Steinn Ágúst Baldvinsson

Elsku langafi, takk fyrir allar góðu stundirnar okkar saman. Það var alltaf svo skemmtilegt hjá okkur þegar við hittumst, þú ljómaðir eins og sólin og ég gerði það sama, við báðir brostum allan hringinn. Þegar við eyddum tíma saman var alltaf gaman, við vorum svo góðir vinir og mér þykir svo vænt um þig. Mamma ætlar að hjálpa mér að muna allar góðu stundirnar okkar saman og við hjálpumst að við að passa upp á langömmu.

Þú yfirgafst þessa tilveru skyndilega svo enginn hafði tækifæri til að kveðja.

Bernska okkar fléttaðist snemma saman með sameiginlegri veru okkar á sumrin í Flatey á Breiðafirði, þar sem þú dvaldir í Eyjólfshúsi hjá afa og ömmu þinni, en ég í Vesturbúðum hjá afa og ömmu minni. Eftir að bernskunni lauk skildi leiðir um tíma þar til við höfðum mótað okkar lífsleið í stórum dráttum til framtíðar. Fyrst fórstu í skiprúm til Jóns frænda míns Einarssonar á Fanneyju RE 4 í síldarleitina, svo með honum á önnur skip hjá Hafrannsókn og síðar, eftir að vélstjórnarnámi lauk, í vélstjórn á hin ýmsu skip.

Eftir að ég kom úr siglingum endurnýjuðum við kynnin og dvöldum meðal annars við veiðiskap í Flateyjar- og Hergilseyjalöndum. Margar voru ánægjustundirnar þegar dvalið var í Flatey við að huga að húsunum sem voru á okkar herðum og ýmislegt annað brallað þar. Kynnin urðu nánari eftir að fjölskyldan ykkar Bryndísar fluttist í Stykkishólm.

Það var mér sérstakur happafengur þegar þú komst sem vélstjóri til útgerðar Flóabátsins Baldurs á því breytingaskeiði sem var á þeim tíma í rekstri útgerðarinnar og vil ég þakka þér fyrir framlag þitt sem, ásamt öðrum starfsmönnum, varð til þess að reksturinn hélst á floti þar til sýnt var að bílaferjan var mótuð og kom svo í fyllingu tímans.

Félagsmál stéttar þinnar og sjómanna voru þér alla tíð hugleikin og stóðstu ævinlega framarlega í baráttunni. Slagurinn um framkvæmd og uppbyggingu kvótakerfisins í árdögum varð til þess að þú dróst þig til hlés þegar þú sást hvernig málum var stýrt innan stéttarfélagana og hvernig réttur sjómanna til fiskveiða myndi þróast.

Þú varst ráðagóður og ávallt það bóngóður að mér fannst stundum að þarfir annarra væru framar þínum. Eftir að þið hjónin fluttust aftur til Reykjavíkur varstu eins og „sendiherra“ margra vinanna í dreifbýlinu og naut ég þá margra snúninganna fyrir mig.

Ekki slitnaði þráðurinn á milli okkar eftir að þið hjónin fluttust til Reykjavíkur og þú varðst yfirvélstjóri á fiskiskipum sem gerð voru út víða á landinu, skipi á humarveiðum frá Hornafirði og rækjuskipum frá Siglufirði og Kópaskeri. Tveimur skipum, sem seld voru úr landi, fylgdir þú til nýrra eiganda. Annað var selt til Írlands en hitt til Perú þar sem þú dvaldir um tíma á meðan heimamenn kynntust skipinu.

Eftir að þú hættir endanlega sjómennsku og komst alfarið í land af sjónum kom ég á verkstæðið í Þvottahúsinu nokkuð reglulega þar sem ég þáði ráð við tæknilegum spursmálum sem uppi voru hjá mér í það og það skiptið eða yfir kaffibolla, fyrst í Blöndubakka og svo í Eyjabakka. Svo voru heimsóknir okkar Aðalheiðar til ykkar Sigrúnar á Hofsós þar sem er svo yndislegt að vera. Á síðari árum fórum við í skemmtilegar utanlandsferðir með litla ferðaklúbbnum okkar. Nú horfir illa fyrir honum við brottför þína því ekki verður fyllt svo auðveldlega í skarðið.

Við Aðalheiður og fjölskylda vottum Sigrúnu, Einari Helga, Gyðu og fjölskyldum þeirra okkar innilegustu samúð við andlát góðs vinar.