Gísli Helgi Árnason

Elsku pabbi minn, það er svo erfitt að kveðja. Ég hélt að við hefðum nokkrar vikur í viðbót saman og færum jafnvel í sólina um jólin, en almættið ákvað annað.

Ég get ekki lýst því hvað ég sakna þín mikið. Takk fyrir að vera alltaf til staðar fyrir mig.

Þín dóttir,

Afi, mér þykir svo erfitt að skrifa hér um þig og til þín. Það er nú langt síðan en það það situr enn svo fast í huga mér að fyrir um 19 árum þegar ég vildi skrifa um hann Valla afa þegar hann féll, að það varst þú sem settist niður með mér og aðstoðaðir.

Þú varst alltaf fyrstur að bjóða fram hönd þína sama hver það var.

Þetta lýsir þér svo vel, hjálpsamur. Ég mun sakna þín svo mikið afi.

Þú varst ekki bara afi minn, þú varst langafi hans Tinna sem oftar en einu sinni óskaði eftir að hitta þig og ömmu.

Þú varst mér sem faðir, vinur, yfirmaður, samstarfsmaður, ferðafélagi um útlönd og lífið. Sú manneskja sem ég leit einna mest upp til.

Ég á óteljandi minningar með þér og flestar ómetanlegar sem ég mun minnast þangað til ég kveð.

Það er svo margt sem ég lærði af þér og er ævinlega þakklátur fyrir að hafa haft þig við hlið mér í þann tíma sem við fengum saman.

Hvíl í friði elsku afi. Kær vinur til 35 ára er látinn eftir erfið veikindi, sem hann tókst á við af miklu æðruleysi. Við Gísli kynntumst þegar við störfuðum saman fyrir Kiwanisumdæmið Ísland-Færeyjar. Gísli var mjög virkur í Kiwanishreyfingunni. Hann var forseti klúbbs síns og sinnti mörgum störfum fyrir hreyfinguna og var umdæmisstjóri Kiwanishreyfingarinnar á íslandi og Færeyjum 2000-2001. Umdæmisþing sitt hélt hann í Færeyjum sem var í fyrsta skipti sem umdæmið hélt þing sitt þar. Um 300 Íslendingar sóttu þingið, Kiwanisfélagar og makar. Fóru flestir sjóleiðis með Norrænu, en 45 manns ætluðu með flugi. Vorum við Gísli áhyggjufullir, þegar fluginu var frestað tvisvar sinnum vegna þoku, að yfirstjórn Kiwanishreyfingarinnar og erlendir gestir kæmust ekki til þings. En seint á fimmtudagskvöldi kom vélin og þing var sett klukkan 9 á föstudagsmorgni og voru sumir þingfulltrúar ekki búnir að jafna sig eftir ævintýralegt flug og lendingu, hefðu kannski þurft áfallahjálp. En þingstörf gengu vel undir rólegri og yfirvegaðri stjórn Gísla og var honum til mikils sóma. Félagar í Kiwanishreyfingunni kveðja Gísla núna með þakklæti fyrir vel unnin störf.

Margar góðar minningar rifjast nú upp frá samstarfi okkar og frá ferðalögum innanlands og utan, í heimsóknum til klúbba úti á landi og ferðir á Evrópu- og heimsþing Kiwanishreyfingarinnar. Einnig frá ferðum með Oddfellowstúkunni. Þau hjón Anna og Gísli voru einstaklega góðir og skemmtilegir ferðafélagar.

Fyrir rúmum 20 árum kynnti ég Oddfellowregluna fyrir Gísla og hvatti hann til þess að sækja um inngöngu í stúkuna Gissur hvíta, gerði hann það okkur öllum til góðs. Hann tók strax virkan þátt í starfi stúkunnar og gegndi hann mörgum trúnaðarstörfum fyrir hana. Gísli var yfirmeistari stúkunnar á 20 ára afmæli hennar og stjórnaði hann hátíðarfundi í tilefni afmælisins af miklum virðuleik og yfivegun og var ég hreykinn af honum og stoltur að hafa fengið hann til liðs við Oddfellow.

Gísli var gull af manni með skemmtilegan húmor, ég á eftir að sakna míns góða vinar og kveð hann með þakklæti og virðingu og það gera bræður í Gissuri hvíta líka. Við Anna erum þakklát fyrir heimsókn þeirra hjóna til okkar í sumarbústaðinn í lok júní og kaffiboðið hjá þeim stuttu áður en þau fóru til Spánar. Við sendum Önnu og fjölskyldu og hinum mörgu vinum Gísla samúðarkveðjur.

