Jóhann Hergils Steinþórsson fæddist á St. Franciskusspítalanum í Stykkishólmi 24. ágúst 1994. Hann varð bráðkvaddur 8. ágúst 2022.

Foreldrar hans eru Sonja Pétursdóttir, f. 26. október 1972, og Steinþór Brekkmann Jóhannsson, f. 21. júní 1962.

Systkini Jóhanns eru Karen Tara Steinþórsdóttir, f. 17. október 1986, Karín Hera Árnadóttir, f. 31. ágúst 1990, Elísabet Hlín Steinþórsdóttir, f. 2. september 1996, og Steinþór Brekkmann Steinþórsson, f. 17. ágúst 1997.

Unnusta Jóhanns er Júlíana Ingibjörg Eðvaldsdóttir, f. 9. október 1997, og eiga þau soninn Marinó Mána, f. 30. maí 2020.

Jóhann byrjaði 15 ára að vinna hjá Bigga á Smurstöð Akraness, hann vann svo hjá BB og sonum, Íslenska gámafélaginu og Norðuráli.

Útför Jóhanns fer fram frá Akraneskirkju í dag, 19. ágúst 2022, kl. 11.

Jói minn, þú varst ástin í lífi mínu. Við kynntumst þegar ég var 16 ára og þú 19 ára, við vorum límd saman frá fyrsta degi. Ég skil ekki af hverju við fáum ekki að eldast saman eins og við töluðum um. Þú kenndir mér svo margt, þú kenndir mér að elska. Við fullorðnuðumst saman. Þú varst svo gáfaður og fyndinn, með fallegasta hjartað. Við keyptum okkur íbúð og bíl saman, trúlofuðumst, fengum þrjár kisur og eignuðumst fallegasta barn í heimi. Þú varst besti kærasti í heimi og besti pabbi í heimi. Marinó mun aldrei gleyma hver pabbi hans er. Við tölum um þig og við þig á hverjum degi. Ég skal segja honum sögur fyrir svefninn eins og þú sagðir þær. Við elskum þig og söknum þín endalaust. Ég veit að þú ert á góðum stað með engar áhyggjur. Þú tekur á móti mér þegar minn tími kemur, svo tökum við á móti litla stráknum okkar saman þegar hans tími kemur. Ég þarf að læra að lifa upp á nýtt, lifa án þín, þú varst líf mitt. Ég held áfram fyrir strákinn okkar. Þú vakir yfir okkur og passar okkur. Góða nótt ástin mín. Góða nótt pabbi minn.

Júlíana Ingibjörg

Eðvaldsdóttir og

Marinó Máni Jóhannsson.

Elsku strákurinn minn, þú sagðir alltaf: „Ekki hafa áhyggjur af mér, þetta verður allt í lagi. Ég elska þig mamma!“

Ég veit þú elskaðir mig og okkur öll af heilu hjarta og sagðir oft að Marinó Máni, litli fallegi drengurinn þinn, væri líf þitt auk Júlíu þinnar.

Líf þitt var fjalllendi, grýtt og erfitt yfirferðar frá því þú varst lítill drengur. Sem betur fer sást til sólar inn á milli og ætlum við að minnast hjartahlýja, yndislega drengsins okkar.

Prakkarasögur af þér og Steinþóri bróður þínum þegar þið voruð litlir strákar eru óteljandi. T.d. þegar þú, Steinþór og Ágúst Ingi, sem kvaddi okkur fyrir nákvæmlega ári, voruð að stríða systrum ykkar í einni sumarbústaðaferðinni. Þið funduð ykkur leið í gegnum loftrist til að kíkja niður á klósettið og urðuð fyrir vikið allir í einangrunarull sem ykkur klæjaði allsvakalega af. En allt var lagt á sig til að pirra systurnar.

Það sem fékk þig til að ljóma í augunum var þegar þú áttir pening og baðst mig að skutla þér í búðir að kaupa skartgripi fyrir Júlíu þína.

Þessar og margar aðrar sögur fær litli drengurinn þinn að heyra á komandi árum og munum við halda í heiðri fallega minningu um þig. Ég trúi því að allir okkar vinir hafi tekið á móti þér og sé fyrir mér grallarasvipinn á þér og Ágústi Inga. Elska þig alltaf.

