Ég fékk sendan góðan póst: „Magnús Halldórsson í Hvolsvelli orti í orðastað Guðna Ágústssonar sem sendi Rangæingum mikla ádrepu nýlega í Dagskránni á Selfossi og taldi að þeir sýndu Njálssögu lítinn sóma og brenndu svínarif og steiktu hamborgara í Sögusetrinu svo mönnum sortnaði í augum. Magnús segir „Ástsæll, fyrrum leiðtogi samvinnu-manna á norðurhveli og yrkir“:
Ó hve núna allt er breytt,
ekkert líf í glóðum
Og að frétta aldrei neitt,
er af Njáluslóðum.“
...Staðreyndir ýmsar stangast á
stórum meir en vér héldum.
Ekki t.d. var Ingjaldur þá
orðinn bóndi á Keldum.
Áður hef ég áherslu lagt
á örlög Hámundarsona.
Ég hygg því rétt, eins og hér var sagt
að höfundur Njálu sé kona.
Jón Jens Kristjánsson yrkir á Boðnarmiði um meirihlutann í RVK.:
Flokkar örlítið vinstra megin og miðjan
munu nú bjóða handverkið til sölu
því afkastamesta axarskaftasmiðjan
er hér rekin á þeirra kennitölu.
Guðmundur Arnfinnsson yrkir Þembulimru:
Úr réttunum Tóti með rembinginn
kom rekandi margan tvílembinginn
í ausandi dembu
með iðraþembu
af því að ríða kembinginn
Og hér er limran Hryggbrot eftir Guðmund:
Er vertinn hann Vilmundur sveri
bað Veru hún upp á sig sneri
og hryggbraut þann
heiðursmann
og hryggurinn illa greri.
Davíð Hjálmar Haraldsson um vanda lögreglunnar.
Löggan vill rafmagnsvopn eiga
(hún á ekki)
því ósjaldan kylfuhögg geiga
(sem má ekki).
Menn vilja bófana feiga (en fá ekki).
Er fjármögnuð rafmagnsstólsleiga?
(Þeir skrá ekki).
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is