Eygló Óskarsdóttir

Ég á eftir að sakna þín elsku amma Eygló. Að skrifa þessi orð fær augu mín til að fyllast tárum. Ég trúi því að þú sért komin á stað þar sem þú getur fylgst með afa hlaupa upp og niður Heimaklett, spjallað við fólkið þitt og dundað við blómin þín.

Ég á svo yndislegar minningar um þig sem ég mun varðveita. Eins og að vökva blómin með þér inni í sólstofu í rólegheitum, sitja með þér yfir kvöldkaffinu með einn súkkulaðisnúð í hendi meðan þú kenndir mér kapal, og fara í hárgreiðsluleik þar sem þú dottaðir þótt við systur notuðum hálfan brúsa af hárspreyi og flæktum allar rúllunar í fína hárinu þínu.

Í löngum erfiðum sjóferðum með Herjólfi huggaði ég mig alltaf við það að ég væri nokkrum klukkustundum frá flatkökunum þínum og ömmuknúsi, sem lét sjóveikina líða hjá.

Þótt þú hefðir aldrei spilað golf passaðir þú upp á að láta mig vita hversu grænn og fallegur völlurinn væri orðinn og að nú væri tími til að koma heim þegar ég hringdi til ykkar frá Bandaríkjunum og Svíþjóð. Þegar ég kom svo að keppa á landsins fallegasta velli þótti mér afar vænt um að sjá bílinn ykkar afa keyra niður í dal og veifa mér þegar ég spilaði 6., 7. og 8. holu.

Þú barðist í gegnum síðustu árin elsku amma mín og náðir með því að hitta fjögur dásamleg barnabörn til viðbótar. Ég fæ sting í hjartað að hugsa til þess að fá ekki að knúsa þig og kyssa þegar ég kem næst til Vestmannaeyja. Hvíldu í friði elsku amma, ég er meyr að vera skírð í höfuðið á þér. Ég elska þig.

Amma var heimakær og það ekki að ástæðulausu, hún og afi héldu hlýtt og gott heimili á Sóleyjargötunni. Það voru ekki breiðir gangar eða nýtískuhúsbúnaður sem gerðu heimili þeirra að yndislegum stað. Heldur móttökurnar sem hver einasti gestur hlaut við það að líta í bæinn. Það var líka alltaf hægt að ganga að dekkuðu borði vísu hjá Eygló alveg sama hvenær sólarhringsins gesti bar að garði. Það var vel hægt að merkja hversu duglegur maður var að heimsækja ömmu á því hversu vel gallabuxur pössuðu hverju sinni. Auðvitað elska allir pönnukökurnar hennar ömmu sinnar en Eygló var matráður í hæsta klassa. Það var ýmislegt sem maður smakkaði í fyrsta skipti í borðkróknum á Sóleyjargötunni. Hún fór snemma að föndra við austurlenska og aðra framandi matargerð, smurði glæsilegar snittur og lagaði nýmóðins brauðrétti á meðan flestir aðrir voru fastir í niðursoðnum aspas. Það var henni líka mikið kappsmál að öllum væri vel veitt af kræsingunum, svo mikið að hún hafði sjaldnast tíma til að borða sjálf. Þá fékk hann oft að fljúga frasinn sem síðan hefur markað fastan sess í fjölskyldunni: „Í guðanna bænum borðið þið.“

Amma var miklu meira en bara húsmóðir þótt hún hafi ung kynnst fimum villingi í Spröngunni og þau fellt saman hugi. Það var nefnilega ekki bara afi sem var lunkinn með bandspotta því amma lagði stund á netagerð og starfaði við og þótti það nokkuð framsækið. Ég man vel eftir því þegar amma var með fullt sólhús af netabútum og nálina á lofti á vorin þegar verið var að undirbúa lundaveiðitímabilið. Netin hennar ömmu voru eftirsótt í lundaháfa bjargveiðimanna og þóttu fengsæl og endingargóð. Amma og afi hafa alla tíð sprangað saman taktföst í gegnum lífið og í huga ömmu ekki til það vandamál sem afi gat ekki leyst. Ef eitthvert viðfangsefnið sigldi í strand sagði hún einfaldlega „hann Svabbi reddar þessu“ sem oftar en ekki varð raunin.

Amma var ekki mikið fyrir að trana sér fram eða skipta sér of mikið af, hún var sterkust á heimavelli. Hún gat alltaf séð það góða í fólki sem öðrum þótti lítið til koma og henni var alla tíð mikið í mun að öllum í kringum sig liði vel. Takk fyrir samfylgdina elsku amma og hafðu engar áhyggjur, hann Svabbi reddar þessu.

Elsku amma. Ég er svo þakklátur fyrir allar stundirnar með þér í gegnum tíðina. Missti varla úr hádegismat hjá þér í gaggó ef mat skyldi kalla því alla jafna voru kökur á boðstólum. Í matarboðum hjá þér sá ég þig aldrei borða, þú varst of upptekin að stjana við gestina. Það tók mjög á að sjá þig fara á elló en það gladdi mig hversu ánægð þú varst alltaf þegar við heimsóttum þig, ljómaðir og brostir út að eyrum. Ég er svo þakklátur að þú fékkst að hitta Lilju Glóð, ég mun sýna henni myndir af ykkur saman og halda uppi minningu þinni. Ég reyni að hafa hemil á afa þar til þið hittist næst.

Þinn ömmustrákur,