Á Boðnarmiði spyr Halldór Halldórsson: Þegar karl á áttræðisaldri á Holtinu í Hafnarfirði fer að efast um hvað hann skilur eftir sig:
Er að lokum lífs ég kem,
leið sem skima yfir;
verður aðeins auðna sem
eftir það sem lifir!
Steindór Tómasson skrifar: Ég er margs vísari um bragfræði og „rétt“ ortar vísur, eftir margskonar athugasemdir varðandi bragfræðireglur. Ég er fullur þakklætis fyrir viðbrögð bæði þeirra sem vanda um fyrir mér og ekki síður þeirra sem „læka“ þessa viðleitni mína. Ég geri þetta mér til skemmtunar og bara bónus ef það skemmtir öðrum í leiðinni:
Ekki brotinn, bugaður
bara þrotinn kraftur.
Herða lotinn, hugaður,
hæru skotinn raftur.
Benedikt Jóhannsson um það sem allir hugsa:
Jörðin stundar háska hrekki
og hristing ei fær sparað.
Gýs hún eða gýs hún ekki?
Því getur enginn svarað.
Ingólfur Ómar Ármannsson bætir við:
Gliðnar jörð við Grindavík
gerast lotur harðar.
Ógnin þar er engu lík
í iðrum móður jarðar.
Gunnar Hólm Hjálmarsson segir að ferskeytlan geymi marga góða sjálfsmynd. – Hér er mín um þessar mundir:
Allt er gott sem í mér býr
undir fögru skinni.
Húmanisti hjartahlýr
hlær við tilverunni.
Eiríkur Jónsson bætir við:
Aldrei hef ég efast neitt
mig enginn viti sviptir
enda veit ég yfirleitt
allt sem máli skiptir.
Á Leir fór Björn Ingólfsson í vindsperringi til kirkju og orti auðmjúkur undir messunni:
Vér sitjum á bekkjunum breiðu
svo bljúgir og andinn til reiðu.
Fyrir framan mig er
einn fjárbóndi hér.
Ó, Drottinn minn, gefðu 'onum greiðu!
Björn tilkynnti að hann væri kominn á ellilaun:
Nú finnst oss að fagna megi.
Vér fretnaglar bognum eigi
né föllum á kné
komið þótt sé
að síðasta söludegi.
¶ Það er gamanlaust með það að glettast¶ og grínlaust ef það mundi fréttast.¶ Hún var kannski ekki klók¶ þessi kona sem tók¶ af sér hausinn því hún vildi léttast.¶ Hallmundur Guðmundsson gefur þjóðráð á Tene:¶ Á Tene giska gott er¶ að gæta sín á veirunum.¶ Svo ef að svaka 'hot er'¶ - er sólarvörn á eyrunum.¶ Sigurður Garðar Gunnarsson er líka ráðagóður:¶ Þú skalt ekki lundleiðan¶ láta spilla degi¶ Heldur ekki bolbreiðan¶ beina þér af vegi¶ Sigurður Garðar Gunnarsson yrkir:¶ Klukkur tifa tafalaust¶ tímann sífellt kynna.¶ Sumar hafa háa raust¶ hinar láta minna¶ Öfugmælavísa:¶ Séð hef ég hegrann synda á sjó,¶ súluna á fjöllum verpa.¶ álftina sitja við ullartó.¶ örnina í eldi snerpa.¶ Halldór Blöndal