Stefanía Anna Jónasdóttir

Elsku mamma, við kveðjum þig með einu af uppáhaldslögunum þínum, Liljunni:

Núna ertu farin frá okkur og komin til ástvina þinna í draumalandinu. Við kveðjum þig með miklum söknuði og vitum að þér líður betur núna.

Þínar dætur sem elska og sakna þín mikið.

Elsku mamma mín.

Ég trúi ekki þú sért farin svona fljótt, þetta er svo óraunverulegt. Mamma var alltaf vön hringja til mín og nú sakna ég þess. Ég frétti alltaf svo margt frá henni, hún leyfði mér að fylgjast með. Það er svo tómlegt að heyra ekki frá henni. Hún skildi mig svo vel á sinn hátt. Mig langaði að segja henni svo margt, sem er ekki hægt lengur og það er svo sárt. Nokkrum dögum eftir andlátið dreymdi mig að það kæmi ljós til mín og færi smátt og smátt í burtu eins og hún væri að kveðja. Hún var búin að mikið veik en alltaf reis hún upp aftur. Ég hef grátið mikið og það er erfitt að missa mömmu. Ég kveð þig með söknuði.

Ég elska þig, mamma, núna ertu komin til pabba.

Þín dóttir,

Okkur langar í örfáum orðum að minnast elskulegar Önnu ömmu okkar, sem var yndisleg og hjartahlý manneskja sem skilur eftir tómarúm í lífi okkar en við munum búa að því að eiga fullt af góðum minningum.

Anna amma var og verður alltaf mikil fyrirmynd í okkar lífi. Sterk kona með bein í nefinu þótt róleg væri. Ekkert fór fram hjá ömmu og það var hægt að treysta henni fyrir öllu enda var hún ávallt einn af okkar bestu stuðningsmönnum.

Það var alltaf gott að koma til ömmu í Hraunbæinn, þar tók á móti okkur hin mikla ást og hlýja sem alltaf stafaði frá ömmu.

Amma hélt mikið upp á bláa litinn og þegar við hugsum til ömmu koma upp minningar um hana sitjandi í bláa hægindastólnum að horfa á sjónvarpið og borða ísblóm.

Við eyddum mörgum stundum í Hraunbænum þegar við vorum litlar, horfðum á Heiðu-þættina á spólum og spiluðum á spil með ömmu. Með árunum þróaðist það yfir í kaffibolla og spjall við eldhúsborðið þar sem alltaf var hægt að leita ráða hjá ömmu sem þekkti okkur svo vel, oft betur en við sjálfar.

Í dag erum við þakklátar fyrir allar góðu stundirnar með ömmu. Bílferðirnar norður í land með heimagert nesti úti í náttúrunni að hætti ömmu. Allar gistinæturnar hjá ömmu og búðarferðirnar í Bónus. Öll jólin sem við fengum að hafa ömmu hjá okkur og hve glöð og ánægð hún var með síðustu jólin sín hjá okkur, það mun aldrei gleymast.

Við kveðjum ömmu með söknuð í hjarta en á sama tíma fullar af þakklæti. Hvíldu í friði elsku Anna amma og megi Guð geyma þig og afa.

Sigríður Birna og Þórdís Anna.

Betri ömmu er erfitt að hugsa sér. Við yljum okkur við yndislegar minningar um þig í gegnum árin og þökkum þér fyrir að hafa alltaf verið til staðar, í gegnum súrt og sætt.

Elsku amma mín.

Ég veit að afi tekur vel á móti þér þarna uppi. Ætli hann komi ekki skíðandi og taki þér opnum örmum. Nú getur þú svo sannarlega haft augu með öllum þeim sem standa þér næst, úr besta sætinu í húsinu. Ég mun sakna þess að hlæja með þér, borða konfekt með þér og ræða um lífið og tilveruna með þér. Það er ekki hægt að hugsa sér betri ömmu en þig og næstu ár verða erfið án þín. Þú varst alltaf til staðar þegar á þurfti að halda og það var alltaf stutt í grínið. Tímarnir fyrir framan túbusjónvarpið að horfa á Heidi, með kakó í hendinni er eitthvað sem ég mun seint gleyma. Það var ómögulegt að segja nei við þig og maður kom oftar en ekki mörgum kílóum þyngri heim – af sælgæti og sætindum – úr heimsóknum hjá þér. Það súmmerar þig líka svolítið upp, þér leið ekki vel nema öllum í kringum þig liði vel. Þótt þú sért farin frá okkur þá muntu lifa að eilífu í hjörtum okkar allra og komandi kynslóðum. Ég mun hugsa til þín í hvert sinn sem ég elda mér hafragraut, í hvert skipti sem ég sé bláan Moomin bolla eða Nissan Micru. Þú passar upp á Bláskjá fyrir mig!

