Um helgina fjölgaði þeim sem greindust með Covid og spurður hvort von væri á hertum aðgerðum svaraði Þórólfur Guðnason sóttvarnalæknir, að hann væri með hönd á byssunni en ekki búinn að draga hana upp. Helgi Ingólfsson orti á Boðnarmiði:
Um kúrekanna byggð og ból
beitt skal pestin hörku' á ný.
Er aðalstrætið signir sól
sériff tekur gikkinn í.
Ef helst sú pörupilta vá
pestin verður fljót inn,
og skrambi miklu skiptir þá
að skjóta sig ekki' í fótinn.
„Vorbrigði“ segir Ólafur Stefánsson og yrkir:
Það var um páska að pikkað fannst mér og barið,
í prýðisveðri, rólegt var skýjafarið.
Svo rauk hann upp, rétt svo að næmi ég svarið:
hér ráfaði vorið um garða, – búið og
farið.
Indriða á Fjalli þykir vora seint:
Ekki gengur allt í haginn.
Alveg komið nóg.
Sumarmála miðjan daginn
mokar niður snjó.
Guðmundur Arnfinnsson yrkir og kallar „Sjálfstæðingur“:
Bjartur var baráttuglaður
og blés á allt samvinnuþvaður,
ei studdist við staf
og standandi svaf,
enda sannur sjálfstæðismaður.
Ákaft skelfur aftur grund
er það núna vegna þess
að konur berjast hart um hund
í Héraðsdómi Reykjaness.
Ýmsra líf er ansi hart
oft þó hrjái saklaus pest,
þegar skitu verður vart
vinsamlegast farð'í test.
Auraglýja og græðgin hörð,
gjörðum þeirra ræður.
„Ofurdeild“ um alla jörð,
aðeins nokkrar hræður.
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is