Tvö heimsfár er kannski yfirdrifið

Og hvert afbrigðið á fréttastofunni af öðru útlistaði svo ógnvænlegt bakslagið og hvernig heilbrigðiskerfinu litist engan veginn á blikuna, ekki frekar en því hefur litist á hana síðustu 22 mánuðina eða svo. En tölurnar sem nefndar voru af ótal dramadrottningum í þessu sambandi virtust þó varla til þess fallnar að blásið væri í alla tiltæka lúðra þeirra vegna. Fréttastofan útlistaði síðan að heilbrigðisráðherrann hefði ákveðið hamlandi aðgerðir eftir að hafa lesið yfir vangaveltur á minnisblöðum sóttvarnayfirvalda. En þó var niðurstaðan ekki betur skilin en svo að ágreiningslaust væri að ekkert benti til þess að aðgerðir á borð við að slökkva á bjórþorsta hálftíma fyrr en vant er eða að hafa 500 á samkomu sem 1.000 máttu vera á daginn áður skiluðu árangri.

Grímulaus hugmyndafátækt

Og svo var grímuskyldan tekin upp aftur! Fróður maður benti á af því tilefni að þótt aðeins 30 þúsund manns hefðu nennt að mæta til Glasgow hefðu grímur verið sjaldséðari þar en var á meðan Grímur Thomsen bjó einn á Bessastöðum.

En sú skýring var gefin á því að loftslagsvandi heimatilbúnu hryllingsbúðarinnar myndi eins og ósjálfrátt drepa allar bakteríur og veirur frá Wuhan, enda væri ekki fært að vera með tvo heimsfaraldra í takinu á svo fámennri ráðstefnu, enda gjörólíkir hræðslutaktar notaðir, sem hvor aðli væri einangraður sérfræðingur í. Þetta sagði sig náttúrlega sjálft þegar vísindamenn úr báðum hópum, svo dásamlega ólíkum, en jafnsannfærðum, staðfestu þessar staðreyndir, enda eru það jú einungis staðreyndir sem allir þessir vísindamenn fjalla um, þótt þær eigi það til að týnast í reglugerðaskógunum.

Hvernig væri að horfa á samanburð?

Og þar sem ekkert annað var í fréttum þessarar stofnunar, sem fær hálfan milljarð á mánuði í þvingaðan styrk frá almenningi til að reka sig, iðulega og æ oftar í óþökk hans, þá varð það að ráði að skoða hvort Pallar „RÚV“ væru einir í heiminum eins og þeir eru svo óþægilega oft.

Og það þurfti vissulega ekkert að hafa mikið fyrir því að detta inn á fréttir um „kóvíð“ í útlandinu og það ekki svo mjög fjarri okkur. En þótt upplýsingarnar þær byggðust á verulegum tilþrifum veirunnar var fréttum um það ekki slegið upp um alla veggi fréttamanna eins og tíðkast hér.

En vissulega virtust þær vera sýnu verri en þær sem ríkisreknir íslenskir kollegar gátu í aðdraganda helgarinnar gert sér svo glaðan dag yfir.

Skýrslugerðarmenn í Bretlandi sögðu að í síðustu viku hefði 1 af hverjum 50 manneskjum smitast í Englandi (ekki Bretlandi öllu). Þarna væri um 1,1 milljón manns að ræða. En svo vildi til að þessi 1,1 milljón væri sama tala og vikuna á undan og þær báðar væru á meðal þriggja smithæstu vikna á Englandi síðan fárið flutti sig frá Kína og kom þá meðal annars við á Englandi í heimsreisu sinni.

En ósköp rólega var því bætt við að þessar tölur sýndu að fólk væri fjarri því að smita annað fólk jafn hratt og áður var og því stæðu yfirgnæfandi líkur til þess að þessi bylgja myndi hníga hratt.

Síðast þegar fréttist benti ekkert til þess að svo grípandi tölur hefðu sett allt á annan enda í þessum hluta ríkis Bretadrottningar eða í öðrum hlutum þess.

Má kannski gera hlé á annarri heift?

