Bárður Guðmundsson fæddist 10. apríl 1964 á Landspítalanum í Reykjavík. Hann lést 7. nóvember 2020 á líknardeild Landspítalans í Kópavogi.

Foreldrar hans eru Guðmundur Sigfússon, f. 27. ágúst 1921 á Arnheiðarstöðum í Fljótsdal, d. 26. desember 1978, og Ester Guðlaugsdóttir, f. 9. mars 1931 í Vík í Mýrdal. Systkini Bárðar eru þrjú: 1. Guðlaugur, f. 1949, sambýliskona hans er Ásta Hallsdóttir. Dóttir þeirra er Ester, f. 1989. Sonur Ástu er Ágúst Atli, f. 1976. 2. Guðbjörg, f. 1950, fyrrverandi eiginmaður hennar er Bjarni Jón Matthíasson, f. 1953, d. 2020. Dóttir þeirra er Ester Elín, f. 1972, sambýlismaður hennar er Björgvin Rúnarsson. Dóttir Esterar er Elva Ösp, f. 1999. Faðir hennar er Helgi Örn Frederiksen, f. 1971, d. 2000. Sonur Esterar er Sólon Tumi, f. 2010. Faðir hans er Steinar Orri Sigurðsson. 3. Sigfús, f. 1959, d. 2014.

Bárður ólst upp í Vík í Mýrdal og var búsettur þar ásamt móður sinni alla tíð. Hann vann hjá Ullarstöðinni í Vík um árabil auk þess sem hann vann við sláturtíð á haustin í Vík. Einnig fór Bárður á vertíð til Hafnar í Hornafirði ásamt bræðrum sínum Guðlaugi og Sigfúsi. Þegar Bárður var ungur maður fór að bera á andlegum veikindum sem varð til þess að hann datt út af vinnumarkaði, nú undir lok lífskeiðs hans hefur hann barist við krabbamein.

Útför Bárðar fer fram frá Víkurkirkju í dag, 14. nóvember 2020, og hefst hún kl. 13. Vegna aðstæðna í þjóðfélaginu verða einungis nánustu aðstandendur viðstaddir útförina. Streymt verður frá útförinni á facebookslóðinni: Víkurprestakall í Suðurprófastsdæmi.

Stytt slóð á útför:

https://tinyurl.com/y57esk68

Virkan hlekk á slóð má nálgast á

https://www.mbl.is/andlat

Elsku Bárður minn.

Við höfum verið saman alla okkar tíð og því er sárt að þurfa að kveðja þig elsku drengurinn minn. Við áttum einstakt samband sem einkenndist af mikilli hlýju og mikilli ást. Þú varst mjög fallegt barn og alla tíð varstu fallegur að innan sem utan. Þú barst mikinn húmor og gátum við hlegið mikið saman og þá sérstaklega þegar þú hermdir eftir þjóðþekktum einstaklingum. Þú veiktist á unga aldri og núna af krabbameini. Þú hefur verið einstaklega duglegur og sýnt mikinn styrk í veikindum þínum. Ég gisti hjá þér á spítalanum í nokkrar nætur og áttum við yndisleg samtöl inn á milli þess sem þú svafst. Ég veit að Sigfús okkar og pabbi þinn taka vel á móti þér elsku drengurinn minn. Ég mun sakna þín sárt og ég mun elska þig að eilífu.

Ég fel í forsjá þína,

Guð faðir, sálu mína,

því nú er komin nótt.

Um ljósið lát mig dreyma

og ljúfa engla geyma

öll börnin þín, svo blundi rótt.

(Matthías Jochumsson)

Þín,

mamma.

Elskulegi kæri bróðir minn.

Ég man þegar þú varst lítill í kerrunni þegar ég fékk að keyra þig um hvað ég var montin af litla fallega bróður mínum. Þú varst bæði hjálpsamur og gjafmildur og hefur þú hjálpað mér mikið og fyrir það verð ég þér ævinlega þakklát. Æðruleysið og hugrekkið var mikið í veikindum þínum og er ég mjög hreykin af þér elsku bróðir. Ég elska þig.

