Við tóvinnu sat hún Tinna

Árni Kristinsson læknir sendi mér þessa stöku með þeirri skýringu að Jónas Frímannsson hefði sent þeim bekkjarsystkinunum hana:

Fer að hækka fögur sól,

fagna lýðir heims um ból.

Hingað koma heilög jól,

hjúpað Frón er mjallar kjól.

Í Vísnahorni á laugardag fór ég rangt með höfund limru. Hún er eftir Guðmund Arnfinnsson. Ég bið hann afsökunar á mistökunum og læt fylgja leiðréttingu hans á Boðnarmiði:

Við tóvinnu sat hún Tinna

og Tumi var fénu að sinna,

Gunna var þreytt

og gerði´ ekki neitt,

en Geiri fór músum að brynna.

„Þetta limrukorn mitt, sem hefur áður birtst á Boðnarmiði og einnig í Vísnahorni Moggans 17. des. sl. er endurbirt í blaðinu í dag, en á að sjálfsögðu ekki heima með ágætum limrum Helga Einarssonar“.

Þorvaldur Guðmundsson skrifar á Boðnarmjöð: „Sigurjón skarfur var á trollvakt á spilinu á Ingólfi Arnarsyni þegar kallað var „Hífopp“ klukkan sex á aðfangadagskvöld. Hann leit upp í brúargluggann og sagði“:

Hvað boðar yður betri jól

en botnvörpungsins skrapatól.

Togvindunnar tromluhjól

tralla Heims um ból.

Jón Jens Kristjánsson segist hafa lesið svipað eftir Jónas Árnason:

Á Halamiðum hélt hann jól

í hörku norðangarði

tók í nefið, tuggði rjól

og tök sín hvergi sparði

á meðan rok í mastri gól

og mávar sungu Heims um ból

og togvindunnar tromluhjól

taktinn undir barði

taktinn undir sálmasönginn barði

Jón Jens skrifaði á jóladag: „Brögð voru að því að lokanir væru ekki virtar í gærkveldi og björgunarsveitir fengu ekki matfrið vegna anna að sækja fólk er í óefni var komið“:

Óveður hér einatt veldur stíflum

umferðar, þá myndast kuldahrollur

í þeim sem alltaf eru að bjarga fíflum

àður en þeir verða biðukollur.

Gunnar Hólm Hjálmarsson yrkir:

Við sólstöður þess minnast má

að mörg var stundin hlýrri.

Vetrarkvíðinn verður þá

að vonarglætu nýrri.