Sigurlín Hermannsdóttir birtir þessa skemmtilegu hæku á feisbók:
Lóan er komin
sagði útvarpsþulurinn
og röddin brosti.
Bjartsýni í brjósti fann,
burtu kvaddur vetur.
Fyrsta lóan lætur mann
líða ávallt betur.
Stelkur gall við stundarhátt,
stokkönd eltir kjói,
hrossagaukur hneggjar dátt,
heyrðist vella spói.
Og Guðmundur svaraði:
Lóan syngur bíbí bí
brátt er von á kríu
sælugaukur suðri í
sumri fagnar nýju.
Helgi R. Einarsson segist hafa verið að lesa „blaðið okkar“ og yrkir „Í Vogabyggð“:
Gott er ef Jón og Gunna
gagnlega hluti kunna,
um göturnar spranga
og glaðbeitt svo hanga
á grastó við berjarunna.
Sumarið hér gekk í garð,
gróður ekki hafinn.
Golan köld með gamlan arð,
gerist önnum kafin.
Harpa margoft hefur sýnt,
hún á kosti' og galla.
Gróður hefur tilurð týnt,
túnin fá þá skalla.
Ó, hve mætti' í mínum greinum,
mjúkt að gefa hreiðri ból;
mér er eins og ást í meinum,
að ungum veita frið og skjól!
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is