Þín

mamma.

Elsku Jóhann minn. Ljóðið sem afi þinn og alnafni skildi eftir á dánarbeði sínum langar mig að skilja eftir hér.

Illa hefur að mér sótt,

oft ég vakna lúinn.

Lífsins dagur líður fljótt,

leikurinn jafnvel búinn.

Lánið mitt var lítið og valt,

lukkuhjólið brotið.

Það er að verða út um allt,

því æskufjör er þrotið.

Við þér dauði er vont að sjá,

verma dagsins þrautir.

Þú hefur löngum leitað á,

lífsins hálu brautir.

Kann að nálgast kveðjustund,

kalin strá að falla.

Horfinn sviði úr sárri und,

sáttur í raun við alla.

(Jóhann Hergils Steinþórsson)

Bless í bili elsku sonur.

Þinn

pabbi.

Elskulegi bróðir minn, elsku hjartahlýi, ljúfi og góði bróðir minn. Ég skil ekki þetta líf, ég skil ekki að þú skulir vera farinn frá okkur. Þú elskaðir okkur svo mikið og við þig endalaust. Allar minningar mínar um þig óma í höfðinu á mér og ég skil ekki að það skuli vera satt að ég muni aldrei aftur fá að sjá þig, aldrei aftur fá að taka utan um þig, aldrei aftur fá að heyra röddina þína, aldrei aftur fá að fíflast með þér. Ég skil ekki hvernig við eigum að halda bara áfram án þín.

Það var alltaf stutt í grínið hjá þér og þú varst sannur vinur, sannur bróðir sem passaði upp á systkini sín.

Á augabragði varð allt svo óraunverulegt og ósanngjarnt en ég verð sterk, sterk fyrir þig og alla hina. Þú vildir hafa hlutina einfalda, engar flækjur og ekkert vesen og því ætla ég að lifa eftir. Síðustu daga hefur alltaf komið upp í huga minn „Jóhann hefði sagt þetta, gert þetta, viljað þetta“.

Mér er minnisstætt þegar við tvö fórum út á róló með Marinó og Sigurdísi, þú með Marinó á hjóli og ég með Sigurdísi í kerru. Þá hugsaði ég með mér að þetta væri lífið; við tvö systkinin úti að leika með litlu gullmolana okkar og hugsaði til framtíðar hvað það væri gaman fyrir okkur systkinin að vera samferða í uppeldi barnanna okkar.

Ég mun passa litla strákinn þinn og halda minningum um þig á lofti alltaf svo litli strákurinn þinn kynnist þér í gegnum okkur sem elskuðum þig svo heitt. Það var heiður að fá að fylgja þér í næstum 26 ár og hlakka ég til að komast aftur í faðminn þinn, horfa á þig og segja bróðir minn.

Þangað til næst, þín litla systir sem elskar þig og saknar að eilífu alltaf.

Elísabet Hlín

Steinþórsdóttir.

Elsku Jóhann minn, engin orð geta lýst sorginni og söknuðinum sem við erum að upplifa.

Minningarnar eru óteljandi sem við getum huggað okkur við en samt sem áður stingur sorgin inn að beini. Ég á erfitt með að koma orðum á blað en hugurinn er búinn að rifja upp margar minnigar, bæði frá síðustu dögum og líka allt okkar líf saman sem systkini, t.d. að Alexandra Eik vildi alltaf hringja í Jóhann frænda þegar hún var að hringja til Íslands, allir kúka- og prumpubrandararnir ykkar sem þið hlóguð svo mikið að. Þú náðir svo vel til krakkanna og fórst aldrei leynt með hvað þú elskaðir okkur mikið.

Þú baðst mig oft að keyra þig í bankann þegar þú fékkst útborgað og fórst svo og keyptir allt sem systkinabörn þín langaði í úti í sjoppu.

Þegar Alexandra var spurð að því einu sinni hvern hún elskaði svaraði hún „mömmu, pabba, Auði, Samma og Jóhann frænda“.

Elsku Jóhann minn, ég veit þú passar upp á Guðna fyrir okkur og við pössum upp á Marinó Mána fyrir þig.