Það var sárt að fá símtal um að Gísli vinur okkar og kiwanisfélagi væri fallinn frá. Það var í apríl 1990 að ég fór út í Foldaskóla í Grafarvogi á kynningarfund um Kiwanis. Veit ekki af hverju ljóshærði gæinn á næsta borði vakti athygli mína. Hann hlustaði íbygginn á ræðumenn kvöldsins og drap fingrunum á borðið, spurði spurninga um Kiwanis, sem mér datt ekki í hug sjálfum. Þessi gæi hlaut að vinna í félagsmálum hugsaði ég, enda kom það á daginn, búinn að starfa í sóknarnefnd.

Kiwanisklúbburinn Höfði var stofnaður þetta kvöld, Gísli gerður að fyrsta forseta og ég ritari hans.

Mikill vinskapur skapaðist á milli okkar hjóna og Gísla og Önnu, sem varað hefur í 30 ár. Gísli var mikill félagsmálamaður, það var ótrúlegt hvað hann komst yfir og tók sér fyrir hendur og skilaði með sæmd. Smátt og smátt urðum við nánir vinir í gegn um Kiwanis. Eitt sinn er ég fór í Gunnlaugsbúð í Grafarvogi og nálgaðist kælinn sem lambalærin voru geymd í sá ég mann á kafi ofan í kælinum, veltandi hverju lærinu á eftir öðru. Þá spurði ég: „Gísli minn, hvað ertu að gera hálfur ofan í kælinum, líkar þér ekki verðið á kjötinu?“ Reis þá vinurinn upp með sigurglampa í augunum, með lambalæri í hægri hendi og sagði: „Björgvin, þetta er læri af gimbur, miklu mýkra kjöt.“ Þar sem hann var lærður kjötiðnaðarmaður vissi hann allt um kjöt.

Skagafjörðurinn var hans æskuslóð og það kom ljómi í augu hans þegar hann bar á góma. Þegar Gísli var sextugur, fyrir korteri, komu þau hjónin í húsið okkar í Tungunum. Eftir góða kvöldmáltíð á 17. júní spyr ég Gísla hvaða lag hann myndi vilja hlusta á. „Rósina,“ svaraði hann, „með Álftagerðisbræðrum.“ Er ég heyri þennan söng, enn þann dag í dag, hugsa ég til míns góða vinar og mun gera áfram.

Ég gæti skrifað margt um okkar samverustundir. Ég geymi þær í kolli mínum. Elsku Anna, börn og fjölskylda, við Sigrún vottum okkar dýpstu samúð og megi Guð varðveita ykkur.

Þar sem spor þín liggja, kæri vinur, mun ég ávallt minnast þín.

Það er góðan félaga að kveðja þegar horft er á eftir Gísla H. Árnasyni. Manni, sem var afskaplega gott að umgangast, vinna með og treysta á. Líka það, að hafa mátt í miklum störfum eiga dýrmæta vináttu.

Fundum okkar Gísla bar fyrst saman fyrir fjörutíu árum. Báðir vorum við þá kallaðir til sameiginlegra starfa, þar sem þörf var fyrir áhuga og starfsvilja. Gísli hafði þá verið valinn fyrsti formaður nýstofnaðrar Seljasóknar og ég var nýkjörinn fyrsti sóknarprestur sömu sóknar. Þar voru okkur færð í fang mikil verkefni með fleira góðu fólki að vinna allt frá grunni.

Við þannig aðstæður er nauðsyn að eiga hugsjónir og vilja til starfa og að starfa saman.

Þar var einstaklega gott og farsælt að starfa með Gísla. Hann hafði trausta og prúðmannlega framkomu, kunni líka að hafa þá festu sem nauðsynleg er hjá þeim sem eru leiðtogar.

Í safnaðarstarfinu er boðskapur heilagrar kirkju það takmark, sem setja skal hæst. Við þau störf þarf einstaklinga, sem eiga hugsjón trúarinnar á Jesúm Krist. Þá hugsjón hafði Gísli og fylgdi henni eftir. Hann átti ákaflega gott með að tjá þann boðskap í orðum.

Prédikaði oft eftirminnilega við samkomur og athafnir. Það er því í mörgu þakklæti og virðing í huga okkar, sem fengum að starfa með Gísla. Við máttum líka horfa til ljúfra áfanga og sigra í hugsjónarstarfinu.

