Bjarni Freyr Bjarnason

Elsku Bjarni Freyr. Það er þyngra en tárum taki að skrifa þessi kveðjuorð en við ætlum að reyna að gera því skil hér í fáum orðum.

Snemma á lífsleið þinni kom í ljós staðfesta og ákveðni og til dæmis ert þú sá eini sem við vitum um sem straukst af leikskóla á fjórða ári og hættir í grunnskóla á tíunda ári. Þú hins vegar lést undan og hófst nám aftur og fórst alla leið í háskóla þar sem þú laukst námi af viðskiptabraut. Fljótlega eftir nám varstu svo kominn í starf hjá Reykjavíkurborg og færðist svo til Orkuveitunnar og varst þar til enda. Þú varst sáttur og sæll í Orkuveitunni og mikils metinn og ekki síður áttir þú góða vini og vinnufélaga þar sem mátu þig mikils. Sem mágur og systir hefur verið skemmtilegt að fylgjast með lífshlaupi þínu þótt allt of stutt hafi verið. Ljóst var að mikið var í þig spunnið og eftirspurn var eftir aðkomu þinni að því að leysa verkefni bæði í vinnu og einkalífi. Það var oft fyrsta hugsun þegar komu upp spurningar varðandi hin ýmsu mál: „Spyrjum Bjarna. Hann veit svarið.“

Þú varst alltaf grand þegar kom að því að kaupa hluti og valdir alltaf það sem var dýrast og best sem kom svo vel í ljós í nýju íbúðinni þinn sem þú keyptir eftir sambandsslitin 2020. Allt var tipptopp og ekkert til sparað. Allt tengt netinu hvort sem það voru gardínur, rúm, ljós eða ryksuga.

Þú elskaðir börnin þín endalaust og varst mjög stoltur þegar þú sagðir okkur frá þeirra sigrum í lífinu og því var það risa hjartasár þegar fjölskyldulífið sem þú þráðir svo heitt gekk ekki og upp úr slitnaði. Margar næturnar grétum við saman og reyndum að finna einhverja skýringu eða huggun en án árangurs. Dóttirin varð á hinn bóginn enn skærara ljós í þínu hjarta fyrir vikið og í framtíðaráformum þínum var hún og hennar framtíð alltaf í forgangi. Tíminn var hins vegar tekinn frá þér og þú náðir ekki að gera því skil eins og þú vildir.

Það var nefnilega þannig að þú varst með mjög stórt hjarta og oftar en ekki varst það þú sem gafst stærstu pakkana í barnaafmælum eða tókst að þér að afla aðfanga fyrir fjölskyldusamkomur því þú hafðir svo mikið að gefa af bæði kærleika og yl. Alltaf varstu viljugur til að hjálpa þegar kallað var og ekki var haldið teiti eða ferðalög plönuð án þess að þú kæmir að skipulagningunni. Þau eru teljandi á fingrum annarrar handar þau jól og áramót sem þú varst ekki með okkur og skapaðir með okkur venjur og hefðir sem við munum halda í heiðri.

Sagt er að oft séu menn heppnir í spilum og óheppnir í ástum og sennilega á þetta máltæki ágætlega við. Samt sem áður varst þú heitt elskaður og dáður af systur og bræðrum þínum og systkinabörnum sem litu upp til þín af virðingu og til eftirbreytni. Þú gegndir mörgum embættum í okkar ranni: endurskoðandinn, mágurinn, frændinn, vinurinn, bróðir og sonur.

Við kveðjum þig elsku Bjarni Freyr og minnumst þín með mikilli virðingu, kærleika og söknuði í hjarta.

Það var árið 2000 sem ég hóf störf hjá Reykjavíkurborg og kynntist bræðrunum Bjarna og Braga. Það eru svo margar hlýjar og góðar minningar sem koma upp í hugann þegar ég hugsa til Bjarna Freys. Þá vissi ég ekki að ég væri að kynnast frábærum bræðrum sem ég og maðurinn minn myndum eiga vegferð með næstu áratugi.