Lýs, milda ljós, í gegnum þennan geim,

mig glepur sýn,

því nú er nótt, og harla langt

er heim.Ó, hjálpin mín,

styð þú minn fót; þótt fetin nái skammt,

ég feginn verð, ef áfram miðar samt.

Ég spurði fyrr: Hvað hjálpar

heilög trúog hennar ljós?

Mér sýndist bjart, en birtan þvarr,

og nú

er burt mitt hrós.

Ég elti skugga, fann þó sjaldan frið,

uns fáráð öndin sættist Guð sinn við.

Þú ljós, sem ávallt lýsa vildir mér,

þú logar enn,

í gegnum bárur, brim og voðasker.

nú birtir senn.

Og ég finn aftur andans fögru dyr

og engla þá, sem barn ég þekkti fyrr.

(Matthías Jochumsson)

Þín systir,

Guðbjörg.

Elsku bróðir og vinur.

Þú varst svo miklu meira en bróðir minn, þú varst fyrst og fremst mikill vinur minn og reyndist mér alltaf með eindæmum vel. Ég er svo þakklátur að hafa eignast þig sem litla bróður minn og fá að fylgja þér í gegnum lífið. Við eigum margar góðar minningar saman við bræðurnir og ylja þær mér mikið þegar ég hugsa um þig. Mér er það minnisstætt þegar þú eignaðist fyrsta bílinn þinn en alltaf hugsaðir þú vel um bílana þína og voru þeir alltaf hreinir. Við ásamt Fúsa fórum saman á vertíð á Hornafirði og var ýmislegt brallað þar. Við fórum saman á Þjóðhátíð og seint mun ég gleyma því er þú barst stóra bróður í sófa í Dalnum og höfum við oft minnst á þetta í gegnum tíðina. Elsku bróðir, þú hefur komið mér á óvart í veikindum þínum, hversu æðrulaus þú hefur verið og staðið þig eins og hetja. Ég var hjá þér þegar kallið að handan kom og ég veit að bróðir okkar og pabbi okkar hafa tekið fallega á móti þér. Við Guðbjörg systir hugsum áfram vel um mömmu okkar. Kveð þig í bili minn kæri, leyndarmálin geymi ég hjá mér.

Þinn bróðir,

Guðlaugur (Gulli).

Elsku Bárður frændi, það er erfitt að kveðja. En það sem ég er þakklát fyrir að er að hafa haft þig í mínu lífi alla tíð og gæsku þína við börnin mín. Það var dýrmætt að finna og ekki sjálfgefið. Í hvert skipti sem ég talaði við þig í síma eða hitti þig fann ég svo sterkt til væntumþykju og virðingar í minn garð. Við höfum átt margar stundir saman sér í lagi upp á síðkastið. Ég er svo stolt af þér hvernig þú tókst á við verkefnið þitt, af skynsemi, æðruleysi og sýndir ótrúlegan styrk. Margt af hjúkrunarfólkinu sem annaðist þig hefur komið að orði við mig og sagt: „Mikið er hann frændi þinn yndislegur maður, svo þakklátur fyrir allt.“ Þetta er eitt af því sem einkenndi þig, þakklæti. Þú varst líka sennilega einn af traustustu hlustendum Rásar 2, máttir helst ekki missa af neinum fréttatíma, hringdir stundum til að senda „bestu kveðjur “ til fólksins. Það var stutt í húmorinn og þú hafðir gaman af að herma eftir áhugaverðu fólki og hlusta á góða tónlist. Ég kveð þig, elsku kallinn minn, með fullt hjarta af góðum minningum og þakklæti. Og mundu að ég elska þig. Þín

Ester Elín.

Elsku Bárður.

Þú varst alltaf svo gjafmildur, góður og almennilegur við okkur systkinin. Tókst svo vel á móti okkur þegar við komum í heimsókn á Víkurbrautina þar sem spjallað var um allt á milli himins og jarðar við eldhúsborðið og við gæddum okkur á kökunum hennar langömmu. Ekki má gleyma húmornum en þú varst afar duglegur að sjá það spauglega í hlutunum og grínaðir og hermdir eftir hinum og þessum sem vakti alltaf jafn mikla lukku, enda einstaklega orðheppinn. Væntumþykjan í okkar garð skein í gegn og fór ekki fram hjá okkur.

