Ármann Þorgrímsson yrkir á Boðnarmiði af því tilefni að sýslumaður Íslands verður á Húsavík:
Eins og flestir eflaust sjá
er sá staður réttur
þar sem mesta þörf var á
þar var karlinn settur.
Tryggvi Jónsson segir: „Ef það á að vera bara einn sýslumaður yfir öllu Íslandi þá er að sjálfsögðu best að hafa hann þar sem mest gagn verður að honum“:
Niður skal nú negla hann
og nota í Þingeyjarsveit.
Best er að brúka sýslumann
við brugg og landaleit.
Ágústa Ósk Jónsdóttir gerði þessa athugasemd:
Miðju landsins mætti sá
meta í réttu bili.
Sýslumaður sæti þá
sjálfur uppi á Kili.
Ólafur Stefánsson skrifar: „Bók Birgis heitins Sigurðssonar, Svartur sjór af síld, er að mörgu leyti grundvallarrit um síldveiðar frá upphafi en er líka bráðskemmtileg og upphafin á köflum.
Þar má sjá mismerkilegan skáldskap, eins og tíðkast hefur á Íslandi alla tíð“:
Síldin er silfur hafsins
sumarið okkar von.
Þegar Gottfreðsen grætur,
gleðst Óskar Halldórsson.
Önnur um Íslands-Bersa.
Glímdi oft um fremd og fé
fann og missti gróðann.
Fjórum sinnum féll á hné
en fimmtu lotu stóð hann.
Guðmundur Arnfinnsson yrkir sléttubönd hringhend og heitir „Góði hirðirinn“:
Messar tíðum séra Sveinn,
sárum kvíða hrindir.
Blessar lýðinn hjartahreinn,
harmar víða syndir.
Öfugt:
Syndir víða harmar hreinn
hjarta, lýðinn blessar.
Hrindir kvíða sárum Sveinn
séra tíðum messar.
Maðurinn með hattinn yrkir:
Ár um kring með eld í sál
yrkja menn og skrifa.
Ferskeytlunnar meitlað mál
megi um aldir lífa.
Kristján Eldjárn orti:
Allt það sem hafa menn hátt um
hugsa og tala ég fátt um.
En ég hugsa um hitt
– slíkt er háttalag mitt –
sem talað er lítið og lágt um.
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is