Bjarni Freyr var einstakur og yndislegur. Hann hafði ótrúlega yfirsýn og mikinn metnað fyrir þeim verkefnum sem hann sinnti í gegnum árin, hvort sem það var hjá Reykjavíkurborg eða Orkuveitunni. Það var aldrei komið að tómum kofunum hjá honum, en í störfum okkar saman hefur reynt á ótrúlegustu atriði sem jafnan tókst að lenda í góðu samtali við Bjarna. Þar kom fram einn af hans mörgu kostum; að geta séð fyrir hvað máli skiptir og setja það fram með skýrum og markvissum hætti.

Bjarni var hógvær, frábær fagmaður, góður vinur, umhyggjusamur og sýndi kærleik í verki. Hann var ekki bara einhver samstarfsmaður, hann var einn af fjölskyldunni og mínum bestu vinum sem maður hittir á lífsleiðinni. Bjarni færði sig til Orkuveitunnar og ég kom líka stuttu eftir, en hann var ein af ástæðum þess að ég fór frá Reykjavíkurborg til Orkuveitunnar á sínum tíma.

Hann var alltaf tilbúinn að hjálpa öllum, greiðvikinn við alla þá sem þess þurftu. Hann var líka áhugasamur um nýjar áherslur og tækni og fannst ég gamaldags að eiga ekki ryksuguróbot. Auðvitað fékk ég mér svona hreindýr við næsta tækifæri.

Þeir bræður hafa alltaf átt sterka samleið saman og fjölskyldur þeirra aldrei langt undan. Bjarni var opinn, félagslyndur og jafnan hrókur alls fagnaðar á góðum stundum. Í gegnum árin höfum við höfum haft það sem venju að fagna áföngum í þeim verkefnum sem við höfum unnið að og þá var aðalatriðið að fá almennilega rækjubrauðtertu. Bjarni var þá jafnan skammt undan og bróðir hans Bragi. Stríðni og glens einkenndu Bjarna Frey. Margar sögur koma í hugann, en einu man ég vel eftir þegar hann las yfir drög að skýrslu stjórnar. Hann sagðist hafa séð eina villu, og svo las maður skýrsluna aftur og aftur yfir og fann enga villu – því það var engin villa – við hlógum mikið að þessu.

Hann var góður vinur í áratugi, en við unnum mikið saman og ómetanlegt að eiga vin sem maður getur talað við um allt milli himins og jarðar og gat alltaf treyst og átt trúnað við.

Við fjölskyldan sendum ástvinum Bjarna Freys innilegar samúðarkveðjur. Við þökkum Bjarna Frey fyrir vináttu og samverustundir og kveðjum hann með virðingu og söknuði. Guð blessi þig kæri Bjarni og hafðu þökk fyrir allt og allt.

Kveðja frá Orkuveitu Reykjavíkur

Hjálpsamur með afbrigðum, ósérhlífinn, glöggur, glaðvær og hvers manns hugljúfi. Þetta eru orð sem öll lýsa kynnum okkar af Bjarna Frey, sem um árabil var mörgum okkar helsta stoð við að greina fjárhagsleg atriði í starfsemi Orkuveitu Reykjavíkur og segja fyrir um þróun þeirra. Innsæi og skilningi hans á starfseminni var svo við brugðið að þegar meta þurfti áhrif ákvarðana sem verið var að bollaleggja um sá hann atriði sem var langt frá augljóst að ákvörðunin hefði áhrif á. Slíkur samstarfsmaður er gulls ígildi.

Frá því Bjarni Freyr hóf störf hjá Orkuveitu Reykjavíkur, fyrir hálfum öðrum áratug, hefur fyrirtækið gerbreyst. Alls kyns lagakröfur og önnur sjónarmið um að þetta skuli rekið sér og hitt skuli vera í sérstöku fyrirtæki hefur skipt því sem var eitt borgarfyrirtæki í heila samstæðu lagalega sjálfstæðra fyrirtækja. Hlutverk Bjarna Freys við að halda heildarmyndinni en þó svo skarpri sýn á mörg smærri atriði var þannig að nú er ekki bara skarð fyrir skildi heldur skörð.

