Böðvar Magnússon

Ég kynntist Böðvari árið 2000 þegar ég fékk það verkefni í starfi mínu hjá Hrafnistu að ráða nýjan starfsmann til að sjá um félagsstarfið á Hrafnistu í Hafnarfirði. Ég kunni strax mjög vel við þennan grannvaxna brosmilda mann með glettnisglampa í augunum enda kom fljótlega í ljós að þarna hafði valist frábær maður til starfsins. Þegar ég lít til baka er í raun ótrúlegt hverju hann gat áorkað. Það voru aldrei hindranir hjá honum Böðvari, bara lausnir. Allt unnið á svo jákvæðan hátt og þannig að allt virtist svo auðvelt

Böðvar stofnaði fljótlega Hrafnistukórinn en í kórnum var heimilisfólk á Hrafnistu í Hafnarfirði og íbúar sem bjuggu á lóð heimilisins. Kórinn var mjög virkur undir stjórn Böðvars og fór víða til að halda tónleika þrátt fyrir að margir í kórnum væru lasburða. Ógleymanleg er ferð sem farin var á Sauðárkrók og sungið á nokkrum stöðum á leiðinni. Þetta var mikil ævintýraferð og lengi í minnum höfð. Ég sé enn fyrir mér hvað kórinn tók sig vel út í hvítum blússum og rauðum vestum, allir brosandi út að eyrum.

Böðvar stofnaði einnig DAS-bandið eins og það heitir og voru það harmonikkufélagar og/eða íbúar heimilisins og nágrannar sem spiluðu í því. DAS-bandið spilaði alltaf á föstudagsböllum fyrir íbúa og var oft mikið fjör á þeim böllum. Mér er minnisstætt þegar tónlistarmaður gleymdi að hann ætti að spila á haustfagnaði hjá Hrafnistu í Hafnarfirði sem er stór veisla með hátíðarmat og dansi. Þá kom DAS-bandið með engum fyrirvara og hélt frábært ball svo enginn fann fyrir að neitt vantaði. Þannig var Böðvar, málum var bara bjargað.

Böðvar kom á föstum myndlistarsýningum og voru sýnendur bæði listamenn og íbúar og var hver sýning opnuð með viðhöfn sem Böðvar stýrði af miklum myndarbrag. Böðvar lærði á píanó eftir að hann byrjaði hjá Hrafnistu svo hann gæti spilað undir í messum og við fleiri tilefni en hann hafði lært eitthvað á orgel sem barn. Ég gæti haldið lengi áfram hvað hann var mikilvægur fyrir starfið á Hrafnistu en læt hér staðar numið.

Ég kveð frábæran vinnufélaga og góðan vin með söknuði og þakka fyrir allar ógleymanlegu stundirnar. Sigrúnu og fjölskyldu sendi ég mínar innilegustu samúðarkveðjur.