Auðun Svavar Sigurðsson
Auðun Svavar Sigurðsson
Palestínuaröbum hefur margoft verið boðin tveggja ríkja lausn en alltaf hafnað henni, en Ísrael samþykkt hana. Gyðingahatur er stærsta skýringin á því.

Auðun Svavar Sigurðsson

Hryðjuverkasamtökin Hamas sem kúgað hafa araba á Gaza í Palestínu hátt í tuttugu ár og grafið þar um sig til að stunda hryðjuverkaárásir á Ísrael, sýndu sitt rétta andlit 7. október sl.; myrtu 1.400 óbreytta ísraelska borgara með villimannlegum hætti. Þeir pyntuðu, nauðguðu konum og brenndu börn lifandi (með glýju í augunum eins og ISIS-liðar), auk þess að taka með sér 240 gísla til Gaza. Hamas er íslamskur Jihadi-dauðakúltúr sem hefur á stefnu sinni að gereyða Ísrael og drepa alla gyðinga, hvar sem til þeirra næst. „Frá ánni að hafinu“ er ákall um þjóðarmorð á gyðingum. Þetta ákall heyrist gjarna á stuðningsfundum vina Hamas hér á landi og yfir 400 starfsmenn HÍ hafa nýlega sent stuðningsyfirlýsingu við þessa stefnu Hamas.

Gyðingar eiga yfir 3.000 ára tengsl við Ísrael og þótt þeir hafi verið hraktir af landi sínu, m.a. af Rómverjum, hafa þeir alltaf verið þar.

„Palestínuarabar“ eru að stórum hluta komnir af farandverkamönnum frá Egyptalandi og Sýrlandi sem störfuðu fyrir Breta þegar þeir fóru með landstjórn í Palestínu frá lokum fyrri heimsstyrjaldar. Engin palestínsk þjóð var þá þar og stærstu landsvæði Palestínu voru óbyggð eyðimörk við stofnun Ísraelsríkis 1948.

Það er mikill misskilningur að átökin milli Hamas og Ísraels snúist um land eða landamæri, eins og haldið er fram af ríkisútvarpinu.

„Palestínuarabar“ neita að viðurkenna tilverurétt Ísraels og vilja gjöreyða Ísrael. Palistínuaröbum hefur margoft verið boðin tveggja ríkja lausn, t.d. árin 1937, 1947 og 2000, en alltaf hafnað henni, en Ísrael samþykkt hana. Gyðingahatur er stærsta skýringin á því. Hatrið á sér djúpar rætur í íslam sem lesa má um í Kóraninum og Haítunum.

Ríkisútvarpið hefur af vanþekkingu eitrað hugi landsmanna með gyðingahatri í langan tíma og kemur því ekki á óvart að Hamas á hér vini, suma aðflutta, sbr. flautandi bílalest sem keyrði um miðbæ Reykjavíkur að kveldi 7. október til að fagna morðum Hamas á gyðingum.

Golda Meir, fyrrverandi forsætisráðherra Ísraels, sagði eitt sinn: „Þeir vilja drepa okkur. En við viljum lifa. Ég kannast ekki við málamiðlun milli lífs og dauða. Þess vegna eigum við ekkert val.“

Við sem búum í vestrænum lýðræðisríkjum og teljum að þetta sé vandamál sem komi okkur lítið við þurfum að opna augun; öfgamúslimar boða að Evrópa sé næst á dagskrá ef Ísrael fellur. Hvergi fyrirfinnast meiri öfgamúslimar en einmitt meðal palestínuaraba enda heilaþvegnir af gyðingahatri og íslömsku trúarofstæki í margar kynslóðir – óvinurinn er ekki lengur við hliðið heldur er hann kominn inn fyrir borgarhliðin, sbr. bílalestirnar í miðborg Reykjavíkur þann 7. október. Því miður kynntist ég þessu þegar ég vann sem yfirlæknir hjá NHS í Englandi árið 2007, þegar skurðlæknanemi, sem vann undir minni stjórn, var handtekinn þegar sími hans var notaður í tilraun til að sprengja diskótek í London með um 500 ungmennum að skemmta sér. Sem betur fer sprakk sprengjan ekki. Þar sem palestínuarabar hafa verið heilaþvegnir frá barnæsku með hatri á gyðingum og öllum vestrænum gildum eru þeir margir hverjir hættulegir eins og dæmin sanna í Evrópu og ekki ætti að hleypa neinum inn í landið nema að lokinni ýtarlegri rannsókn á tengslum við Hamas og önnur öfgasamtök.

Aðeins ein lausn til friðar er á vandanum í Gaza; hryðjuverkamennirnir skili öllum gíslunum sem teknir voru 7. október og leggi niður vopn.

Höfundur er skurðlæknir.

Höf.: Auðun Svavar Sigurðsson