Bjarni Freyr mátti súpa ýmsa fjöru í fjármálum Orkuveitu Reykjavíkur. Hann hóf þar störf haustið 2006 á gríðarlegu fjárfestingaskeiði sem stóð hvað hæst þegar Guð blessaði Ísland svo fast að það hrundi. Þá tók við erfitt skeið einhvers konar sorgarferlis í fjármálum fyrirtækisins. Afneitun og doði, svo reiði, síðan skilningur sem varð grundvöllur þess að hægt var að byggja upp á ný.

Við samstarfsfólk Bjarna Freys erum á mismunandi stað, hvert og eitt, í okkar sorg. Minningar okkar um eldklára ljúflinginn munu ylja okkur og lýsa svo við fáum viðspyrnu með samstarfsfólkinu. Þess á meðal er tvíburabróðir Bjarna Freys, hann Bragi Þór. Okkar hlýjustu hugsanir eru hjá honum og aðstandendum öllum.

Elsku Bjarni Freyr er fallinn frá langt fyrir aldur fram og erfitt að sætta sig við að sjá hann ekki aftur.

Svona getur lífið stundum verið ósanngjarnt. Það er óhætt að segja að hann skilji eftir stórt skarð í hjörtum okkar en minningarnar um yndislega manneskju lifa með okkur um ókomna tíð.

Þú varst einstakur vinur og samstarfsmaður sem alltaf var hægt að leita til og ef við vorum í vandræðum með eitthvað þá glottir þú alltaf og brostir og sagðir „þetta er ekkert mál, ekkert vesen“ og svo var málinu reddað. Það veitti manni því öryggi þegar maður heyrði smellina í aðgangskortunum þínum þegar þú komst labbandi því þá vissi maður að þú varst ekki langt undan ef við þurftum á þinni þekkingu að halda sem var ótrúlega mikil hvort sem það var tengt vinnunni eða öðru. Þú hafðir nefnilega svo einstakt lag á að lyfta öllum öðrum upp í kringum þig á allan hátt.

Í vinnunni töluðum við mikið um fótboltann og sérstaklega þann enska enda varstu mikill United-maður og hafðir gaman af því að koma því á framfæri. Við gleymum ekki bolnum góða sem þú mættir oft í um hvar bikarinn hafði aldrei lent hjá aðalmótherjunum eða fótboltaferðunum skemmtilegu sem við fórum saman í.

Einstaka sinnum fórum við út á vegum vinnunnar og þá voru skyldustopp t.d. á Cheers í Boston til að svala þorstanum eða næstu Apple-búð til að uppfæra græjurnar. Allt var það vel skipulagt fyrir fram enda varstu mikill græjumaður og sparaðir ekkert til. Sérstaklega þegar græja átti nýju íbúðina sem þú hafðir fest kaup á fyrir nokkrum árum. Gardínur, þvottavélar, ryksugur, lýsing og margt fleira var snjallvætt og hægt að stýra því öllu í gegnum símann. Þér fannst heldur ekki leiðinlegt að sýna okkur þessi ósköp þegar við komum í heimsókn og borðuðum góðan mat og drukkum drykki en það var nokkuð sem þér þótti gaman. Græjudellan náði líka til farartækja en á sumrin þaust þú um á stóru rafhlaupahjóli af flottustu gerð með fjöðrun og fyrir veturinn mættirðu svo á nýjum rafbíl sem þú varst einstaklega ánægður með.

Við erum þakklát fyrir bjórsmakkið sem hefur staðið yfir í fjölmörg ár, sérstaklega jólabjórsmakkið sem þú, Einar og Davíð hafið stýrt og séð um öll þessi ár. Gaman að sjá hversu hröð þróunin hefur verið með bæði fjölda jólabjórtegunda og tæknina, alltaf verið að bæta í og fagmennskan upp á 10 enda ekki við öðru að búast frá þér.

Við höfum brallað mikið saman í gegnum árin og allt á mjög skemmtilegan og góðan hátt. Þú varst stór partur af starfseiningu sem var einstök og skarðið sem þú skilur eftir er ekki hægt að fylla því þú varst einfaldlega okkar besti maður. Þakklæti er okkur efst í huga fyrir að hafa fengið að kynnast svona frábærum vini og samstarfsfélaga sem alltaf hafði tíma og eyra til að hlusta og rödd til að útdeila sinni visku.

Hugur okkar er hjá Braga, tvíburabróður þínum, börnum og fjölskyldu.

