Guðmundur Arnfinnsson orti um páskahelgina og ber heitið „Vorhugur (dróttkveða)“:
Morgunstundir margar
mætar lýði kæta,
ljósið þegar lýsir,
lundur vex á grundu,
golan við oss gælir,
gróa blóm í móa,
lífið megum lofa,
langa vegu spranga.
Löngum hefur lífsins hnoss
lífgað fjör og gáska.
Guð og lukkan gefi oss
gleðilega páska.
Lengi nætur
höfðu þeir félagar
diskúterað heimspeki
Nietzsches og tilvistarstefnu
Sartres. Líka imprað á
Rilke.
Nú var sjetta stund ...
Volgur bjórinn glitrandi ekki lengur
í rísandi sólinni.
Konan svaf vonblíð
í hjónakamesinu.
Mál að halla sér.
Sumir mega æ og enn
una lífsins háska.
Hér á landi halda menn
hátíðlega páska.
Nú er víða stundað stríð,
stórskotshríðin tætir.
Hér er blíða og hitatíð
sem hressir lýð og kætir.
Vítt um heiminn vellur blóð
í valdastríði hörðu.
Hér á landi hefur þjóð
hlotið frið á jörðu.
Yrkja, safna, gera grín,
gyltur, konur, hestar,
biskup, hundar, brennivín,
bændur, fé og prestar.
Við hænsneldi fæst hann og fleira
af framleiðslustörfunum brýnum
en líkist æ meira og meira
meginbústofni sínum.
halldorblondal@simnet.is