Á fimmtudag orti Pétur Stefánsson „vísu dagsins“ á Leir:
Vorsins blærinn veröld strýkur,
velli nærir sólin blíð.
Allur snær frá vetri víkur,
vaknar kær og betri tíð.
Pétur bætti síðan við: „Vorsólin skín glatt þennan daginn. Hitastigið ekki mjög hátt í morgunsárið, en það hlýnar með deginum. Vindur hægur. Snjórinn bráðnar hægt og rólega um land allt og er betri tíð í vændum.“
„Fjöllin seiða“ segir Guðmundur Arnfinnsson á Boðnarmiði:
Gæddur þori greini mátt
greikka spor til fjalla,
get nú borið höfuð hátt
heyri vorið kalla.
Hólmfríður Bjartmarsdóttir á Sandi yrkir:
Þeim verður á að vori að gá
sem veðrum góðum unna.
Gulan dúsk í gær ég sá
á grávíðirunna.
Þó vorið hér sé heldur latt
og heldur kalt, að sinni.
Birkigreinar bruma hratt
í blómavasa, inni.
Litkast bráðum landið hvítt
lifnar gleði og þor.
Sólar bros í suðri blítt
svona á að hafa vor
Afi hennar, Guðmundur á Sandi, orti „Vorgæði“:
Enn þá gerast æfintýr:
Eyjar, búnar flosi,
jarðar-kringla, himinn hýr,
hafið – öll í brosi.
Og hér er „Vorvísa“ eftir Guðmund:
Það glæðir áhuga, göfga teiti,
og gefur útþránum byr í voð:
að sjá þig, vorgyðja, suður á leiti,
og sendir héraði veisluboð.
Og viðbragð áskotnast vilja lúnum,
hann vængjar sig til að fara á kreik.
Og fíflum sóleyjar færa í túnum
þau full, að glókollar lyfta brúnum.
Sigurlín Hermannsdóttir segir: „Heimurinn spyr í ofvæni“:
Er Kim Jong-un lífs eða liðinn?
um lönd öll er spurt sem og miðin.
Var hann sendur í fegrun;
í massífa megrun
eða guðar á gullslegin hliðin?
Friðrik Steingrímsson segir að sér leiðist þessi málkækur formanns Eflingar:
Ef um laun við einhvern sem
er ekki vill sig beygja,
í þriðja hverju orði „em“
ætla ég að segja.
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is