Skrefin eru ótrúlega þung í dag en við munum heiðra þína minningu á hverjum degi og minnumst þín með gleði í hjarta.

Takk fyrir allt elsku Bjarni Freyr okkar og hvíldu í friði.

Það bar skugga á annars fallegan dag í aðdraganda jólanna þegar ég frétti að Bjarni Freyr hefði óvænt kvatt þetta tilverustig. Ég var einn af þeim sem voru svo heppnir að kynnast Bjarna og vinna með honum í mörgum verkefnum hjá Orkuveitu Reykjavíkur. Okkar leiðir lágu fyrst saman í aðdraganda Plansins svokallaða þar sem við unnum mikið og náið saman við greiningar og úrlausn verkefna. Samverustundirnar í tengslum við önnur viðfangsefni og stjórnarstörf á síðustu árum hafa síðan orðið fjölmargar.

Betri samstarfsmann var ekki hægt að hugsa sér. Bjarni Freyr bjó yfir skörpum huga og hafði yfirburðaþekkingu á öllu því sem snerti rekstur Orkuveitunnar. Aldrei var komið að tómum kofunum hjá honum og alltaf var hann boðinn og búinn að leggja sitt af mörkum. Að auki bjó hann yfir einstaklega léttri lund þar sem hann sá oft spaugilegar hliðar á annars alvarlegum málum. Það var alltaf stutt í brosið hjá honum. Upp í hugann koma mörg hnyttin tilsvör og skondnar athugasemdir í gegnum tíðina. Ég mun sakna samverustundanna sem ekki verða.

Ég votta fjölskyldu, vinum og samstarfsfélögum Bjarna Freys innilegustu samúð mína á þessum erfiðu tímum.

Bjarni Freyr var einn af mínum bestu vinnuvinum síðastliðin 16 ár. Vinur sem reyndist mér alltaf svo vel. Tryggur haukur í horni í alls kyns verkefnum og ekki skemmdi fyrir hvað það var oft gaman hjá okkur í leiðinni. Hann var alltaf yfirvegaður en líka alltaf aðeins glettinn. Ég er mjög þakklát fyrir að síðasta verkefnið okkar tókst vel sem var að vera með gleðijólastund fyrir vinnufélaga okkar. Þetta kvöld mun alltaf vera ljúfsár minning. Kvöldið sem Bjarni Freyr kvaddi vorum við bæði kát og ánægð og náðum að þakka hvort öðru fyrir góða vináttu. Það er skrítið að hugsa til þessa kvölds og að í okkar síðasta skipti saman hafi ég endað kvöldið á að syngja fyrir þennan einstaka vin minn lagið: „Í síðasta skipti“.

Mikið sem ég á eftir að sakna míns kæra vinar.

Sólrún Kristjánsdóttir.

Tæp tuttugu ár síðan. Um þetta leyti árs. Þá var venjan sú í Ráðhúsi Reykjavíkur að afgreiðslufundur fjárhagsáætlunar Reykjavíkurborgar var aðventuhátíð fjármálasviðsins. Meðan borgarfulltrúar þrösuðu í borgarstjórnarsalnum fram eftir nóttu var tekið í spil og dreypt á öli á skrifstofunum í Ráðhúsinu, hinum megin við gegnumganginn. Ég var hinn pólitíski aðstoðarmaður borgarstjórans og var á hlustunarvaktinni meðan spáð var í hvort þrjú grönd kynnu að standa. Og fjárhagsáætlunarfulltrúinn, Bjarni Freyr, múltítaskaði líka. „Þetta er ekki rétt,“ sagði hann þegar einhver misskilningurinn var borinn á borð úr ræðustólnum. Aðstoðarmaðurinn tók upp símann, sendi sms til viðeigandi borgarfulltrúa og gröndin stóðu með yfirslag.

