremstur meðal jafningja í því sem hann tók sér fyrir hendur, eins og algengt er um Vatnsdælinga, en svo virðist sem sú tilhneiging hans hafi fundið sinn farveg í veitingageiranum og orkan sem í honum bjó fengið þar útrás.

Undi hann vel við sitt í síðasta starfi þar sem í nágrenni vinnustaðarins á Hótel Búðum var óhamin náttúra sem hann festi gjarnan á filmu af næmni.

Með hryggð í hjarta kveð ég öflugan ungan mann og góðan dreng sem langt í frá fékk notið þeirra krafta til fulls sem í honum bjuggu. Aðstandendum vottum við fjölskyldan á Blómvöllum okkar dýpstu samúð og megi allar góðar vættir veita þeim styrk.

Það eru ákveðin augnablik í lífinu sem fylgja manni það sem eftir er, eitt slíkt var þegar ég fékk símtalið um að þú Hallgrímur værir ekki lengur með okkur. Nú sit ég að skrifa minningargrein um þig Halli sem er algjörlega óraunverulegt, sorglegt, ótímabært og ósanngjarnt.

Til að lýsa þér þá hugsa ég um þig sem gamlan vin með keppnisskap sem leið best utandyra á hestbaki að skoða nýja staði og hitta nýtt fólk.

Við gengum menntaveginn saman, hittumst fyrst í Hagaskóla, fórum síðan saman í Versló og loks í Háskóla Íslands. Á þessu ferðalagi okkar saman var margt skemmtilegt gert, brallað og skipulagt í kjallaranum á Hringbraut. Minningar skapaðar sem við eigum saman og eru mjög kærkomnar á stund sem þessari.

Þú ert einn af þeim vinum sem héldu sambandi eftir menntaveginn þrátt fyrir að líf okkar hafi þróast í mismunandi áttir og lönd.

Við héldum því áfram að eiga góðar stundir saman. Utanlandsferðirnar standa þar upp úr þar sem við félagarnir fengum okkar tíma saman, upplifðum nýja staði, borðuðum góðan mat og nutum lífsins.

Við félagarnir fórum saman til New York, þar varst þú ákveðinn í því að vera fararstjóri enda verið þar áður með systrum þínum og hafðir ákveðna sýn á allt sem átti að gera.

Fyrir vikið varð ferðin mjög litrík og skemmtileg. Til dæmis fórum við á NBA-leik. Okkar sæti voru frekar hátt uppi í höllinni og útsýnið eftir því. Þá ákvaðstu bara að fara niður á gólfið til að sjá betur þar sem bestu sætin voru. Það var bara einn maður af okkur félögunum sem var nægjanlega ákveðinn og sjarmerandi til að geta komið sér í neðstu sætin og það varst þú. Alveg ógleymanlegt þegar þú hringdir svo í okkur til að lýsa leiknum enda við enn fastir í sömu sætum.

Þegar við fórum í skíðaferðir til St Anton var alveg augljóst hvað þér leið vel þar, endalausar brekkur, útivist, náttúra og fólk. Keppnisskapinu og útivistarþörfinni var þar fullkomlega mætt enda varstu alltaf klár í brekkurnar, vildir fara lengra en daginn áður og helst bóka næstu ferð strax.

Ferðirnar okkar verða víst ekki fleiri í bili, þegar ég hugsa til þín núna Halli þá trúi ég að þér líði vel á hestinum þínum Glóa í fallegum og björtum dal á leiðinni inn í sólina.

Með trega í hjarta kveð ég þig, elsku vinur.

Það er erfitt að kveðja góðan vin.

Ég kynntist Hallgrími þegar ég flutti til Íslands fyrir tæpum 20 árum. Með okkur myndaðist fljótt traustur og góður vinskapur, hvort sem Halli bjó í Reykjavík eða annars staðar.

Þegar ég bjó á Öldugötunni var Halli mikill heimilisvinur og þaðan á ég margar góðar minningar frá pottaferðum og grillveislum þar sem við sátum oft langt fram eftir úti í garði að spjalla á góðum sumarkvöldum.

Einnig áttum við margar góðar stundir saman á ferðalögum, hvort sem við fórum í sumarbústað, útilegur eða til útlanda í sumarfrí.

