Gátan er sem endranær eftir Guðmund Arnfinnsson:
Dvelur hann í djúpum sæ.
Dragnast allir með hann.
Hjónabands er böðull æ.
Býr jörð fyrir neðan.
Harpa á Hjarðarfelli á þessa lausn:
Djöflafiskur í djúpum sæ.
Djöful sinn hver togar.
Djöfull hjóna dapur æ.
Djöfuls vítislogar.
Þá er komið að lausninni frá Helga R. Einarssyni:
Djöflar víða í sjónum synda.
Sinn hefur djöful hver.
Hjónadjöflar deilur mynda.
Djöfull Satan er.
Bergur Torfason frá Felli leysir gátuna:
Djúpt í sæ býr djöflaskata
sinn djöful hver einn hafa má.
Hjónadjöflar hjónin hata,
á HELI djöfull býr víst á.
Guðrún B. svarar:
Í djúpum sæ er sædjöfull
og sinn skal fólkið djöfsa toga.
En hjónadjöfull hálfgjöfull
vill horfa á djöflastjörnu loga.
Sjálfur skýrir Guðmundur gátuna þannig:
Sædjöfull í sjónum er.
Sinn hver djöful teymir.
Þann hjónadjöful dæma ber.
Djöfla Víti geymir.
Síðan er ný gáta eftir Guðmund:
Daginn lengir smátt og smátt,
smýgur ljósið inn um gátt,
gleðst ég dátt við geislaspil
og gátu létta bjóða vil:
Gáfnaljós er gumi sá.
Gola sveigir lauf og strá.
Gægist vofa gluggann á.
Góður í skóla vera má.
Að vanda flutu limrur með lausn Helga:
Tækifærissinninn
Hef í leti legið
lífsins notið, hlegið,
svamlað hér,
það hentar mér
að hnoða misjafnt deigið.
Allt í lagi
„Að eldast er allt í lagi,
sagði ellismellurinn Bragi,
meðan hönd ber ég styrka
og í hallæri virka:
Haus minn, náttúra’ og magi.“
Jón Thoroddsen orti um stúlku:
Gull að fullu hefur hún
og hörundslitinn bjarta,
en löstr er það að Lofnar brún
lýsir köldu hjarta.