Þegar spennutryllirinn „Vantraustið“ var sendur út sást vel hvað þröngt er um þingið og mesta spennan var hvort menn gætu skotið sér milli bekkja á leið í ræðustól.
Talan 63 er varla heilög en hún hefur haldist býsna lengi.
E.t.v. ættum við og þingheimur að þakka að ekki hafi orðið fjölgun á en líklega er ekki pláss fyrir fleiri stóla.
Við höfum séð myndir frá erlendum þingum þar sem stóla mátti telja í þúsundum, en einn maður ræður.
Frá Þýskalandi fréttist að þar þyki stólarnir vera orðnir helst til margir, áttu að vera 598 en með alls konar uppbótarsætum og metralöngum atkvæðaseðlum komnir upp í 736.
Þar er nokkuð góð samstaða um minnst 100 sæta fækkun því Þjóðverjar eru hagsýnir.
Ef við fylgdum þeirra dæmi og færum í gömlu töluna 52 væri það svipuð prósentufækkun og hjá Þjóðverjum.
Afköstin myndu trúlega aukast í meira súrefni, þingmenn gætu dansað í ræðustólinn og ekki kæmist eins í hámæli hvað hver hvíslaði að næsta manni.
Og friðsældin myndi ríkja ein.
Sunnlendingur