Jóna Ingibjörg Hall

Ég kveð móður mína sem gaf mér styrk, hvatningu og ást fram á síðasta andartak og með henni missi ég jarðtengingu og ræturnar sem gera mig að þeirri sem ég er.

Hún tók mig í faðm sinn nýfædda í þennan heim, – gullabarnið hennar. Hún leiddi mína litlu hendi inn í tilveru fullorðinsáranna. Þar gengum við saman lífsins veg sem jafningjar og vinkonur. Ég studdi hana svo niður brekkuna og hélt í hönd hennar þegar að hún hóf för sína inn í hið eilífa austur, – faðmaði hennar síðasta andartak og kvaddi. Arfleifð hennar mun tengja mig á ný og lífið heldur áfram. Ég var stolt af móður minni, glæsileik hennar, lífshlaupi gæsku og gáfum.

Móðurmissirinn skilur eftir sig tómarúm sem erfitt verður að fylla, ég þakka fyrir minningarnar og árin og fyrir að fá að hafa þessa vönduðu sál í lífi mínu í bráðum 54 ár af þeim 92 sem hún fékk hér á jörð. Minning þín lifir. Hvíl í friði elsku hjartans mamma mín.

Það er komið að kveðjustund, elskuleg tengdamóðir mín og yndisleg amma, frú Jóna Ingibjörg Hall, er farin frá okkur. Hún var mér svo góð og vildi okkur öllum svo vel. Samband okkar var gott og kærleiksríkt. Það voru forréttindi að fá að vera samferða henni í rúm tuttugu ár. Forréttindi því hún tilheyrir kynslóð sem ólst upp á þeim tíma er svo margt var að byggjast upp í þjóðfélaginu og ekki margar konur sem gengu menntaveginn eins og Jóna. Hún lærði hjúkrun og þrátt fyrir 46 ára aldursmun okkar á milli kom hún alltaf fram við mig eins og jafningja. Þegar við kynnumst er Jóna að fara á eftirlaun um sjötugt en ég rétt að hefja minn starfsferil.

Ég er stolt af henni og mér þykir hún hafa sýnt mikið hugrekki og þor að hafa sótt um hjúkrunarstarf erlendis 1953 og var hún meira og minna í Svíþjóð, Finnlandi og Ameríku til 1962. Það var alltaf svo gaman að heyra hana segja frá þessum tíma og þessi lífsreynsla og vinasambönd sem hún eignaðist voru henni dýrmæt og minningarnar yljuðu henni fram á síðasta dag.

Hún elskaði að ferðast til Ameríku og Haddý systir Guðmundar býr þar ásamt dóttur sinni Ann í Virginiu. Þau heimsóttu þær mæðgur oft og fyrir brottför heimtaði Jóna lista yfir allt sem okkur vanhagaði um sem og fata- og skóstærð barnanna. Þau komu ávallt heim hlaðin gjöfum og alls konar amerísku góðgæti. Í nánast hverri ferð gaf hún mér aukalega viskutykki með tilheyrandi árstíð eða hátíð sem var í gangi þegar þau fóru utan og bætti alltaf við, æ þetta er ekkert merkilegt mér fannst þetta bara svo sætt. En í hvert sinn sem ég set viðeigandi viskustykki á ofnhurðina um páska, haust, jól eða Halloween minnir það mig alltaf á gjafmildi Jónu, hlýju hennar og kærleik.

Þegar Regína Lilja og Hannes voru lítil kom hún í heimsókn á laugardagsmorgnum og var þá iðulega með nýbakaða eplaköku með sér, þá bestu sem við höfum smakkað! Hún var alltaf á hraðferð þrátt fyrir að vera hætt að vinna og rétt þáði einn kaffibolla með kökunni. Hún var alltaf til í að passa barnabörnin og óskaði sérstaklega eftir að fá að strauja þvottinn á meðan. Er hún lék við þau settist hún á gólfið hjá þeim, man alltaf hvað mér þótti það merkilegt því hún var þá 73 ára gömul.

Jóna var alltaf svo iðin og dugleg. Bakaði pönnukökur fyrir öll barnaafmæli. Þreif hátt og lágt um helgar, bauð í lambalæri á sunnudögum, keypti nýjasta Gestjafann til að prófa framandi uppskriftir og gerði góð kaup á útsölum. Hún ók um á eigin bíl og var dugleg að heimsækja vini og ættingja. Var alltaf svo flott og fín, vildi helst ekki fara úr húsi nema með blásið hár og varalit. Fann aldrei á sér að hún væri orðin fullorðin, hvað þá ellilífeyrisþegi. Hún flutti úr íbúðum aldraðra eftir að Guðmundur féll frá, og keypti sér íbúð á almennum markaði, fékk far á vespu barnabarnanna og skellti sér í svifflug í einni Kanaríferðinni.

Ég mun ávallt sakna elsku Jónu, minning um einstaklega góða og hlýja konu lifir með okkur, takk fyrir allt sem þú gafst okkur, faðmlögin, ást þína og hrósin.

