Þekkt er að hér á landi er launamunur almennt með minnsta móti þegar ólík lönd eru borin saman. Hér er með öðrum orðum óvenjulega mikill jöfnuður og flestir búa sem betur fer við allgóð kjör þegar borið er saman við önnur ríki, þó að vissulega megi finna dæmi um hið gagnstæða, því miður

Þekkt er að hér á landi er launamunur almennt með minnsta móti þegar ólík lönd eru borin saman. Hér er með öðrum orðum óvenjulega mikill jöfnuður og flestir búa sem betur fer við allgóð kjör þegar borið er saman við önnur ríki, þó að vissulega megi finna dæmi um hið gagnstæða, því miður.

Staðan er líka þannig hér á landi að óvenjulega háu hlutfalli af verðmætasköpun er varið í launakostnað. Hlutfallið er raunar orðið svo hátt að efasemdir hljóta að vakna um að það geti haldið til lengdar, en nefna má að þetta hlutfall hefur verið hæst hér á landi allra Norðurlandanna árum saman.

Þá er áhugavert að á sama tíma og kaupmáttur rýrnar í samanburðarlöndum er gert ráð fyrir áframhaldandi og jafnvel umtalsverðri kaupmáttaraukningu taxtalauna hér á landi í þeim skammtímasamningum sem flestir hafa nú undirritað.

Þetta bætist við þá kaupmáttaraukningu taxtalauna sem verið hefur hér á landi, ekki aðeins á síðustu árum heldur nánast óslitið frá aldamótum þrátt fyrir dýfu eftir fall bankanna. Aðrir launamenn hafa einnig notið mikillar kaupmáttaraukningar, þó kaupmáttur lægstu launa hafi aukist mun meira en annarra.

Tekst að viðhalda þessum árangri? Það fer mjög eftir því hvort raunsæi eða innantóm gífuryrði ráða för.