Á Boðnarmiði spyr Hólmfríður Bjartmarsdóttir hvort ekki hafi einhver verið að tala um alþjóðlegan baráttudag kvenna. Og bætir við:
Ef hafa skal á hlutum eitthvert lag
og hjónaband verja doða og falli
þarf að nöldra þrjá tíma á dag.
Þannig stend ég vel í mínum kalli.
Hallmundur Kristinsson svaraði:
Þessi frétt er næstum ný:
Nú er dómur fallinn.
Hann mun byggja helst á því
hve heppin þú ert með kallinn!
Sigurlín Hermannsdóttir segir: „Sama tækni, ný skilgreining“ og gefur þessa skýringu: „Ég sá um daginn viðtal við krakka á skíðum sem sögðu að þetta væri enginn vandi ef maður kynni að búa til pizzusneið.“
Við krakkarnir skelltum á skeið
á skíðum, á öldinni' er leið.
Í rjúkandi snjó
við renndum í plóg
nú reynt er við pizzusneið.
Í borgarstjórn, sannasta sagna,
syngja nú allir og fagna.
Um völlinn fer léttir,
og vonglaðar fréttir,
því Vígdís mun bráðlega þagna.
Það hlýnar og hlánar á vorin
og hlæjandi létt eru sporin
En í Rússlandi er
ruglaður her
og Raspútin endurborinn
Miðflokkur fékk menn á þing,
sá minnsti var á förum.
Kjaga tveir sinn Klausturhring
og klæmast inn á börum.
Björnólfur er ekki bæverskur,
bóngóður, kurteis og hæverskur.
En hér vil ég tjá
að Tumi í Gjá
er á hinn bóginn montinn og mývetnskur.
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is