Fyrst er limran „Sundreiðin“ eftir Guðmund Arnfinnsson: Hann Sæmi úr Svartaskóla sundreið kolsvörtum drjóla „yfir hafið og heim“ og hrekkjóttum þeim með saltara sökkti fóla.

Fyrst er limran „Sundreiðin“ eftir Guðmund Arnfinnsson:

Hann Sæmi úr Svartaskóla

sundreið kolsvörtum drjóla

„yfir hafið og heim“

og hrekkjóttum þeim

með saltara sökkti fóla.

Og hér er „Ástarlimra“ eftir Guðmund:

Hún Vala sagði það sjálf,

að sig hefði dreymt hann Álf

frá því að fyrst

hann fékk hana kysst

á skemmtun í Valaskjálf.

Óla Friðmey Kjartansdóttir setti á Boðnarmjöð vísu eftir RSG:

Haustsins spá er sviðasár

sinugráir hagar.

Því eru á við þúsund ár

Þessir fáu dagar ...

Friðrik Steingrímsson yrkir „Upp eða niður“:

Hvar ég lend'er fell ég frá

fráleitt veldur ama,

ég mundi vilja minna á

að mér er alveg sama.

Erlingur Sigtryggsson svaraði:

Í öðrum heimi er ekkert gott

og erfiður þangað róður,

en komist ég þar með Charlie Watt

og Keith, þá verð ég góður.

Hafsteinn Reykjalín Traustason orti 3. sept. kl. 14.36:

Bíð enn eftir sólarsumri,

sunnan undir vegg.

Grillið klárt með góðum humri,

glasið hjá því legg.

(Um stundarsakir)

Pétur á Gautlöndum þótti stundum nokkuð „principfastur“ í löggjafarstörfum og viðhafa orðið „princip“ nokkuð oft í ræðum sínum. Um það var þetta kveðið:

Allt var gott er gerði drottinn forðum.

Princip þó hann þetta braut

þegar hann bjó til Pétur Gaut.

Eitt sinn átti Magnús Torfason alþm., þá bæjarfógeti á Ísafirði sem oftar, í sennu á þingi. Um það var þetta kveðið:

Sverða heyrist söngurinn,

sveitist dreyra gljáskallinn,

skekur geirinn skapúfinn

Skutulseyrar-týraninn.

Að lokum eftir Örn Arnarson:

Djöflar hljóða deyjandi.

Dvínar glóð í helvíti.

Blæs í hlóðir bölvandi

bræðimóður andskoti.

Halldór Blöndal

halldorblondal@simnet.is