Halldóra Kristín Arthursdóttir

Mamma þú varst kletturinn í lífi mínu og barnanna okkar Magga. Alltaf til staðar fyrir okkur, áttir réttu svörin við öllu. Mikið sem ég á eftir að sakna þíns hlýja faðms og dillandi hláturs. Það var svo gott að hlæja með þér og þú hafðir svo smitandi hlátur að yfirleitt voru allir farnir að hlæja með þér. Þín skilyrðislausa ást og umhyggja á eftir að umvefja okkur alla tíð.

Þú gerðir allt fyrir alla en þáðir sjaldan aðstoðina sjálf. Geymdir aldrei verk sem hægt væri að klára í dag til morguns heldur óðst í verkin, sannkölluð súper-mamma.

Við áttum einstaka vináttu og heyrðum hvor í annarri á hverjum degi og stundum oft á dag. Þú varst stór hluti af fjölskyldu okkar Magga, komst oft við í kaffisopa eða borðaðir með okkur. Þú elskaðir að ferðast og við vorum dugleg við það, hvort sem það voru bíltúrar innanlands eða ferðir erlendis.

Þótt lífsins brekkur færu að verða ansi brattar og erfiðar þá varstu alltaf jákvæð og glöð. Þegar þú varst spurð hvernig þú hefðir það var svarið alltaf það sama: „Ég hef það bara mjög fínt.“ Svona varstu alltaf glöð, sterk og með mikinn lífsvilja.

Elsku mamma, þú skilur eftir þig risaskarð í hjörtum okkar sem enginn getur fyllt en á sama tíma skilurðu eftir hafsjó af frábærum minningum sem við yljum okkur við.

Takk fyrir allt elsku mamma

Þín dóttir,

Elsku mamma. Þau verða heldur fátækleg orðin þegar móðir er syrgð. Hvernig er hægt að þakka nógsamlega það ævistarf, kærleik, hlýju og ást sem hefur verið til staðar alla tíð? Það er margt að þakka í gegnum tíðina. Það að eiga ástríka móður sem hefur sýnt barni þolinmæði, virðingu og hlýju er besta næring sem hægt er að fá út í lífið. Mamma var hlý kona og sýndi það bæði börnum sínum og barnabörnum og fólkinu sínu. Hún elskaði ekkert heitar en að verja tíma með fjölskyldunni og ferðast.

Mömmu var alltaf umhugað um fólkið sitt og fylgdist vel með því. Við töluðum saman flesta daga og hún vildi gjarnan heyra hvað barnabörnin voru að taka sér fyrir hendur. Ég mun sakna kærleikssamtals, góðra ráða og dillandi hláturs. Ég kveð mömmu með söknuð í hjarta og djúpu þakklæti fyrir þann kærleik, hlýju og ást sem hún hefur gefið okkur.

Mamma er kona

sem heldur í höndina

á manni fyrstu árin

en hjartað alla ævi.

Takk fyrir allt saman elsku mamma,

þinn sonur

Elsku hjartans mamma mín, með sorg og söknuð í hjarta mínu þakka ég þér fyrir allt sem þú hefur gefið mér og allar okkar stundir saman. Ég elska þig og mun ávallt geyma og varðveita þig í mínu hjarta.

Hvíldu í friði elsku mamma mín.

Þar sem melgrösin glóa

þar glóir þú.

Þar sem nóttin leggur lönd sín

þar sefur þú mín kæra móðir.

Þar sefur þú.

(Ómar Sigurjónsson)

Þinn sonur,

Það er ekki öllum gefið að eignast góða tengdamömmu, ég var einn af þeim lánsömu. Ég man í fyrsta skipti sem ég kom að heimsækja Ágústu í Daltúnið þá kom ég og settist í stofuna í kjallaranum þar sem þau systkinin höfðu afdrep fyrir sig. Á eftir hæðinni var Halldóra að horfa á einhvern gamanþátt í sjónvarpinu og hló hátt sínum smitandi hlátri, Ágústa sagði við mig brosandi: „Þetta er bara mamma að horfa á sjónvarpið.“ Skömmu síðar vindur Halldóra sér niður stigann og kynnir sig með orðunum: „Sæll, ég heiti Halldóra og mikið er gott að sjá þig loksins.“ Þar með var ég kominn inn í fjölskylduna, ekkert fát eða fum á þessu heldur komið hreint og beint fram. Þannig var Halldóra, hrein og bein, aldrei neitt hálfkák eða vandræði, hún lá ekkert á skoðunum sínum og var staðföst í því sem hún tók sér fyrir hendur. Öll verkefni kláruð og allt í röð og reglu. Heimilið var Halldóru heilagt, allt var þar heint og strokið og mikill metnaður var lagður í matargerð enda vandfundinn betri kokkur en hún. Matmálstíminn var líka hafður í hávegum, það var matur klukkan hálfsjö, ekki fyrr og ekki seinna, mér fannst þetta undarlegt í fyrstu en vandist þessu fljótt. Halldóra vann mikið allt tíð og ég var oft hugsi hvernig hún komst yfir það að vinna allan daginn og reka síðan heimili með þeim myndarbrag sem hún og gerði. Ég áttaði mig fljótt á því að hún virtist sofa minna en við hin því hún var oft fram eftir að klára það sem þurfti að klára án þess að við tækjum eftir því.

