Það er síbylja í þjóðfélaginu, ekki síst á Alþingi, um verðbólgu. Verðbólgu og vexti.
Verðbólga um og undir tíu prósentum hefði einhvern tímann ekki þótt tiltökumál á Íslandi, og ekki sett allt á hliðina.
Verðbólgan í dag er góðærisbólga vegna hagstæðra ytri skilyrða, ferðamannaflóðs sem heldur uppi genginu og menn komast upp með að selja þjónustu dýrt og ekki bara í Öskjuhlíðinni.
Sjötíu þúsund farandverkamenn sem tvöfalda framveltu sína í hagkerfinu, og næg atvinna fyrir þá sem geta bætt hag sinn á launavinnu.
Aðrir hlutir eru okkur mótdrægir eins og húsnæðisverð, drápsklyfjar í móttöku flóttamanna og sífellt stækkandi fjöldi opinberra starfsmanna.
Þar þyrfti að setja á nýráðningabann og fresta framkvæmdum um nokkra hríð, og vita hvort það drægi ekki úr spennu sem vissulega er á vinnumarkaði.
Auðvitað er endalaust verkefni að haldi þjóðarbúskapnum í jafnvægi, og til þess höfum við fjölda fólks við stjórnvölinn. Þyrftu kannski ekki að vera alveg svona margir.
Sunnlendingur
Til baka
Leita í greinasafni
Prenta grein