Á Boðnarmiði segir Davíð Hjálmar Haraldsson: „Málið í hnotskurn“: Reykjanesbraut var lengi lokuð af því að hún var ekki mokuð. Ragnar Ingi Aðalsteinsson: Snjórinn gjarnan hauðrið hylur af því að það er ofanbylur

Á Boðnarmiði segir Davíð Hjálmar Haraldsson: „Málið í hnotskurn“:

Reykjanesbraut var lengi lokuð

af því að hún var ekki mokuð.

Ragnar Ingi Aðalsteinsson:

Snjórinn gjarnan hauðrið hylur

af því að það er ofanbylur.

Tobbo Thor:

Sigurður Ingi segist ætla að sjá um málið

sjálfur mun hann brýna stálið.

Höskuldur Búi Jónsson:

Þarna kom víst vetrarveður,

stundum þannig skítur skeður.

Höskuldur Búi Jónsson:

Þegar kemur vondur vetur,

út að ferðast enginn getur.

Bragi Þór Thoroddsen:

Sigurður Ingi, ók þar í hringi

– lengi, lengi, lengi.

Sigurbjörn Árni Arngrímsson:

Vegagerð og veðurstofa

í framtíð veðri fögru lofa.

Jóhann Björn Ævarsson:

Ásmundur sem ók frá þingi,

ekkert kemst sá refur slyngi.

Helgi Ingólfsson:

Stjórnvöld fleiri stýrihópa vilja stofna.

Alþýðan mun ánægð sofna.

Hallmundur Kristinsson yrkir og segir: „Mokið, mokið og mokið“:

Ennþá hefur aftur hvesst,

auki færst í rokurnar.

Er þá ekki bara best

að banna vegalokurnar?

Við þurfum svo sem ekki að elta

ólar við þessar kviður.

Fleiri rútur fái að velta.

Friður sé með yður.

Jón Jens Kristjánsson las í DV að Svanhildur Hólm hefði ýtt bíl Ólafs Ragnars úr snjóskafli:

Óveðri enginn hér fagnar

og óskin um jólasnjó þagnar

sást líkt og ólm

Svanhildur Hólm

ýta á Ólaf Ragnar.

Jón Atli Játvarðarson telur að með þessu sé vandamálið leyst:

Læt ég úr fjósinu leysa hann bola,

létta á vandanum framsóknarnaut.

Óboðleg leiðindi engum mun þola,

né umferðarstíflur á Reykjanesbraut.Ingólfur Ómar Ármannsson segir að snjómokstur sé sérgrein og verkfræðingum fjölgi – ekki veiti af:
Fyrir því má færa drög
flesta tel ég slynga.
Ef snjó skal ryðja munar mjög
um marga verkfræðinga.
Ingólfur Ómar á vetrarsólhvörfum 21. des.:
Skugga vistar skyggð er sól,
skammt þó gistir ragur.
Hérna nyrst við norðurpól
nú er stysti dagur.
Reynir Jónsson skrifar: „Nú er stystur sólargangur á norðurhjara. Daginn fer að lengja á ný. Brunagaddur úti eins og Ómar nefndi það í sinni fallegu vísu:
Brunagaddur klórar kinn,
kólnar blóð í æðum.
Gott er að eiga gæruskinn
og gnægð af ullarklæðum.“
Það mætti svara þessu þannig þegar sól fer að hækka á ný:
Lifir enn í gömlum glæðum
geislar sólar rísa á ný.
Kyndir upp í köldum æðum
kyssir vanga sólin hlý.
Halldór Blöndal