Við elskum þig elsku engillinn okkar.

Þín systir,

Karín Hera, Ólafur Þór

og Alexandra Eik.

Elsku Jóhann frændi minn, ég trúi ekki að þú sért dáinn.

Þú varst alltaf til í að fíflast með mér og er ég svo glöð að við áttum saman tíma í Borgarnesi að leika við Marinó þinn og litlu systur mína Alex á róló og þegar við vorum saman á Tenerife í sumar. Þessar minningar og fleiri er ég þakklát fyrir.

Sakna þín elsku frændi minn.

Þín litla frænka,

Auður Líf.

Lífið getur verið svo ósanngjarnt og óskiljanlegt. Fallinn er frá elskulegur tengdasonur minn.

Elsku Jói minn, ég kynntist þér fyrst í gegnum drengina mína, þú varst þeirra besti vinur, hann Jói var skemmtilegur og fyndinn og það var alltaf stutt í grínið og þar sem þeir komu saman var alltaf mikið hlegið og fíflast. Ekki leið á löngu þar til hann kynntist dóttur minni, sem var ástin í lífi hans, og þar með var þessi ljúfi og hjartahlýi drengur orðinn tengdasonur minn og voru tengslin þeirra allra það sterk að hann varð bara strax eins og bróðir barnanna minna og frændi barna þeirra.

Þeir segja að þeir deyi ungir sem guðirnir elska, hann er óbærilegur sársaukinn að hugsa til þess að við eigum ekki eftir að sjá þig né heyra í þér aftur og hvernig lífið verður án þín. Þú sem hefur alltaf verið hluti af fjölskyldunni og sérstaklega verður það erfitt fyrir Júlíönu, ástina í lífi þínu, og sólargeislann ykkar hann Marinó Mána, en mikið voru þau heppin að eiga þig að og eiga í hjarta sínu allar góðu stundirnar. Við syrgjum þær stundir sem við eigum ekki eftir að eiga með þér en þú verður alltaf í hug og hjarta okkar allra, minning þín mun alltaf lifa, þér verður aldrei gleymt, þú verður alltaf hjá okkur. Takk fyrir að vera þú og láta okkur hlæja með kjánalátunum þínum, við pössum Júlíönu og Marinó Mána fyrir þig.

Elsku foreldrar, systkini og fjölskylda Jóhanns Hergils og elsku Júlíana og Marinó Máni, innilegar samúðarkveðjur með von um að góðar vættir gefi ykkur styrk til að takast á við þessa miklu sorg.

Hvíldu í friði. Minningin lifir um góðan dreng með fallega sál.

Elísabet Linda

Halldórsdóttir.

Til þín ég hugsa, staldra við.

Sendi ljós og kveðju hlýja.

Bjartar minningar lifa.

Elsku Sonja, Steini, Karín, Beta, Steinþór og fjölskylda. Harmur ykkar er svo sár að engin orð geta huggað, guð gefi ykkur styrk.

Elsku Jóhann, góða ferð.

Kveðja,

Berglind (Begga).

Elsku besti vinur okkar. Þú fórst frá okkur allt of snemma en þú verður alltaf með okkur í minningunni, við munum aldrei gleyma þér og öllum góðu minningunum sem við eigum.

Þú varst alltaf svo fyndinn og skemmtilegur, alltaf að fíflast og fékkst alla til að hlæja, svo varstu alltaf til staðar fyrir okkur þegar við þurftum á því að halda. Það er svo erfitt að trúa því að þú sért farinn og sért ekki hjá okkur lengur, við höfum þekkt þig svo lengi. Þegar við kynntumst urðum við fljótt bestu vinir, svo fljótlega funduð þið Júlía systir okkar hvort annað og þar með varstu kominn inn í fjölskylduna. Síðan þá hefurðu verið eins og einn af bræðrunum, við eigum eftir að sakna þín svo mikið. Við vitum að þú ert á betri stað núna.

Hvíldu nú í friði uppáhaldsengillinn okkar, við munum hugsa til þín á hverjum degi þangað til við skálum saman í sumarlandinu.

Eðvald Bergur Eðvaldsson og Aron Ingi Einarsson.