Einn af hverjum 50 í smitleiðangri á Íslandi myndi nálgast 7.000 manns þar á einni viku. Menn geta rétt ímyndað sér hvers konar upphlaup yrðu hér og ekki bara á furðufréttastofu „RÚV“. Það væri hins vegar alls ekki útilokað að fréttastofan sú myndi þá hafa fengið samþykki ríkisstjórnarinnar fyrir því að gera örstutt hlé á áralöngum ofsóknum á hendur útgerðarfyrirtækinu fyrir norðan, og eins fengið leyfi til þess að draga um stutta stund úr fréttum samherja sinna héðan og þaðan af lofthræðslutryllingnum sem þau Hans og Greta eru um það bil að lyftast upp úr límingunum yfir úti í Glasgow um þessar mundir.

Þau tvö og aðrir í barnahópnum þar á öllum aldri halda því hávaðasöm fram að Glasgow-ráðstefnan hafi sannað að stjórnmálamenn sem troða sér jafnan í fremstu sæti á öllum slíkum ráðstefnum reyni að klessa sér við hliðina á milljarðamæringum sem koma á 400 ofurþotum til að sýna manngerðu veðri virðingu sína, sumir eftir að hafa fundið glufu í sinni stundaskrá frá því að skjóta 5 stykkjum af vinum sínum með eldflaugum út í himingeiminn til að þeir geti verið þar þyngdarlausir í rétt rúmar tvær mínútur og megi svo kalla sig geimfara alla tíð eftir það.

Sofðu, blíði Biden minn

Til þess var tekið að Joe Biden steinsofnaði í stóra ráðstefnusalnum í Glasgow og það lengur en tvær mínútur að sögn Jeffs Bezos sem var nærri og tók tímann. Það verður seint sagt að Joe Biden hafi verið þungavigtarmaður á þessari loftslagsráðstefnu og ekki endilega víst að hann hafi verið algjörlega viss um hvað hann var að gera þar. Það hefur sjálfsagt átt við fleiri af þessum þrjátíu þúsundum.

En með því að dotta í þingsalnum, sem var í sjálfu sér upplögð aðgerð, því þá segir maður enga vitleysu á meðan, hefur Biden náð algjöru þyngdarleysi sem stóð mun lengur en í tvær mínútur og náðist án þess að brenna þyrfti upp ógrynni af andrúmslofti og gera þar með sitt til að lyfta ísokinu af Okinu og fremja önnur skemmdarverk af því tagi.

Hvað sem segja má almennt um tilþrif þeirra Joes og Hunters Bidens eru þau ólík uppákomum Hans og Gretu. Greta vill nú, vegna hrópandi getuleysis stjórnmálamanna, efna til byltingar eins og þau Viðar, Sólveig og Smárinn knúðu fram í félagi sem þau höfðu aldrei heyrt nefnt, né höfðu nokkuð með að gera og náðu undir sig með vel rúmlega 10% atkvæða.

Sagan sannar reyndar að miklu færri atkvæði en þetta geta dugað til, enda verða öll atkvæði, fyrr og síðar, hreint aukaatriði í því fyrirkomulagi sem stefnt er að, þegar endanlega er komist yfir lýðræðishallann.

Hinir hjartshreinu grípa boltann

Þótt lofthræðslubyltingin hafi nú staðið í þrjá áratugi og engu komið til leiðar, og Kína, Indland, Rússland og fleiri hafi alls ekki útilokað að koma að málinu eftir svo sem sex áratugi í viðbót og vísindunum sé mjög veifað um veðrið manngerða, eru þau nú þegar að mestu komin í aukahlutverk.

Í gær stóð yfir í Glasgow ráðstefnuþáttur sem sérstaklega var helgaður æskunni og margt úr þeim munnum einkenndist af vonbrigðum yfir svikasamsæri stjórnmálastéttarinnar sem meinti augljóslega ekkert í sýndarheimi sínum um andstöðu við ógnir manngerða veðursins.

Voru mikil hróp gerð að svikahröppunum, sem voru þó allir í góðu skjóli eins og jafnan er. Þetta var áberandi í skiltum og rauðum flöggum í bland við stóryrði af ýmsu tagi.

