Mér finnst notalegt að hreiðra um mig inni í stofu og fletta ljóðabókum en ekki festa mig við neina eina. Í Kvæðum Brynjólfs Jónssonar frá Minna-Núpi datt ég niður á „Farsældarskilyrðið“:
Ef auðnast mér, að ánægju ég njóti,
er einskisvert, hvað ganga kann á móti.
En ef ég hefi óánægðan huga
kann ekkert mér til farsældar að duga.
Í Ljóðmælum Hannesar S. Blöndal er þessi vísa:
Hugsanir manns ekki mennirnir sjá,
og margt býr í hjarta, sem skín ekki´á brá;
þó leiki um varirnar hljómandi hlátur,
í hjartanu leynist oft beiskasti grátur.
Kristján Fjallaskáld orti á hausti:
Fölnar rós og bliknar blað
á birkigreinum;
húmar eins og haustar að
í hjartans leynum.
Jónas Guðlaugsson orti, - „Ég veit“:
Ég veit hvert vegurinn liggur,
mitt vonaland er nær.
Því sólin hefur sagt mér það,
hún sagði mér það í gær.
Ég veit að brautin er hörð og hál
og hyldýpið margan fól.
Æ, viltu gefa mér gyllta skó
að ganga þangað sól!
Jón Þorsteinsson Arnarvatni:
Nóttin kveður ástaróð
alla móa og tjarnir kringum
með sumarvind og sólarglóð
í sínum ungu tilhneigingum.
Ólöf Sigurðardóttir frá Hlöðum:
Þó konum sé ýtt o´ní aftaní-bát
í alls konar framsóknum þjóða,
þá var það þó, manstu´ekki, ´ún Eva, sem át
af eplinu skilningsins góða!
Látra-Björg kvað:
Guð er vís að gefa mér
góða fiska fjóra.
hann mun sjálfur hugsa sér
að hafa þá nógu stóra.
Steinunn í Höfn orti:
Fagrar heyrði ég raddirnar
við Niflunga heim.
Ég get ekki sofið
fyrir söngvunum þeim.
„Stúlkuvísa“ eftir Benedikt Þorvaldsson Gröndal:
Grönn og há og björt á brá,
brúneyg, frá og handa-smá,
svipfríð má þann seiminn fá
Sigga bláa kjólnum á.
Minn er allur auður hér,
engu svo ég halli,
ofurlítið kvæðakver
og krakkar átta á palli.
Páll Jónasson í Hlíð yrkir á sumardaginn fyrsta:
Veðrið hefur í verra skipt,
vorið lappir dregur,
og nú er litla Gunna gift
Guð er undarlegur.
Jón Þorláksson á Bægisá orti:
Skrykkjótt gengur oft til enn,
eins og fyrr með köflum,
en grátlegt er þá góðir menn
gjöra sig að djöflum.
Jón Thoroddsen orti í Höfn:
Heim mig sækir hugarpín
hreyfi ég döprum orðum,
stokkin burt er stúlkan mín,
er stóð við gluggann forðum.
Gísli Ólafsson frá Eiríksstöðum orti:
Hér um stund ég staðar nem,
Stari, spyr og svara.
Ég veit ekki hvaðan ég kem
né hvert ég er að fara.
Þorsteinn Erlingsson orti á fjöllum:
Bagar mína braut um fjöll
brekkur urð og klaki.
Mér skal verða auðnin öll
einhvern tíma að baki.
Halldór Blöndal