Mítlategund sem er lítt þekkt hér á landi nema meðal sérfræðinga, Ornithonyssus sylviarum, fannst nýlega í fugli í Sandgerði. Dýrafræðingurinn Karl Skírnisson greindi tegundina á Tilraunastöðinni að Keldum. Sníkjudýrið sem um ræðir er blóðsuga og lifir bæði í villtum fuglum og búrafuglum. Mítillinn er þekktur skaðvaldur í hænsnabúum víða um heim, til að mynda í Bandaríkjunum.
Karl tjáði Morgunblaðinu að þar af leiðandi vilji menn alls ekki sjá mítilinn hérlendis en ómögulegt sé að segja á þessum tímapunkti hvort hann sé að finna í fleiri fuglum hér á landi. Spurður um hvort mannfólkið þurfi að hafa áhyggjur af mítlinum segir Karl svo ekki vera. Komist mítillinn í aðstöðu til þess að sjúga blóð úr fólki gæti hann mögulega látið á það reyna en lifir ekki á því.
Mítillinn fannst ekki í farfuglategund heldur í smyrli sem er jú staðfugl. Sölvi Rúnar Vignisson, fuglafræðingur og doktorsnemi, fékk smyrilinn í hendurnar í Þekkingarsetrinu í Sandgerði.
„Starfsmaður Skinnfisks fann smyrilinn sem var slappur en ég sá ekkert áberandi að honum. Mér þóttu einkennin dæmigerð fyrir fugla sem eru langt komnir í fuglaflensu en þegar ég fór með hann inn þá komu mítlarnir í ljós. Þeir ruku af fuglinum og yfir á hendurnar á mér. Ég vissi strax að þetta var mjög óeðlilegt. Þá hafði ég samband við Karl Skírnisson, okkar helsta sérfræðing í sníkjudýrum í dýrum, og hann greindi tegundina. Fyrir þá sem þekkja lítið til myndi ég líkja þessu við veggjalúsina okkar en segja má að þetta séu nánir ættingjar. Mítlarnir lifa reyndar á fuglinum alla sína tíð og ná að fjölga sér á fuglunum sem skýrir þann mikla fjölda sem var á smyrlinum. Þetta er þekkt vandamál í alifuglarækt erlendis en hefur blessunarlega ekki verið hér. Að mítlarnir finnist í villtum fugli gerir þetta að sérstöku tilviki,“ segir Sölvi í samtali við Morgunblaðið.
Þeir sem handfjatla fugla eru beðnir um að safna blóðmítlum sem kunna að finnast og koma í greiningu. kris@mbl.is