Fréttamenn sögðu að í unglingadeildinni væri augljóslega ríkulegur stuðningur við „raunverulegar aðgerðir“ gegn fyrirsjáanlegu fárviðri, sem engan enda taki, eftir að því hefur verið endanlega verið startað. Kannski mun það auðvelda störf veðurfræðinga þegar svo verður komið og draga úr kostnaði við þann þátt.

Leggja sig í líma

En þegar frasar stjórnmálamanna og systur þeirra, orðin tóm, eru að færast niður í annað sætið á heilsteypta hugsjónafólkið leikinn. Það er nú tekið að líma sig niður, í orðsins fyllstu merkingu, á fjölmennum hraðbrautum svo að enginn kemst lönd né strönd og eins á flugbrautum til að torvelda flygildum að hefja sig til lofts. Góðgjarnir hljóta að vona að svo barnalegar aðgerðir muni ekki bitna á 400 einkaþotunum sem heiðursgestirnir í Glasgow voru svo vinsamlegir að setja undir sína rassa og því síður að þær muni tefja för 850 bíla í lest sem var höfð í því að flytja Joe Biden vakandi eða sofandi á milli fundarsala.

En Bezos fagnar því að ekkert af þessu stöðvar þó flaugarnar hans sem fara beint af augum, eldspúandi með geimfara hinna nýju tíma, útbólgna billjónamæringa.

Hér á Íslandi hafa aðgerðasinnar enn talið óþarft að safna UHU-túpum í trilljónavís til að líma hugsjónafólk niður á kinnunum ofan í malmikið. Er sjálfsagt vísað á staðfastar aðgerðir Dags og Næturhópsins í kringum hann, sem hefur, einn borgarstjóra í heiminum öllum, gert sitt ýtrasta til að trufla almenna umferð í bænum sem borgar honum launin og skaffar honum bíla og bílstjóra.

Aðgerðasinnar telja augljóslega að svo vel sé að verki staðið hér að enn sé óþarft að grípa til þess örþrifaráðs að líma meirihlutann niður á rasskinnunum, enda séu þær augsýnilega mikilvægustu stjórntæki hans.

En auðvitað hlýtur að vera hægt að treysta öflugum aðgerðasinnum til að spara ekki hefðbundin tilþrif sín komi í ljós að almenn eyðileggingarstarfsemi borgaryfirvalda, eins og hún hefur birst fram að þessu, nægi ekki til.

Liprar löggur í Woke-vímu

Í Bretlandi höfðu lögregluyfirvöld skilið blíðróma talanda lýðræðislegra yfirvalda sinna um ógnir og skelfingar hins heimagerða veðurs svo að þau töldu fyrst að þeirra verkefni væru þau ein, eftir að hafa verið kölluð á staðinn, að vera í þjónustuhlutverki við góðkynjaliðið sem límt hafði sig niður í malbikið. Þau færðu þeim te og smákökur og spurðu hvað mætti hjálpa þeim með svo þeim tækist sem best mikilvægt æltunarverk sitt, enda væri augljóst að þau væru að leggja sig í líma fyrir hinn milda og góða málstað. Málsfarsbankinn bendir að vísu á að orðið lími þýði í þessu tilviki vöndur. Það var eins gott að verðir laga og reglna vissu það ekki, því að þá hefðu þeir kannski farið meira fram í samræmi við starfslýsinguna. En þegar svo var komið að margfaldar biðraðir höfðu myndast og tugir þúsunda manna höfðu ekki komist leiðar sinnar, þar á meðal sjúkrabifreiðar með fársjúka og slasaða farþega og slökkvilið og hjálparsveitir, þá tóku yfirvöldin að óttast að koma enn verr en áður út úr könnunum ef almennur aumingjadómur þeirra yrði svona augljós eins og nú stefndi skyndilega í.

Jafnvel BBC, sem hafði borið blak af þessum sjálfsprottnu aðgerðum vegna skiljanlegs ótta út af manngerðu veðri, tók að átta sig á að ekki væri víst að þessu væri bætandi á hina almennu og yfirþyrmandi hlutdrægni stofnunarinnar, sem er þó eins og hvítskúrað ský hjá pínulítilli óþarfri systurstofnun hér uppi á Íslandi.