Gátan er sem endranær eftir Guðmund Arnfinnsson: Orð um tóskap höfum hér. Hetjudáð, sem lofa ber. Það í mínu úri er. Ávallt það oss vanda ber. Guðrún B. á þessa lausn: Tóverk handverk heitir og hetjudáð afreksverk. Gangverk framtíð fleytir.

Gátan er sem endranær eftir Guðmund Arnfinnsson:

Orð um tóskap höfum hér.

Hetjudáð, sem lofa ber.

Það í mínu úri er.

Ávallt það oss vanda ber.

Guðrún B. á þessa lausn:

Tóverk handverk heitir

og hetjudáð afreksverk.

Gangverk framtíð fleytir.

Fremst nosturverkin sterk.

„Þá er það lausnin,“ segir Helgi R. Einarsson:

Tóverk konur kunnu hér.

Kraftaverkin lofa ber.

Úrverkið ei hefur hátt.

Hausverkur menn leikur grátt.

Harpa á Hjarðarfelli leysir gátuna svona:

Áður tóverk unnið var.

Afreksverkið lofa ber.

Úrsins gangverk gengur þar.

Gott ef verkið vandað er.

Sjálfur skýrir Guðmundur gátuna þannig:

Orðið tóverk höfum hér.

Hreystiverkið lofum vér.

Í klukku minni úrverk er.

Afbragðs verki skila ber.

Þá er limra:

Það var fyrir langa löngu

að loknu dagsverki ströngu

um kvöld nokkurt, að

hann Kobbi fékk það

hjá Möngu með réttu' eða röngu.

Síðan er ný gáta eftir Guðmund:

Árla dags úr rekkju rís,

rækja skylduverkin kýs,

ekki gengur allt í vil,

áðan varð þó gáta til:

Krakka angi kátur er.

Kjöt hann geymir tólg og smér.

Fullur af lofti fleytir þér.

Fingraloppnum yljar mér.

Lausn Helga fylgdu þessar limrur:

„Veröld fláa sýnir sig“

Sá litli fram úr sér fór

með fjandanum drýgir nú hór,

börnin hann myrðir

um mennskuna' ei hirðir,

misskilur orðið stór.

Víða hann eykur vandann

veikir trúna á andann,

allt hans bras

og argaþras

eflaust kætir fjandann.

Gömul vísa að lokum:

„Veltast í honum veðrin stinn“

veiga mælti skorðan,

„kominn er þefur í koppinn minn

kemur hann senn á norðan.“

Halldór Blöndal

halldorblondal@simnet.is