Viðkvæm álitamál. N-AV
Norður | |
♠K92 | |
♥D63 | |
♦KDG4 | |
♣G76 |
Vestur | Austur |
♠876 | ♠4 |
♥G | ♥ÁK87542 |
♦10632 | ♦Á85 |
♣KD1084 | ♣52 |
Suður | |
♠ÁDG1053 | |
♥109 | |
♦97 | |
♣Á93 |
Suður spilar 4♠.
Hvar liggur sökin? Ef eitthvert vit er í því að spyrja slíkrar spurningar um varnarklúður er mjög sennilegt að báðir verjendur eigi hlut að máli. Í þætti gærdagsins sáum við dæmi um „óheppilega vörn“ frá úrslitaleik bikarkeppninnar og hér er annað úr sama leik.
Norður opnar á 1♦, austur stekkur í 4♥ og suður segir 4♠. Allir pass og hjartagosi út. Sömu sagnir á báðum borðum, en vörnin þróaðist illa öðrum megin. Sagnhafi lét lítið hjarta úr borði í fyrsta slag og austur fylgdi með áttunni. Vestur skipti þá yfir í lítinn tígul, sem sagnhafi hleypti á níuna heima – ásinn upp og búið spil.
Augljóslega var hjartaáttan kall í tígli, eða í það minnsta afneitun á laufi. En átti vestur samt að spila laufkóng? Hefði austur kannski átt að yfirdrepa hjartagosann í fyrsta slag til að spila laufi? Þessi viðkvæmu álitamál eru nú alfarið í höndum lesandans.