Ólafur Þór Jónsson skrifaði í gær í pistli á netmiðlinum Karfan.is: „Það hljóta að vera ákveðin vonbrigði fyrir félögin að geta ekki fengið inn tekjur af miðasölu í fyrirsjáanlegri framtíð. Núverandi tilslakanir gilda til 3. mars. Á sama tíma og áhorfendabannið stendur er hins vegar aukið við fjölda í tilslökunum í leikhúsum, líkamsræktum, búðum, söfnum og fleiri stöðum.“
Ómar Ingi Guðmundsson knattspyrnuþjálfari sagði á Twitter í gær: „Ef ég skutla barninu mínu á ÍR-völlinn að keppa má ég ekki standa þar utandyra að horfa. Betra að ég fari í bíó í næsta húsi á meðan leikurinn er og sitji innandyra og í lengri tíma meðal fjölda sem væri áhorfendamet í 5. flokki.“
Miðað við litla útbreiðslu veirunnar í samfélaginu, og aðrar tilslakanir, væri eflaust hægur vandi að hleypa 50 til 100 grímuklæddum áhorfendum á leiki, þar sem aðstæður bjóða upp á slíkt. Allt misræmi, eins og það sem nefnt er hér að ofan veldur ávallt deilum og pirringi.
En nú er ekki annað í boði en að halda niðri í sér í andanum í þrjár vikur enn og skoða stöðuna að þeim liðnum. Vetrargreinarnar hagnast mest á því að fá áhorfendur í apríl og maí. Betra að fá ekki bakslag fyrir þann tíma. Eftir það verður ástandið vonandi farið að nálgast það að geta kallast eðlilegt á ný.