Halldóra fór ung sem au pair til Englands sem var ekki algengt á hennar uppvaxtarárum, talaði hún oft um hve gott það hefði gert sér að fara ung út og standa á eigin fótum. Hún var dugleg að ferðast og áttum við margar dýrðarstundir í Flórída, hvort sem var þegar Arthur bjó þar eða hún kom með okkur Ágústu og krökkunum í frí. Það var afskaplega gott að vera í kringum Halldóru, hún hafði einstakt lag á því að vera ekki neitt að trana sér fram og vildi aldrei vera miðdepill athyglinnar. Hins vegar var hún alltaf til staðar, stoð og stytta fyrir alla, alvörumamma og -amma. Það var óskaplega gaman að fylgjast með henni tala um öll barnabörn sín, hún vissi upp á hár hvað hver var að gera, hvernig allt gengi hjá öllum hvort sem var í skóla eða frítíma. Tók þátt í öllum tímamótum hvort sem þau voru stór eða smá, alltaf jákvæð og uppbyggjandi og endalaust af hrósi í boði.

Það er mikill missir að þú hafir þurft að kveðja okkur svona fljótt, við vorum viss um í enda árs 2020 að allt væri komið í lag og meinið væri sigrað. Fljótlega eftir áramót 20/21 tók meinið sig upp að nýju og ekki var við neitt ráðið. Þú tókst þessu af sama æðruleysinu og jákvæðni sem endranær þegar eitthvað bjátaði á. Við áttum fjölmargar stundir saman á spítalanum þar sem við ræddum mikið saman, þú ítrekaðir við mig að það þýddi ekkert að kvarta yfir þessu. Baðst mig um að passa vel upp á Ágústu og krakkana, ég sagði við þig að við myndum gera það saman ég og þú. Ég þakka þér af öllu hjarta fyrir samfylgdina.

Þinn

Elsku amma, við höfum átt góðar stundir og þín er sárt saknað. Minningar um þig munu lifa og allar eru þær góðar. Við höfum fengið að bralla margt saman í gegnum tíðina og þú varst alltaf til í að gera eitthvað með okkur barnabörnunum. Það verður erfitt að geta ekki komið til þín í heimsókn eftir skóla þar sem þú tókst alltaf á móti okkur með „hæ skvís“ og bros á vör. Þú varst alltaf til staðar fyrir okkur og það var gott að geta komið til þín og fengið álit og spjallað um allt og ekkert.

Minningarnar hrannast upp þegar við hugsum til þín og við systkinin elskuðum Flórídaferðirnar með þér. Nokkrar uppáhaldsminningar koma í hugann við tilhugsunina að vera með þér í fríi. Eins og þegar við vorum við sundlaugarbakkann í sólbaði og þú að lesa einhverja ástarvellu, sólbrún og sæt. Alltaf tókst Evu Míu að plata þig út í ískalda sundlaugina með því að segja við þig að laugin væri skítheit. Einnig voru farnar nokkrar verslunarferðir þar sem þú talaðir manna hæst þar sem þú hélst því fram að enginn skildi þig nema við, þú hafðir sterkar skoðanir á því hvað við systkinin keyptum og varst okkar helsta tískulögga.

Þín verður sárt saknað.

Þín ömmubörn,

Þegar við hugsum til ömmu og um allar góðu minningarnar sem við eigum um hana koma fyrst upp í hugann öll áramótin sem við fengum að upplifa með henni. Það var alltaf svo gaman að horfa með henni á skaupið, en hún hló alltaf svo hátt. Hláturinn hennar var mjög smitandi, enda urðu hlátursköstin mörg þegar amma var viðstödd. Það var aldrei langt í húmorinn hjá henni.

Amma var mjög skemmtilegur og góður gestgjafi, sama hvort það var heima hjá henni eða í búðinni. Hún var ómissandi hluti af fjölskylduboðunum, en það var alltaf gaman að vera í kringum hana. Hún eldaði mjög góðan mat og þá sérstaklega þegar hún bjó til heimagerða ísinn með marssósunni sem má ekki gleyma.

Við hugsum til elsku ömmu okkar með söknuði og hlýju í hjarta og munum varðveita allar minningarnar okkar um hana um ókomna framtíð.

Hvíldu í friði elsku amma. Takk fyrir allt sem þú kenndir okkur og allar stundirnar sem við áttum saman. Við elskum þig.

Þín ömmubörn,

Elsku amma Halldóra.

Við systkinin þökkum fyrir allar góðu stundirnar með þér, hefðum óskað þess að þær hefðu orðið fleiri.

Í bljúgri bæn og þökk til þín,

sem þekkir mig og verkin mín.

Ég leita þín, Guð, leiddu mig

og lýstu mér um ævistig.

Ég reika oft á rangri leið,

sú rétta virðist aldrei greið.

Ég geri margt, sem miður fer,

og man svo sjaldan eftir þér.

Sú ein er bæn í brjósti mér,

ég betur kunni þjóna þér,

því veit mér feta veginn þinn,

að verðir þú æ Drottinn minn.

(Pétur Þórarinsson)

Þín barnabörn,

Með þessum orðum viljum við kveðja vinkonu okkar. Takk fyrir að hafa gengið með okkur alla tíð síðan við vorum unglingar.

Innilegar samúðarkveðjur,