Stuttu síðar kynnti Bjarni Freyr mig fyrir kúnstugri skepnu; álafleiðunni. Þá vorum við báðir komnir til starfa hér hjá Orkuveitu Reykjavíkur og fyrir lá að þýða árshlutauppgjör yfir á mannamál. Þetta var fyrsta skiptið af mörgum tugum sem við Bjarni Freyr tókumst saman á við þetta; að koma saman tilkynningum til almennings og kauphallar um árshlutareikninga. Oft var það í bjartri tíð í rekstrinum en um hríð í meira dimmviðri. Þá kynntist ég Bjarna Frey sem nákvæmnismanninum í rekstrartölum, tilfinningamanninum um hvert kynni að stefna, leiðréttandi kurteislega einhvern misskilning sem ég hafði hent fram og segjandi hreint og beint: Svona er þetta.

Hjálpsemi Bjarna Freys við að gera kostnaðaráætlanir fyrir verkefni, sem áttu engin fordæmi og myndu vonandi ekki verða endurtekin, var ómetanleg. Ég þekkti Bjarna Frey nánast ekkert utan vinnunnar. Jú, hann átti einu sinni st. bernharðshund sem ég hitti og fannst í fyrstunni líklegra að myndi éta mig en gefa mér koníak úr kúti á hálsi. Tvíburabróðir Bjarna Freys – hann Bragi, sem stendur honum jafnfætis um glöggskyggni og hjálpsemi, er dýrmætur vinnufélagi sem ég finn afskaplega til með eins og öllu nánasta fólki þeirra bræðra.

Þvílíkur sjónarsviptir að þekkingu, innsæi og gleði Bjarna Freys.

Skarð er fyrir skildi við fráfall Bjarna Freys Bjarnasonar, viðskiptafræðings og fjármálastjórnanda hjá Orkuveitu Reykjavíkur. Ungur að árum réðst Bjarni Freyr til fjármáladeildar Reykjavíkurborgar og gegndi starfi fjárhagsáætlunarfulltrúa um tíma. Starfinu fylgdu margvísleg samskipti við borgarfulltrúa, t.d. varðandi upplýsingagjöf, útreikninga og síðast en ekki síst útskýringar á því talnaflóði, sem finna má í reikningum borgarinnar og fyrirtækja hennar.

Þegar Bjarni Freyr gegndi starfi fjárhagsáætlunarfulltrúa, var það umtalað hversu vel hann gegndi starfinu, ekki síst þeim þætti þess sem snerist um samstarf við borgarfulltrúa. Þessari þekkingu miðlaði hann góðfúslega, skiljanlega og af hógværð til annarra. Heilbrigður metnaður og þjónustulund var í fyrirrúmi. Það var ekki háttur hans að setja fyrirspurnir „í salt“ heldur svaraði hann þeim oftast samdægurs eða daginn eftir. Þá var oft lærdómsríkt að eiga samtöl við hann um stór sem smá álitamál í reikningsskilum borgarinnar. Var dýrmætt fyrir kjörna fulltrúa að njóta slíkrar aðstoðar.

Í þessum samskiptum fór ekki á milli mála að Bjarni Freyr var þá orðinn einn helsti sérfræðingur í fjármálum borgarinnar og með góða yfirsýn yfir alla helstu þætti þeirra. Verður seint gert of mikið úr mikilvægi þess að Reykjavíkurborg hafi slíka fjármálamenn í þjónustu sinni. Segja má að slíkir menn verði mikilvægari eftir því sem fjármálin verða erfiðari viðureignar.

Eftir að hafa starfað í ráðhúsinu við góðan orðstír, réð Bjarni Freyr sig til Orkuveitunnar, fyrst við fjárstýringu, greiningu og hagmál en seinna við fjármálastjórn. Vann hann hjá OR til dauðadags og varði því mestallri starfsævi sinni í þjónustu við Reykvíkinga.

Bjarni Freyr varð fljótlega einn af lykilmönnum fjármála hjá OR. Nýttust hæfileikar hans og mannkostir t.d. vel þegar fyrirtækið tókst á við krefjandi áskoranir í kjölfar bankahrunsins. Oft var hann fenginn til að kynna tölulegar upplýsingar fyrir stjórn OR og get ég vitnað um að þar var metnaður og þjónustulund í fyrirrúmi eins og í fyrra starfi hans hjá borginni.

Að leiðarlokum langar mig til að þakka Bjarna Frey fyrir góð kynni og samstarf í tvo áratugi. Fjölskyldu og vinum sendi ég innilegar samúðarkveðjur.