Fótboltinn var okkar sameiginlega áhugamál. Við vorum stór hópur vina sem hittumst reglulega til að horfa saman á Liverpool-leiki og nú hefur stórt skarð verið höggvið í fótboltahópinn okkar sem erfitt verður að fylla.

Hallgrímur var stór partur í lífi strákanna minna og var hann nánast eins og frændi þeirra. Elís og Leó litu upp til hans og voru svo heppnir að fá að fara með honum á landsleiki í fótbolta og oft var farið á KR-völlinn. Þetta eru minningar sem þeir munu aldrei gleyma og geta sagt litla bróður frá seinna.

Fyrir nákvæmlega ári vorum við hjá Halla á Hótel Búðum og það var svo gaman að sjá hvað hann var ánægður í sínu starfi þar sem veislustjóri.

Það er erfitt að trúa því að þú sért farinn, kæri vinur, og vonandi eigum við einhverntímann eftir að sjást síðar.

Ég sendi foreldrum hans og systkinum mínar dýpstu samúðarkveðjur.

Þinn vinur,

Elsku Halli.

Það er erfitt að átta sig á samhengi hlutanna þegar ungur maður, æskuvinur, kveður svo skyndilega. Maður situr eftir og rifjar upp gamla góða tíma, einn eða í kringum alla hina fjölmörgu vini þína. Það er erfitt að finna orðin en minningarnar eru ljóslifandi, sorgin mikil og tárin ófá. Þó er alltaf stutt í brosið þegar ég hugsa til baka. Uppátækin voru mörg.

Þú gast verið með afbrigðum stríðinn, meira að segja við móður mína, sem mér þótti skemmtilegt, en líka við mig, sem mér þótti stundum verra. Þá gátum við báðir verið þrjóskir en sættumst alltaf að lokum. Það var alltaf gaman að kíkja í heimsókn til þín, hvort sem það var til að horfa á leik, borða saman með strákunum eða bara spjalla. Þar voru alltaf allir velkomnir og oft mikið fjör, ærslagangur og gleði. Ég mun sakna þess.

Mest mun ég þó sakna góðs vinar.

Fjölskyldu og vinum Hallgríms sendi ég innilegar samúðarkveðjur.

Þinn vinur,

Hallgrímur var afar kær samstarfsfélagi á Hótel Búðum og fagmennska einkenndi öll störf hans í samskiptum við gesti og samstarfsfólk.

Í starfi sínu sem veitingastjóri á Hótel Búðum þurfti Hallgrímur að sinna mörgum og ólíkum störfum, en meðal annars sinnti hann sumum af flóknustu verkefnum sem komu upp í rekstri Hótel Búða. Til að mynda hafði hann umsjón með brúðkaupsveislum sem algengt er að halda á hótelinu og er einn mikilvægasti og fallegasti dagur í lífi hjóna þar sem helst ekkert má fara úrskeiðis. Hann fékk mikið hrós fyrir störf sín frá bæði íslenskum og alþjóðlegum gestum fyrir skipulag, samviskusemi og fallega framkomu við gesti. Hallgrímur hafði mikinn metnað fyrir veitingadeild Hótel Búða og hafði ánægju af að kynna fyrir gestum nýjungar frá litlum innlendum framleiðendum.

Hótel Búðir er lítill og náinn vinnustaður þar sem hluti starfsfólks vinnur og býr saman stóran hluta ársins og því er söknuður allra mjög mikill að þurfa að kveðja náinn samstarfsfélaga undanfarinna ára með svo skyndilegum og sorglegum hætti.

Fyrir hönd starfsfólks og eiganda Hótel Búða votta ég fjölskyldu Hallgríms mína dýpstu samúð og bið góðan guð að styrkja þau á þessum sorgartímum.

Kær vinur og samstarfsfélagi Hallgrímur Þormarsson er í dag borinn til grafar. Það er svo undarlegt hvað allt getur breyst á svipstundu, þú ert ekki lengur á Hótelbarnum skenkjandi freyðandi víni og gullnar veigar á lífsins gleðistundum. Þú ert farinn í ferðalagið sem enginn getur fylgt þér í. Harmi þrungin kveðjum við þig (í bili) elsku Halli „Búðingur“.