Kom inn í útsendingu frá HM á Spáni og þjóðsöngvar sungnir. Þær dönsku byrjuðu engilblítt:
með ilm í beykilundum
og akra um víðan völl.
Og þær héldu áfram í kvöldkyrrðinni:
Við Eystrasaltsins sund og sker,
gamla Danmörk goðin sér
og fagra Freyjuhöll.
Þær frönsku heldur grimmari:
Fylkið föðurlandsvinir,
frægð ykkar bíður senn.
Mót berjast bölvaðir hinir,
blóðþyrstir harðstjórnarmenn.
Og áfram:
Þeir brytja vilja börn og konur,
bregð til varna landsins sonur.
Hertu svo á:
Höggvum fjendur fljótt,
svo flæði blóðið skjótt
og vökvi akra fríða
og vínrein upp til hlíða.
Drjúgt í vígamóð
drjúpa látum blóð.
Þær dönsku hafa vonandi ekki skilið textann.
Danir voru yfir mestallan leikinn en töpuðu með einu stigi.
Marseillaisinn hafði vinninginn, hertur í mörgu stríði og byltingum.
Sunnlendingur.