Hjalti Þór Ísleifsson fæddist í Reykjavík 12. júlí 1996. Hann lést í Sviss 15. desember 2023.

Foreldrar hans eru Heiður Hjaltadóttir, f. 14. nóvember 1973, og Ísleifur Heiðar Karlsson, f. 26. júlí 1972, d. 21. júlí 1996. Eiginmaður Heiðar og stjúpfaðir Hjalta er Arnar Már Sigurðsson, f. 4. maí 1968. Systir Hjalta er Sólveig Arnarsdóttir, f. 4. desember 2005. Foreldrar Heiðar voru Sólveig Sigtryggsdóttir, f. 3. ágúst 1950, d. 8. október 1982, og Hjalti Guðmundsson, f. 24. október 1947, d. 7. júní 2012. Seinni eiginkona Hjalta var Guðný Ósk Agnarsdóttir, f. 30. nóvember 1944. Foreldrar Ísleifs eru Valborg Ísleifsdóttir, f. 28. febrúar 1945, og Karl Stefánsson, f. 22. júní 1944, þau skildu. Seinni eiginmaður Valborgar er Guðjón Herjólfsson, f. 23. mars 1941. Seinni eiginkona Karls er Auður Helga Hafsteinsdóttir, f. 20. júlí 1947.

Systir Heiðar er Gígja Hjaltadóttir, f. 26. apríl 1977. Systkin Ísleifs eru Guðrún Karlsdóttir, f. 21. janúar 1965, Herdís Karlsdóttir, f. 17. september 1966, og Stefán Karlsson, f. 17. september 1979, d. 19. janúar 2021.

Foreldrar Arnars Más eru Rannveig Benediktsdóttir, f. 4. mars 1948, og Sigurður Rúnar Ragnarsson, f. 2. desember 1949, d. 4. janúar 2019. Eiginmaður Rannveigar var Kristján Pálsson, f. 18. júlí 1945, d. 28. júlí 2020. Eiginkona Sigurðar Rúnars er Kristín Arinbjarnardóttir, f. 20. maí 1950.

Unnusta Hjalta er Iðunn Jónsdóttir, f. 18. september 1987.

Hjalti flutti 19 daga gamall ásamt móður sinni til Akureyrar, þar sem þau bjuggu fram í febrúar 2008. Haustið 2003 kynntist móðir hans Arnari Má sem gekk Hjalta í föðurstað strax frá upphafi. Í febrúar 2008 flutti fjölskyldan suður í Kópavog þar sem hún settist að í Kórahverfi. Hjalti Þór gekk í Hörðuvallaskóla og lauk grunnskólagöngu sinni þar. Þá fór hann í Menntaskólann í Reykjavík og brautskráðist þaðan 2016. Haustið 2016 hóf hann nám í stærðfræði við Háskóla Íslands og brautskráðist með BS-próf þaðan vorið 2019, með 9,98 í meðaleinkunn. Haustið 2019 hóf Hjalti Þór nám í stærðfræði við ETH-háskólann í Zürich í Sviss, þaðan sem hann brautskráðist með MS-próf vorið 2021 með 6 af 6 mögulegum í einkunn. Haustið 2021 hóf Hjalti doktorsnám sitt í stærðfræði við sama skóla og hugðist ljúka því námi í júní 2024.

Hjalti Þór starfaði hjá Herdísi föðursystur sinni og Árna eiginmanni hennar í Vinnufötum á sumrin frá 14 ára aldri og þar til sumarið 2015. Sumarið 2016 hóf hann svo störf við forritun hjá WuXi NextCode og starfaði þar næstu sumur á eftir. Árin 2017-2019 og svo þegar hann var heima í Covid 2021 starfaði Hjalti sem aðstoðarkennari í stærðfræði við Háskóla Íslands. Sumarið 2019 starfaði hann við forritun í tölfræðideildinni hjá Íslenskri erfðagreiningu.

Bálför fór fram í heimabæ Hjalta Þórs, Uster í Sviss, 27. desember 2023 en útför hans fer fram frá Lindakirkju í Kópavogi í dag, 4. janúar 2024, klukkan 13.

Elsku Hjalti minn, nú ertu farinn og ég trúi því varla að hér eftir eigi ég þig einungis sem fallega minningu.

Þú varst svo vandaður og góðhjartaður og á allan hátt falleg manneskja, jafnt að innan sem utan. Þú talaðir lágt og hægt og orðin sem þú valdir voru ígrunduð og ákvarðanir upplýstar. Þú varst rökvís og greinandi og hjarta þitt var stórt og fullt af ást. Þú eyddir frítíma þínum aldrei í tilgangslausa hluti og hafðir háleit markmið. Þú varst auðmjúkur og ekki sjálfhælinn og komst til dyranna eins og þú varst klæddur. Þú varst ekki bara kærasti, heldur líka minn besti vinur. Ég á eftir að sakna samverustunda okkar, þegar við töluðum um allt á milli himins og jarðar. Með þér var allt svo auðvelt og einfalt. Ég er óendanlega þakklát fyrir að hafa fengið að kynnast þér og geymi allar fallegu minningarnar um þig í hjartanu.

Þín

Iðunn.

