Ólafur Stefánsson yrkir á Boðnarmiði:
Á nesi suður með sjó
sífellt til tíðinda dró,
með skrölti og drunum
skjálftum í bunum
og eldur úr iðrum lands smó.
Á sama nesi við sjó,
mér sviðsmynd var um og ó:
um flugvöll til vara
í vikri og þara.
En hugmyndin hikstaði og dó.
Halldór Halldórsson skrifar: „Nú sýnist mér að „sá vondi“ gefist bráðum upp á þessu eldgosi og þá er ekki seinna vænna að setja fram vísu um hvað ég hefði gert ef ég gæti!“
Skundar halur hátt um fjöll,
heillar fjallasalur;
en hvorki finnur frost né mjöll,
því funar Meradalur!
Anton Helgi Jónsson orti „Bað- og geðlæknalimru dagsins“:
Ef geðlæknar geðlækna mig
en geðlæknir skítur á þig
er geðlæknastefnan
að geðlæknisnefnan
í geðlæknum baði þá sig.
Kristján H. Theodórsson kvað:
Ekki er kyn að konu og mann,
það kaldrunnið í fýsi.
Sá heilsu góðri halda kann,
sem hellir í sig lýsi.
Hafsteinn Reykjalín Jóhannesson orti:
Vindurinn um veröld fer,
vingjarnlegur stundum.
Áhyggjur þó oft hann ber
og eyðir lífi á grundum.
Ármann Þorgrímsson segir: „Varð til í vinnunni í dag“:
Iðrakveisa er engin synd
oftast meinlaus veira
ljúft er þá að leysa vind
láta í sér heyra.
Jón Jens Kristjánsson yrkir:
Þjóðin lifir við sorg og sút
sífelldum þrautum hlaðin
öll eru málin í einum hnút
er samt þó mestur skaðinn
að verða að flytja vikur út
og vínarbrauð inn í staðinn
Hægt er þó brátt að finna frið
og fiðring í bognum hnjánum
LXS hópurinn á hér svið
og allir bíða á tánum
verður þar okkar varalið
væntanlega á skjánum.
Hrólfur Sveinsson kvað:
Hallvarður vill ná háttum
til Höllu; þó löngum sé fátt um
ástir og kjass,
þá er þetta skass
hreint afbragð í stórum dráttum.
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is