Það var mikil eftirsjá, þegar Gísli, með sinni góðu fjölskyldu, flutti í aðra sókn. En hann var alltaf mikill félagsmálamaður. Við fréttum af því, að hann hélt áfram félagsstörfum. Okkur kom það ekki á óvart, að víða var hann valinn til mestu forystustarfa og ábyrgða. Hann var líka hetja í baráttu við erfiðan sjúkdóm á síðustu árum.

Það er söknuður að horfa á eftir góðum vinum, minnast margs. Á þeim stundum er dýrmæt trúin sem Gísla var hugsjón. Um nálægð frelsarans í lífi og í dauða. Þangað er gott að horfa á kveðjustundu. Blessuð sé minning góðs samstarfsmanns og vinar.

Með sorg í hjarta kveðjum við í dag kæran vin okkar, Gísla Helga Árnason. Það má með sanni segja að Gísli hafi leikið stórt hlutverk í lífi okkar. Gísli og Anna, uppeldissystir og frænka, tóku saman snemma á unglingsárunum og hafa verið samstíga gegnum lífið, mikill er missir Önnu. Ég er svo lánsamur að hafa fengið að fylgja þeim eftir frá því ég man eftir mér. Gísli var einstakur maður, hann var mér mikil fyrirmynd og mótaði mína sýn á lífið og tilveruna. Gísli var einstaklega bóngóður og ávallt tilbúinn til að aðstoða ef með þurfti. Það kom enginn annar en Gísli til greina sem svaramaður þegar ég gifti mig.

Gísli var menntaður kjötiðnaðarmaður og starfaði við það um árabil. Laghentur og úrræðagóður var hann, og ófáar íbúðir og hús sem hann byggði eða breytti og þar gekk hann í öll verk og vann þau einstaklega vel. Gísli var mikil félagsvera og þótti fátt skemmtilegra en að taka þátt í félagsstörfum.

Ferðalög heilluðu Önnu og Gísla og nutu þau þess að ferðast vítt og breitt um heiminn sem og innanlands. Alltaf var Gísli undirbúinn og vel lesinn um þær ferðir sem til stóð að fara í. Það er okkur hjónum afar kært að hafa farið með þeim til Spánar núna í september þar sem Gísli naut sín í hitanum þrátt fyrir veikindin.

Vertu sæll kæri vinur og þakka þér fyrir samfylgdina.

Minning um góðan mann lifir í hjörtum okkar.

Elsku Anna og fjölskylda, við Guðrún sendum ykkur okkar innilegustu samúðarkveðjur.

Stórt skarð er höggvið í vina- og félagahópinn við fráfall okkar einstaklega góða vinar og félaga Gísla Helga Árnasonar sem andaðist 1. nóvember sl. Gísli var einn af frumkvöðlum um stofnun Kiwanisklúbbsins Höfða þann 17. apríl 1990 og var Gísli fyrsti forseti klúbbsins. Hann var mjög virkur í öllu starfi klúbbsins í gegnum tíðina, gegndi hann nær öllum trúnaðarstörfum í klúbbnum svo og æðstu trúnaðarstörfum innan Kiwanishreyfingarinnar, m.a. umdæmisritari og umdæmisstjóri. Þegar horft er til baka rifjast upp margar minningar og ekki síst allar gleðistundirnar sem við áttum saman með eiginkonum okkar hvort sem var hér á landi eða erlendis. Margar vinnustundir áttum við saman hvort sem við stóðum í fjáröflun eða sinntum öðrum störfum innan klúbbsins. Fyrir nokkru greindist Gísli með MND-sjúkdóminn og tók hann því áfalli með æðruleysi en hann lét það ekki stöðva sig við að mæta á fundi hjá okkur. Gísli var mjög vandaður maður, hógvær, greiðvikinn og öðru fremur skemmtilegur félagi. Hann þekkti starfsemi Kiwanis mjög vel, fræddi hann okkur og leiðbeindi um hvernig við ættum að haga starfi okkar í klúbbnum. Hann tók að sér að skrifa sögu klúbbsins og gerði hann það með miklum sóma. Það er komið að kveðjustund, það er sárt, en minning um góðan vin og félaga huggar okkur um leið og við kveðjum hann. Blessuð sé minning hans.

Elsku Anna og fjölskylda, mikill er ykkar missir og er samúð okkar Höfðafélaga hjá ykkur.

F.h. félaga í Kiwanisklúbbnum Höfða