Gátan er sem endranær eftir Guðmund Arnfinnsson:
Tengja karl og konu má,
kannski líka fiska tvo.
Tónar streyma tíðum frá.
Á töðuvelli eru svo.
Þótt fast menn hafi bundið bönd,
böndin mörg þau rakna,
þar traustust held ég handabönd,
helst ég þeirra sakna.
Og svo kemur ráðningin:
Í hjónabandi eru Frissi og Fía.
Tvo fiska í spyrðubandi ég sá.
Djassbandið lék áðan lagið nýja.
Menn lögðu í heyband sáturnar þá.
Guðrún B. vísar hér til hins þekkta bands „Mothers of invention“:
Í hjónabandi hangið lengi
sem hrognkelsi í spyrðubandi,
dá Mæður* Zappa, mjúka drengi,
og mörg heybönd á sínu landi.
Þá er það lausnin frá Helga R. Einarssyni:
Kollinum ég kem í stand,
svo kíki á orðin hér.
Sé hjóna-, hey- og spyrðuband
og hljómsveit bandið er.
Sigmar Ingason svarar:
Hjónabandið entist ekki lengi.
Úti hangir spyrðuband á rá.
Bílskúrsbandið býr við erfitt gengi.
Báru hestar heyband klökkum á.
Hér kemur lausnin frá Hörpu á Hjarðarfelli:
Tryggðabandi bundust hjónin.
Með bandi spyrti fiska tvo.
Segulbandið sendir tóninn.
Sást heyband á velli svo.
Sjálfur skýrir Guðmundur gátuna þannig:
Hjónabandið hér um ræðir.
Hygg, að spyrðuband sé þá.
Strákabandið gleði glæðir.
Greini heyband velli á.
Þá er limra:
Sælt er á sólarströndum
og sagt er, að hjónaböndum
fjölgi þar ört
og framtíð sé björt
hjá ásthrifnum eldri löndum.
Síðan er ný gáta eftir Guðmund:
Úti fyrir hamast hríð,
hörð er þessi vetrartíð,
innivið í erg og gríð
ég uni mér við gátusmíð:
Þann á bæjarburst ég sá.
Bunan vellur honum frá.
Montinn er hann ekkert smá.
Einatt má á byssu sjá.
Fleiri lausnir verða í Vísnahorni á mánudag.
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is