Við þökkum fyrir samverustundirnar og minnumst þeirra með hlýhug í hjarta, við söknum þín og elskum, elsku Bárður frændi.

Elva Ösp Helgadóttir og

Sólon Tumi Steinarsson.

Elsku besti Bárður frændi minn,

Mikið afskaplega er ég stolt af því að vera frænka þín enda varstu alltaf svo einstaklega góður við mig og alla tíð hef ég fundið mikla væntumþykju frá þér. Þú hefur verið svo ótrúlega stór hlekkur í mínu lífi og þú hefur haft mikil áhrif á mitt líf og ég er svo þakklát fyrir okkar góðu stundir í gegnum tíðina. Allar góðu æskuminningar mínar tengjast Víkurbrautinni hjá ykkur ömmu og Fúsa en þar var ég dekruð í drasl af ykkur öllum og þá sérstaklega af ást og umhyggju. Þar varst þú mjög natinn við að sýna mér upptekið sjónvarpsefni eins og til dæmis Nonna og Manna. Þú hafðir mikla unun af tónlist og þú kenndir mér að meta Bubba enda varstu aðdáandi hans númer eitt. Það var alltaf kveikt á útvarpinu hjá þér og fylgdist þú mikið með fréttum og því gat ég alltaf treyst á þig með hvað væri að frétta. Þú fylgdist einnig náið með veðurfregnum og gast alltaf upplýst mig um veðrið fram undan. Þú hringdir mjög reglulega í mig og þér var alltaf umhugað um mig og vildir mér alltaf það allra besta. Síðasta daginn þinn vorum við pabbi saman hjá þér og þú baðst mig um fjarstýringuna sem ég lét í hendurnar á þér og sofnaðir þú vært í kjölfar þess. Ég kvaddi þig þá og sagði við þig eins og alltaf að ég elska þig. Seinna sama daginn rétt fyrir miðnætti kom kallið að handan og kvaddir þú í hinsta sinn að pabba viðstöddum. Við amma komum saman um nóttina til þín og kvöddum við þig elsku kallinn minn. Kyrrðin yfir þér var mikil en hvíldin var kærkomin eftir erfið veikindi. Ég er svo stolt af þér og styrk þínum í gegnum veikindi þín alla tíð. Ég veit þið Fúsi eruð saman komnir og eflaust farnir að sprella saman. Ég sakna þín strax og ég mun heiðra minningu þína um ókomin ár. Ég lofa þér því að ég mun passa elsku ömmu vel en ég veit að missirinn er mikill fyrir hana að missa þig, elsku drenginn hennar. Hvíldu í friði elsku frændi minn.

Þín frænka,

Ester Guðlaugsdóttir.

Að lokinni göngu

lagst er til hvílu.

Dagur að kveldi kominn.

Í dag er kvaddur góður vinur langt um aldur fram.

Á lífsgöngunni kynnist maður mörgum, sumir staldra stutt við, leiðir liggja saman um stund en aðrir dvelja lengur við. Besta vináttan er sú sem endist ævina út, hvort sem leiðir liggja saman eður ei en þegar hist er, er eins og síðast hafi það verið í gær. Setjast saman, geta talað um allt mögulegt, hlegið að gömlum og nýjum atvikum og finnast eins það hafi aldrei liðið langt á milli samverustunda. Bárði kynntist ég sem unglingur og við urðum góðir vinir, töluðum endalaust, hlógum, hlustuðum á tónlist og höfðum gaman. Þrátt fyrir veikindi hans náðum við að gera þetta aftur, reyndar alltof sjaldan og alltof stutt. Það var eins og við hefðum síðast hist í gær. Slík vinátta er dýrmæt. Elsku Bárður, þakka þér fyrir vináttu þína og tryggð alla tíð, þú ert farinn á vit nýrra ævintýra og þeirra sem þú kvaddir fyrr og saknaðir alla tíð. Ég segi bara „sjáumst seinna“.

Elsku Ester og fjölskylda, ykkur sendi ég mínar innilegustu samúðarkveðjur.

Guðný Sigurðardóttir.