Ólíkt hafast þeir að stjórnendur hjá Árborg og Reykjavíkurborg þó að aðstæður séu svipaðar. Bæði þessi sveitarfélög hafa fengið aðvörunarbréf frá eftirlitsnefnd með fjármálum sveitarfélaga en munurinn er sá að í Árborg hefur bréfið verið tekið alvarlega en í Reykjavík er það talið „rútínubréf“ sem best sé að setja ólesið ofan í skúffu.
Í Árborg var boðað til fundar við íbúa þar sem stjórnendur sveitarfélagsins fóru yfir stöðuna og ræddu vandann. Í Reykjavík stinga stjórnendur sveitarfélagsins höfðinu í sandinn, tala ekki við nokkurn mann, svara ekki helst ekki spurningum fjölmiðla og vona líklega að með því hverfi vandinn.
Í Árborg grípa stjórnendur sveitarfélagsins til verulegra hagræðingaraðgerða, meðal annars fjöldauppsagna þar sem 57 starfsmönnum af rúmlega eitt þúsund er sagt upp störfum. Í Reykjavík hefur starfsmönnum fjölgað um 25% á fimm ára tímabili en íbúum aðeins um 10%. Þar er fjölgunin á þessu ári mest í miðlægri stjórnsýslu, að sögn oddvita sjálfstæðismanna, sem greindi einnig frá því að boðað hefði verið til fundar nærri sex hundruð stjórnenda borgarinnar í Hörpu! Trúir því einhver að ekkert svigrúm sé til að hagræða?
Meirihlutinn í Reykjavík hefur fyrir löngu misst tökin á rekstrinum og báknið blæs stjórnlaust út, líkt og skuldirnar. Fyrsta skrefið væri að viðurkenna vandann en það gerir borgarstjóri ekki. Og verðandi borgarstjóri, boðberi breytinga í síðustu kosningum, hefur bersýnilega engar áhyggjur heldur.