Þín

Ég kveð ömmu mína og bestu vinkonu með miklum söknuði. Ég er ómetanlega þakklátur fyrir allar þær minningar sem við sköpuðum saman. Við spiluðum fótbolta í garðinum í Keilufelli og horfðum á „Bold and beautiful“ á morgnana. Ég mun sakna þess að grínast og hlæja með ömmu en ég veit að ég mun hitta hana einhvern tímann seinna. Við fórum í sund og tókum göngutúr við Breiðholtslaug og pissuðum á blómin eftir að hafa fengið okkur Svala og snúð. Takk fyrir að gera mig að þeim manni sem ég er í dag, takk fyrir að kenna mér að vera góður og hlýr við fólkið í kringum mig því maður veit aldrei hvenær er síðasta skiptið sem maður hittir fólkið sem maður elskar. Þú munt alltaf eiga stóran part í hjarta mínu. Takk fyrir allt elsku amma, ég elska þig. Þinn Elvar

Amma mín var mjög einstök enda hefur hún haft mikil áhrif á líf mitt. Hjá ömmu fann ég fyrir mikilli ró enda fannst mér ég vera hve öruggust í nærveru hennar. Hún sýndi mér alltaf mikinn skilning og gaf hún sér alltaf mikinn tíma til þess að hlusta á mig og það sem að ég hafði að segja enda leit hún á mig sem jafningja, sem að mér þótti svo einstakt. Þrátt fyrir 73 ára aldursmun kom okkur ömmu alltaf virkilega vel saman og var hún mín besta vinkona og mun hún alltaf verða mín helst fyrirmynd, enda ævintýragjörn, góð og skilningsrík. Amma Jóna mótaði mig í einstaklinginn sem ég er í dag og það er mjög erfitt að kveðja hana þar sem að hún var svo stór partur af mér, en ég vil trúa því að hún sé komin á fallegan stað í faðm afa Guðmundar umvafin sínum englum. Takk fyrir allt elsku amma Jóna.

Þín

Þegar ég sest niður til að skrifa nokkur kveðjuorð til vinkonu minnar og fyrrverandi vinnufélaga kemur fyrst í hugann þakklæti fyrir trygga og góða vináttu. Jóna var einstaklega glæsileg kona en umfram allt hlý og vönduð manneskja.

Við stöllurnar Jóna, Edda, Villa og Adda unnum saman í mörg ár og ég var svo heppin að þær buðu mér í Asparfellsklúbbinn. Mér fannst það mikil upphefð að fá að hitta þessar dásamlegu konur utan vinnutíma. Við hittumst reglulega, borðuðum saman og hlógum mikið. Jóna var mikill húmoristi og skemmtileg kona og sagði alltaf: „Hittumst snemma, við megum engan tíma missa.“ Þetta eru ógleymanlegar stundir en minningarnar lifa. Minningin um yndislegar vinkonur mínar sem mér þótti svo vænt um.

Elsku Jónu kveð ég með söknuði, konuna sem gaf svo mikið af sér, var alltaf svo heil og góð. Takk fyrir vináttu þína elsku vinkona. Fjölskyldu hennar sendi ég mínar bestu samúðarkveðjur og kærar þakkir fyrir að bjóða mér að vera með ykkur á kveðjustund. Minning móður ykkar mun vera ljós í lífi allra sem kynntust henni. Guð gefi ykkur öllum styrk.

Bjarghildur (Bagga).

Kveðja frá Alþjóðlegri frímúrarareglu karla og kvenna á Íslandi, Le Droit Humain. Stúkunni Sindra nr. 1571.

Jóna Ingibjörg gekk í regluna 26.4. 1977 og var hún ein af stofnendum stúkunnar Sindra, stofnuð 7.12. 1994. Við stúkusystkin kveðjum mæta systur, heilsteypta, hógværa og kurteisa. Í framgöngu bar hún með sér yfirvegun og jafnvægi. Hún tileinkaði fjölskyldunni, hjúkrunarkonu- og frímúrarastarfinu krafta sína. Allt er þetta þjónusta við lífið. Það var henni lífsfylling að passa og hlúa að börnum sínum og barnabörnum. Eitt sinn var hún spurð, þá hætt að sinna hjúkrun, hvort hún ætlaði ekki að fara að njóta lífsins, þá var svarið að það væru forréttindi að gæta barnabarna sinna. Það var hennar val að læra hjúkrun, að hlúa að hinum veiku og smáu. Ungbarnaeftirliti sinnti hún um árabil. Það kom henni því ekki á óvart til hvers væri ætlast af henni er hún gekk í frímúrararegluna. Jóna Ingibjörg var heiðruð, hún hlaut heiðursviðurkenningu reglunnar fyrir vel unnin störf árið 2013, þjónustumerkið.

Fyrir hönd systkina í stúkunni Sindra votta ég börnum, tengdabörnum og barnabörnum samúð er hún hverfur til hins eilífa austurs.