Jens Pétur Högnason

Elsku frændi og vinur, þín verður sárt saknað. Maður vill ekki trúa þessu, að þú sért farinn. Þetta var svo allt í einu þannig þegar ég heyrði þetta fyrst frá Ása mínum, þá steyptust yfir mig allar góðu minningarnar um þig. Þú svo hjartahlýr og góður. Vildir og fannst aldrei nóg gert fyrir börnin og talaðir oft um það að það þyrfti að kynna hestamennskuna meira fyrir ungu fólki þar sem mikil gleði kæmi út úr því. Þegar við Ási vorum að laga og byggja hesthúsið okkar bauðst þú fram aðstoð þína. Þú hugsaðir þig ekki tvisvar um að bjóðast til að hjálpa. Ekki var þetta samt í eina skiptið sem þú bauðst okkur aðstoð, heldur hjálpaðirðu okkar við margt fleira og aldrei baðstu um eitthvað í staðinn. Það var alltaf hægt að leita til þín þar sem þú varst alltaf svo hrósandi og jákvæður. Þú algjörlega gerðir daginn hjá manni góðan með hrósi þegar ég reið fram hjá húsinu þínu.

Þú varst Grundfirðingur eins og pabbi minn og mitt föðurfólk. Þú þekktir alla þar og sagðir mér frá fólkinu okkar og öllum slóðunum sem þú fórst þar um ríðandi á hestum. Mér fannst alltaf svo gaman að tala við þig elsku frændi. Ég byrjaði að hafa mikinn áhuga á Grundarfirði eftir að hafa talað við þig. Í sumar fórum ég og fjölskylda mín í kirkjugarðinn á Grundarfirði og var gaman að tala um skyldfólkið okkar. Það var svo margt sem skipti þig máli og sýndir þú alltaf áhuga á umræðuefninu. Þú sagðir við bróðir minn að hann ætti að fara að drífa pabba minn í kaffi til þín því við vitum aldrei hvenær kallið kemur, svo allt í einu kom það hjá þér. Þetta var eins og högg og fórstu allt of fljótt. Elsku frændi og vinur okkar, ég (Ósk) og Ási þökkum þér fyrir alla hjálpina og góðvildina í minn og okkar garð. Þeð er mikill missir af þér og verður þín sárt saknað. Það var alltaf líflegt í kringum þig þar sem jákvæðnin smitaði alla í kringum þig. Ég bið algóðan guð að hjálpa Friðbjörgu (Lillu), fjölskyldu og vinum í gegnum sorgina. Megi guð vera með þeim og hjálpa. Nú ertu uppi á himnum á hestbaki og veit ég að guð muni sko blessa þig og varðveita. Minning þín mun lifa og takk fyrir okkur.

Kveðja Ósk, Ási, Sól og Máni.

Næst sá ég hann í réttum í Fossvallarétt, en sem formaður Fjáreigendafélags Reykjavíkur var ég réttarstjóri. Jens Pétur var með einna stærstu hjörð okkar frístundabændanna, fallegt fé og alveg einstaklega litríkt. Það haust lagðist af fjárbúskapur í Kópavogi þar sem hann hafði verið með féð en hann gat ekki hætt fjárbúskap, keypti hús í Fjárborg og bættist í hóp fjáreigenda í Reykjavík. Við það tækifæri byrjaði ég með kindur og fékk leyfi til að kaupa gimbrar og lambhrút hjá Jens Pétri og Friðbjörgu. Ég kunni náttúrlega ekkert í byrjun og voru þau hjónin meira en tilbúin að leiðbeina mér og aðstoða.

Fljótlega tók Jens Pétur að sér að dreifa heyi fyrir marga heysala og sinnti öllu höfuðborgarsvæðinu. Líklega kannast allir hesthúseigendur við hann því hann var lipur við viðskiptavinina, vakinn og sofinn á traktornum. Jens Pétur rak einnig fyrirtækið Bíóhesta og líkast til hafa fáar kvikmyndir með hestum verið gerðar án hans aðkomu, allt frá Myrkrahöfðingjanum, Game of Thrones yfir í Hross í oss til að nefna nokkrar. Hestur hans Randver kom fram í Línu Langsokk í Borgarleikhúsinu og hann kom einnig fram í nokkrum þessara mynda.

Jens Pétur var úrvals knapi og tamningamaður. Sagt var að ef hann væri kominn í hnakkinn þá sæti hann þar, sama hvernig hesturinn léti.

Hann hugsaði vel um skepnurnar sínar og lést við gegningarnar sem voru hans yndi. Líklega hefur hann hvergi frekar viljað vera á þessari ögurstund en innan um dýrin sín.

Það verður tómlegt í Fjárborginni núna, þessi höfðingi er fallinn frá. Hann var áberandi og glettinn í fasi með blik í auga. Hann var mjög hugmyndaríkur og stórhuga. Þegar Jens Pétur var að lýsa fyrir okkur hvernig ætti að gera hlutina vitnaði hann óspart til þess er hann var formaður Hestamannafélagsins Snæfellings. Hann var frá Grundarfirði og hafði sterkar taugar til æskuslóðanna.