Láretta Bjarnadóttir

Þegar við vorum börn fannst okkur Lallý frænka umvafin ævintýrum. Hún bjó uppi í Gufunesi, þar var sveit og ævintýraland. Lallý bjó til svo góðan mat með ævintýrabragði. Hún bjó til sælgæti og hlaup og gaf stærri gjafir en við almennt þekktum. Okkur fannst við alltaf í uppáhaldi hjá frænku. Okkur þótti óendanlega vænt um hana.

Lallý kunni flest og var forkur dugleg. Hún sá um matinn í fermingarveislunni okkar systkinanna. Hún vann alls kyns mat og sælgæti frameftir öllum aldri. Hún tók t.d. myndarlega á móti öllum saumaklúbbnum þegar hún bjó á Blönduósi, fyrir tiltölulega fáum árum. Hún var ýmist framkvæmdastjóri eða ráðgjafi í flestum veislum í ættinni, ef hún yfirhöfuð var á landinu. Ævintýra- og athafnaþráin bar þau Gumma víða, tvisvar til Svíþjóðar til lengri dvalar og um landið þegar þau voru hér heima á klakanum.

Lallý og Gummi giftust 1959. Hún var nýorðin sautján ára og þurfti forsetabréf til að fá að giftast. Þau höfðu verið gift í 55 ár þegar Gummi dó 2014. Missirinn var Lallý afar erfiður. Þó birti til og í minningunni lifa skemmtilegar ferðir í leikhús og á ættarmót.

Undir lokin var frænka orðin mjög veik og lasburða. Athafnakonan sætti sig illa við það og var áreiðanlega hvíldinni fegin að leikslokum.

Þau hjónin stóðu að ýmiss konar atvinnustarfsemi í gegnum árin, framleiddu sælgæti, súkkulaði og páskaegg, gerðu snittur og brauðtertur, ráku veisluþjónustu og fleira. Þau höfðu kynnst við vinnu í Nóa Síríusi þar sem Gummi var verkstjóri, hann hafði ungur numið sælgætisgerð í Danmörku.

Greta móðir okkar er tveimur árum eldri. Missir hennar er mikill, Hermann fóstri okkar lést fyrr á þessu ári. Þær systur voru ávallt vel tengdar og samtaka, þó þær væru ekki endilega alltaf sammála. Fjölskyldan var heldur ekki stór og þurfti að standa saman. Foreldrar þeirra létust rúmlega fimmtug, yngri bróðirinn Einar var rétt um fermingu. Við vorum fjögur í hvorum barnahópi systranna, á líkum aldri og höldum góðum tengslum.

Nú er Lallý frænka að búa til jólakúlur og páskaegg í himnaríki. Gummi er örugglega búinn að hanna nýja línu og Hermann fóstri að laga færibandið. Elsku Bjarni, Gummi, Lára, Jói, makar, börn og barnabörn; við vottum ykkur dýpstu samúð. Farðu vel, elsku frænka, takk fyrir allt og allt.

Það var alltaf gaman og spennandi að koma til Lallýjar og Gumma. Það var eins og að koma í ævintýraveröld og nammiland. Sælgætisverksmiðja í Hveragerði, steinasafn á Blönduósi, páskaeggjagerð í Grafarvoginum, alltaf eitthvað gott og spennandi.

Þau hjón voru ákaflega gestrisin og fannst gaman að gefa fólki að borða, þau bjuggu til mikinn mat, eins og þau væru í hótelrekstri. Enginn fór svangur frá þeim. Kindakæfan hennar Lallýjar er allra besta kæfa sem ég hef smakkað og hef reynt að herma eftir en það er bara ekki eins. Að maður tali nú ekki um snitturnar og brauðterturnar, þær voru geggjaðar.

Við Lallý vorum miklar vinkonur og ég heimsótti hana oft þegar ég var barn. Seinna fór ég mikið til hennar með börnin mín. Þeim þótti það alveg jafn spennandi og mér.

Elsku frænka, ég veit að ég var uppáhaldsfrænkan þín, þó að Ásta systir haldi að hún hafi verið það, en við skulum bara hafa það á milli okkar.

Þegar ég sagði Knúti að Lallý frænka væri dáin þá varð hann mjög leiður og sagði: „En hver á þá að gefa mér nammi?“

Ég veit að Gummi, pabbi, Þórir frændi og allir hinir taka vel á móti þér í sumarlandinu eða á ég kannski að segja nammilandinu. Á meðan æfi ég mig í kæfugerð.

Þangað til næst,

þín

Mágkona mín er jarðsungin á afmælisdegi bróður míns, sem andaðist fyrir 6 árum. Lallý og Gvendur voru einstaklega samrýnd og vildu helst vera heima saman.

Þau unnu í mörg ár saman í sælgætisgerðinni Nóa Síríusi og sælgætisgerð sem Gvendur bróðir minn stofnaði. Þau ferðuðust víða og bjuggu nokkur ár í Svíþjóð en aðallega á Reykjavíkursvæðinu.

Í gegnum árin voru alltaf hlýjar og góðar móttökur á fallega heimilinu þeirra. Þau voru einstakalega gestrisin og Lallý var frábær kokkur og bakari. Þau voru góð heim að sækja.

Það var glaðværð og hamingja í kringum þau, það var stutt í grínið og gleðina hjá bróður mínum. Lallý var dugleg til verka í öllu sem hún tók sér fyrir hendur. Þau áttu fjögur myndarleg og góð börn sem hafa komið sér vel áfram í lífinu.

Ég og fjölskylda mín vottum börnum og barnabörnum einlæga samúð okkar.

Nú er myrkur í hjörtum en með styrk þeim sem Lallý sýndi skulum við minnast þess að það birtir alltaf aftur um síðir.

Sólin hækkar á lofti og með góðum minningum birtir einnig til í hjörtum okkar syrgjenda.

Drottinn, þá er döprum manni

dýrsta gjöfin sólskinið.

Guð geymi þig og verndi, takk fyrir samveruna, elsku Lallý mín, við sjáumst síðar.

Þín einlæg mágkona,