Hvíldu í friði elsku amma mín. Þinn

Elsku amma mín,

Já, hvar á maður að byrja. Mikið eigum við margar góðar minningar að ylja okkur við, nú þegar þú ert farin frá okkur. Það var alltaf indælt að koma í heimsókn til þín. Ef þú varst ekki að gauka að manni nammi og kökum og djúsi í bláu glasi, þá vor það peningar. Þú vildir alltaf gera allt sem þú gast til að hjálpa. Ég minnist þess sérstaklega þegar ég gisti hjá þér þegar ég var yngri. Þá fékk ég alltaf kvöldkaffi fyrir svefninn sem samanstóð alltaf af sama matnum, ristuðu brauði með osti (skorinn með rifflaða ostaskeranum) og kakói, hituðu í eldgamla örbylgjuofninum sem þurfti að ýta á um sex takka til að setja í gang. Það var svo gott að tala við þig og eiga sem sannkallaðan trúnaðarvin. Þú varst svo einlæglega áhugasöm um hvað var í gangi í okkar lífi og hafðir einnig þínar áhyggjur af okkur. En mikið var indælt að þú hafðir okkur alltaf með í þínum bænum. Þín verður sko sárt saknað, elsku amma okkar, en núna ertu þó sameinuð afa aftur, eftir alltof langan aðskilnað.

Elska þig og sakna þín. Þín

Hvíldu í friði elsku amma okkar. Við söknum þín. Þín barnabörn,

Ég vil byrja á að senda hjartanlegar samúðarkveðjur til allra sem þekktu og elskuðu Önnu ömmu. Því miður get ég ekki verið viðstödd í dag, en er svo þakklát fyrir að hafa komið með fjölskyldunni í heimsókn í haust og hitt ömmu.

Það eru svo margar minningar sem ég get huggað mig við að eiga um hana, frá Garðsenda til Hrafnistu. Það sem kemur alltaf fyrst upp í hugann þegar ég hugsa um hana er hve mikið hún elskaði og saknaði Palla afa, og allar sögurnar sem hún sagði mér af honum og lífi þeirra í Ólafsfirði og Fljótunum.

Amma var voða vanaföst og ákveðin, en það var alltaf stutt í brosið og heimili hennar var alltaf opið fyrir vini og vandamenn að hittast yfir kaffibolla (eða djúsi) og kexi og kökum. Hún var alltaf að föndra eitthvað og ég sýni margt af því með stolti á hillunum í litla húsinu mínu í Bandaríkjunum.

Hvíldu í friði elsku Anna amma, loksins aftur við hlið Palla afa.

Með fráfalli Önnu Jónasar, eins og hún var alltaf kölluð í fjölskyldunni, er gengin ein sú hjartahlýjasta og greiðviknasta manneskja sem fjölskylda mín hefur kynnst. Mildi, manngæska, umhyggjusemi, rólyndi og prúðmennska eru orð sem koma upp í hugann þegar við minnumst hennar.

Anna átti auðvelt með að umgangast fólk og var mjög viðræðugóð. Í samskiptum sínum við okkur beindist athygli hennar ávallt að viðmælandanum og hvernig hann hefði það en ekki að henni sjálfri, en væri hún spurð þá hafði hún það gott, kvartaði aldrei og var afar stolt af sínu fólki. Anna var bráðgreind og hefði svo sannarlega getað notið sín og átt frama á vinnumarkaðinum hefði hún haft tækifæri til þess en hún var af þeirri kynslóð þar sem hæfileikar og styrkleikar kvenna voru vannýttir og tækifæri þeirra til frama mun færri en gerist í dag.

Tengsl mín við Önnu voru þannig að hún og pabbi voru þremenningar en hún var líka æskuvinkona móður minnar. Þær kynntust fárra ára gamlar á Ólafsfirði, þegar Þorvaldur pabbi mömmu sá um bókhald fyrir Jónas pabba Önnu. Vinátta þeirra mömmu og Önnu var skólabókardæmi um sanna vináttu. Minningar um þá vináttu munu áfram lifa og vera fyrirmynd okkur sem fengum að upplifa þessi hreinskiptnu, hlýju og fallegu samskipti. Mikill samgangur var á milli fjölskyldna þeirra þó þær væru búsettar hvor í sínum landshlutanum eftir að þær komust á fullorðinsár. Eiginmenn þeirra voru miklir mátar og fjölskyldurnar ferðuðust saman um landið. Ógleymanlegar eru árlegar ferðir okkar Ólafsfjarðarfjölskyldunnar til Önnu og Palla, en á þeim árum bjuggu þau í Vallargerði í Kópavogi og síðar í Garðsenda í Reykjavík. Þau hjónin voru einstaklega gestrisin og veigruðu sér ekki við að hýsa og fæða fjölskylduna að norðan, stundum svo vikum skipti. Þó svo samverustundum mömmu og Önnu hafi fækkað allra síðustu ár, meðal annars vegna Covid-takmarkana, héldu þær eftir sem áður áfram að skiptast á mörgum og oft á tíðum löngum símtölum, sem verða því miður ekki fleiri.

Ekki er hægt að minnast á vinskap þeirra Önnu og mömmu án þess að geta þeirra Sibbu og Stínu. Þessar fjórar æskuvinkonur frá Ólafsfirði hafa haldið hópinn alla tíð, síðastliðin 80 ár, og hafa ávallt hugsað hvor um aðra eins og bestu systur. Það birtist ekki síst í þeirri miklu gleði og fjöri sem einkenndi samverustundir þeirra, þær stundir gátu verið á við heila leiksýningu fyrir aðra sem voru viðstaddir.

Við Arna minnumst með hlýju allra samverustundanna með Önnu og þökkum af einlægni alla þá umhyggju sem hún sýndu okkur, sonum okkar og fjölskyldunni allri.

Við fjölskyldan sendum afkomendum Önnu Jónasar, öðrum aðstandendum og vinkonunum fyrir norðan okkar innilegustu samúðarkveðjur.