Ýsa Árgangur ýsu árið 2019 var stór en árið 2018 var hann lélegur.
Ýsa Árgangur ýsu árið 2019 var stór en árið 2018 var hann lélegur. — Morgunblaðið/Ómar
Stofnar keilu, hlýra og tindaskötu eru í sögulegu lágmarki samkvæmt skýrslu Hafrannsóknastofnunar sem gefin var út á dögunum. Þar er gerð grein fyrir framkvæmd og helstu niðurstöðum stofnmælinga botnfiska á Íslandsmiðum sem fram fór dagana 27.

Stofnar keilu, hlýra og tindaskötu eru í sögulegu lágmarki samkvæmt skýrslu Hafrannsóknastofnunar sem gefin var út á dögunum.

Þar er gerð grein fyrir framkvæmd og helstu niðurstöðum stofnmælinga botnfiska á Íslandsmiðum sem fram fór dagana 27. febrúar til 20. mars, en sambærilegar mælingar eru gerðar árlega.

Í skýrslunni kemur meðal annars fram að stofnvísitala þorsks hefur lækkað síðustu þrjú ár, en er þó hærri en á árunum 1990-2010. Vísitala ýsu hefur aftur á móti haldist svipuð frá árinu 2017 en vísitala ufsa hefur lækkað frá 2018.

„Vísitölur gullkarfa, litla karfa og löngu eru háar miðað við síðustu þrjá áratugi, en lækkandi líkt og vísitölur flestra tegunda flatfiska og skötusels. Vísitölur steinbíts og lýsu eru nú nálægt meðaltali tímabilsins,“ segir á vef Hafrannsóknastofnunar um skýrsluna.

Stærsti árgangur frá 2004

Þá hækkaði vísitala grásleppu frá fyrra ári og er nú nálægt meðaltali áranna frá 1985.

Fyrsta mæling á 2019-árgangi þorsks bendir til þess að hann sé yfir meðalstærð en árgangar þorsks frá 2017 og 2018 mælast samt sem áður undir meðallagi í fjölda.

Þá mældist árgangur ýsu frá 2019 mjög stór en um er að ræða stærsta árgang ýsu frá árinu 2004 ef miðað er við mælingu eins árs fisks. Árgangar ýsu 2014-2017 mældust nálægt meðallagi en í sex ár á undan höfðu árgangarnir verið lélegir og hið sama má segja um árgang ársins 2018. ragnhildur@mbl.is