Golfið heltók Ragnhildi Sigurðardóttur

GR-ingurinn Ragnhildur Sigurðardóttir hefur um árabil verið áberandi í golfíþróttinni á Íslandi enda afar sigursæl. Ragnhildi tókst að halda sér mjög lengi í fremstu röð en tveir áraugir liðu á milli fyrsta Íslandsmeistaratitilsins og þess fjórða. Fyrir kylfinga sem ætla sér stóra hluti er því fengur í því að heyra hvað Ragnhildur hefur að segja. Fyrstu kynni hennar af Golfklúbbi Reykjavíkur má rekja til bróður hennar.

„Sigurður bróðir minn fékk vinnu hjá Golfklúbbi Reykjavíkur í Grafarholti vorið 1982. Hann reyndi þá mikið að draga systur sína með sér á völlinn og tókst það árið eftir. Við áttum heima í Grafarholti við Vesturlandsveg (húsinu með trampólíninu á þakinu) og því stutt að fara. Ég fékk svo vinnu árið 1983 í golfbúðinni og við það að tína golfbolta á æfingasvæðinu. Í þá daga voru boltarnir tíndir með höndunum (hólkum) og hjólbörur notaðar til að keyra boltana á sinn stað í boltavélina. Það að vakna fyrir allar aldir á hverjum degi, stundum fyrir sólarupprás, og vera ein með mófuglunum kom mér í mjög nána snertingu við náttúruna og fegurðina sem golfvöllurinn í Grafarholti hefur upp á að bjóða. Lóurnar urðu persónulegir vinir mínir og svöruðu mér þegar ég flautaði til þeirra.

Eftir boltatínsluna spilaði ég oftast 18 holur með hinum og þessum og eignaðist vini til lífstíðar á morgunröltinu. Það varð ekki aftur snúið því golfið heltók mig. Eftir 18 holu leik tók við vaktin í búðinni og mjög oft voru teknar aðrar 18 holur þegar vaktinni lauk á kvöldin,“ rifjar Ragnhildur upp og þegar spilaðar eru 36 holur á dag er ljóst að golfbakterían hefur gert vart við sig svo um munar.

„Þessi ofuráhugi, gífurlegur fjöldi leikinna hringja og náttúrutengingin á ansi stóran þátt í því hve vel gekk. Ég náði fljótt tökum á leiknum enda var yfirleitt pláss til æfinga úti á velli. Ég spilaði 36 holur á dag flesta daga vikunnar. Það var mikil hvatning fyrir mig að ná því að sigra á Landsmóti í golfi 1985 [Íslandsmótið] tæpum tveimur árum eftir að ég byrjaði að spila og golfið hefur verið risastór partur af lífi mínu allar götur síðan.“

Óttalausi kylfingurinn

Ragnhildur hefur átt farsælan feril hvort heldur er sem kylfingur eða golfkennari/þjálfari. Þar að auki hefur hún verið í návígi við íslenska kylfinga í golfferðum erlendis sem fararstjóri. Eftir öll þessi ár í kringum íþróttina lumar Ragnhildur vitaskuld á ráðleggingum handa kylfingum og nefnir sérstaklega tvennt.

„Ef ég mætti einungis gefa eitt golfráð væri það að halda laust um kylfuna. Það er mjög algengt að fólk haldi fast og nánast algilt þegar fólk er að stíga sín fyrstu skref í golfi. Það að halda fast um golfkylfuna veldur gríðarlegri spennu, stundum í öllum kroppnum með tilheyrandi jafnvægisleysi, sem hefur áhrif á hreyfigetu og hamlar góðum árangri. En ef ég má gefa annað ráð þá væri það að æfa sig í að vera óttalausi kylfingurinn sem klárar verkefni sitt áður en hann fer að hugsa um útkomuna. Óttalausi kylfingurinn hefur engar áhyggjur af hættum og hindrunum, er tignarlegur í öllum sínum hreyfingum og endar í góðu jafnvægi frammi á vinstra hæl með kylfuna á vinstri öxl.“

Fljót að temja okkur ósiði

Eru það gömul sannindi og ný að kylfingur sem nær góðum tökum á vippum og púttum á góða möguleika á að lækka forgjöfina. Ragnhildur segir að sinna megi þessum mikilvæga þætti þótt fólk sé tímabundið.

„Stutta spilið er það sem lækkar forgjöfina hraðast ef því er sinnt en það vill oft verða útundan hjá hinum almenna kylfingi. Ef þið hafið lítinn tíma til æfinga, æfið púttin og vippin og temjið ykkur að byrja alltaf á því að vippa og pútta til þess að það verði hluti af því sem þið gerið í hvert skipti sem þið farið í golf.

Réttar æfingar geta skapað meistarann. Við erum nefnilega jafn fljót að temja okkur ósiði eins og að slípa okkar innri demant. Þegar þið æfið ykkur, reynið þá ávallt að vera með hugann við það sem þið eruð að gera og lesið í útkomuna með það að markmiði að læra af hverju einasta höggi. Leggið ríka áherslu á góð grunnatriði og þá fara góðu hlutirnir að skila sér, jafnvel sjálfkrafa,“ útskýrir Ragnhildur.

Dýrmætar mínútur

Ragnhildur er þakklát fyrir að hafa fengið að kynnast golfinu og hugarfar hennar til íþróttarinnar er mjög heilbrigt. Hún minnir á að gleðin þarf að vera til staðar.

„Ég þakka almættinu og honum Sigga bróður mínum á hverjum degi fyrir að golf fékk pláss í mínu lífi. Golf er stórkostleg íþrótt sem sameinar fjölskyldur og stækkar vinahópinn allverulega. Allir geta farið út að leika saman á jafningjagrundvelli á dásamlega fallegum leikvöllum um allan heim. Áskorunin er í höndum hvers og eins og allir geta fundið eitthvað við sitt hæfi í samveru, útivist, keppni, leik og gleði.

Fyrir ykkur sem eruð að byrja í golfi langar mig að segja: gleymið aldrei að golf er leikur og temjið ykkur að þakka fyrir hverja einustu mínútu sem þið fáið á golfvellinum. Sama hvort höggið er gott eða glatað þá er hægt að læra af því. Spilið sem mest og hlæið mikið. Ef illa gengur, rýnið í hringinn og æfið það sem betur má fara. Ef ég á lélegan dag á golfvellinum fer ég alltaf að æfa mig áður en haldið er heim á leið. Það þarf ekki að taka langan tíma, ég vil bara ekki að það síðasta sem ég gerði áður en ég spila næsta hring hafi verið eitthvað sem ég var ósátt við,“ segir Ragnhildur Sigurðardóttir.