Ég hitti karlinn á Laugaveginum og spurði hvernig hann hefði það. Hann svaraði snúðugt:
Ég finn að gamall er ég orðinn
og óttast að skilnings minnki forðinn
hraðara en ég hugði.
Áherslubreytingar eru stórar:
Við íbúð hverja sorptunnur fjórar
ein mér sem áður dugði
Sigurður Hallur Stefánsson skrifar mér: „Í Mbl. í dag, 28. janúar, birtist ágæt sléttubandavísa, „sléttubönd með öfugri merkingu þegar lesið er aftur á bak“. Mér kom til hugar að senda aðra slíka úr bók minni Lífsblóm sem komst fyrir sjónir fárra“:
Kraftinn eykur vílið vart,
viskan manninn prýðir.
Kjaftinn þenur spakur spart,
spottið varist lýðir.
Hjörtur Benediktsson skrifar í Boðnarmjöð: „Nýtt sameinað sveitarfélaga fyrir norðan“:
Núna við sjáum Norðurþing
í námunda birtist Suðurþing.
Mývatnssveit var
í miðjunni þar
en mun nú víst heita Nothing.
Anna Dóra Gunnarsdóttir skrifar: „Frænka mín elskuleg setti inn mynd af fannhvítu fjalli og speglun himinsins í vatni og við hana þennan texta: „þegar himinninn stendur á haus“. Ég las það og bætti við og nú er þetta svona“:
Þegar himinninn stendur á haus
og er heldur í rásinni laus,
lít ég fýrug til fjalls,
því að fjallið er als-
ett af skafli sem skalf þar og fraus.
Magnús Halldórsson yrkir „úr fréttum, – „MAST gæti þurft að herða sóttvarnir við komu farfugla““.
Brátt á heiðar landsins mun fljúgafuglager
flóa, tún og varpa alla prýðir.
„Vorboðinn ljúfi, fuglinn trúr sem fer,“
fyrr en varir grímuskyldu hlýðir.
Jón Arnljótsson yrkir:
Flesta daga fæ ég mér,
fæ ég mér að drekka,
að drekka svoltinn sénever,
séneverinn þekka.
Já, látum aldrei sorg og sút
setjast að í geði
Drekkum út úr einum kút
og yrkjum svo um gleði.
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is