Elsku besti Hjalti minn, mikið sem ég hef verið sorgmædd undanfarna daga. Sorgmædd yfir því að þú hlustaðir ekki á rökstuddar ábendingar síðasta kvöldið þitt, fullur af ranghugmyndum um hversu vonlaus þú værir.

Hver hefði trúað því þegar þú komst heim í lok nóvember og fagnaðir fimmtugsafmælinu mínu með okkur að þetta væri í síðasta sinn sem við hittumst.

Þú leist svo vel út, varst glaður og ástfanginn af elsku Iðunni þinni og lífið brosti við. Doktorsritgerðin var að hafast og ætlaðir þú að verja hana í júní.

Á einu augabragði þyrmir yfir og þú sérð enga leið út. Allt var ónýtt, námið, lífið, bara allt. Þú gast ekki litið framan í nokkurn mann og enginn myndi vilja sjá þig framar. Lífið sem þú ætlaðir að eiga með Iðunni, þú taldir að hún ætti betra skilið. Þú varst sannfærður um að þú hefðir gert stór mistök. Ranghugmyndirnar í höfði þínu tóku völdin.

Þú stóðst þig alltaf 100% í öllu því sem þú hafðir áhuga á og fékkst þvílíkar einkunnir úr HÍ að prófessorarnir í ETH höfðu sjaldan séð aðra eins umsókn. 10 í öllum stærðfræðiáföngunum sem þú tókst í HÍ og tókstu mun fleiri en þurfti til að ljúka BS-námi. Það var þessi eini valáfangi í tölvunarfræði sem gerði það að verkum að þú fékkst „bara“ 9,98 í meðaleinkunn á BS-prófinu.

Í mastersnáminu við ETH dugði ekkert minna en 6 af 6 mögulegum í öllum áföngum, líka í lokaritgerðinni. Doktorsritgerðin var líka alveg að verða klár. Þú varst búinn að senda inn tvær ritrýndar greinar, þá fyrri strax á fyrsta ári og þú einn höfundur, sem þykir mjög stór áfangi. Svo grein nr. 2, mun stærri og veigameiri, sem birtist í vikunni sem þú kvaddir. Að klára doktorspróf á þremur árum gera bara snillingar. Elsku strákurinn minn, það var allt að smella hjá þér þegar eitthvað óskiljanlegt gerist í höfðinu á þér og þú verður alveg heltekinn af ranghugmyndum tengdum fyrri greininni þinni, sem áttu ekki við nein rök að styðjast. Greinin var góð og þú sýndir fram á hvað þú skildir mikið og gast túlkað niðurstöður útreikninganna á þinn hátt. Þú trúðir því ekki og ákvaðst frekar að kveðja þetta líf, búinn að fá þig fullsaddan á sjálfum þér, eins og þú orðaðir í bréfinu.

Hjalti minn, ég ætla ekki að þegja. Ég ætla að berjast áfram og gera allt sem ég get til að finna út hvað það er sem veldur því að svo ungur, efnilegur og vel gefinn maður ákveður að yfirgefa þessa jarðvist. Þó ekki væri nema að bjarga einum einstaklingi þá verð ég sátt.

Þegar þú varst níu daga gamall kvaddi pabbi þinn, þá Stefán föðurbróðir þinn fyrir rétt tæpum þremur árum og svo þú núna. Allt flottir og efnilegir menn sem áttu lífið fram undan. Þið stóðuð ykkur allir vel í því sem þið gerðuð, þið feðgar voruð afreksmenn í íþróttum, pabbi þinn í hlaupum og þú á skíðum. Þið voruð allir afburða námsmenn, vel liðnir, voruð einstaklingar sem þjóðin þarf á að halda. Þið voruð einfaldlega of klárir og gerðuð allt of miklar kröfur til ykkar sjálfa. Kröfur sem enginn getur staðið undir.

Takk fyrir allt elsku drengurinn minn, hjarta mitt er kramið, ég elska þig.

Þín

mamma.

Að skrifa þessar línur er þyngra en tárum taki og ekki hægt að lýsa þeim harmi sem fjölskyldan varð fyrir hinn 15. desember sl. Þann dag yfirgaf elsku drengurinn okkar Hjalti Þór Ísleifsson þessa jarðvist.

Leiðir okkar Hjalta lágu saman haustið 2003 þegar ég og Heiður, móðir Hjalta, fórum að draga okkur saman. Hjalti þá sjö ára og mjög þroskaður miðað við aldur, glaðvær, jákvæður og ákveðinn strákpjakkur. Raungreinar lágu sérstaklega vel fyrir honum alla tíð og voru honum sem áhugamál. Snemma á námsferlinum varð ljóst að stærðfræði yrði hans grein. Nam hann á eðlisfræðibraut, X-bekk (mjög mikilvægt í hans huga) í Menntaskólanum í Reykjavík. Á menntaskólaárunum tók Hjalti þátt í ólympíuleikum í stærðfræði tvisvar og fékk heiðursviðurkenningu í bæði skiptin. Eins tók hann þátt í ólympíuleikum í eðlisfræði og fékk þar bronsverðlaun. Eftir menntaskóla lá leiðin í stærðfræði við Háskóla Íslands. Síðan hóf hann meistaranám við ETH í Zürich í Sviss, sem hann lauk 2021. Frá ETH átti hann einnig að brautskrást í júní nk. með doktorsgráðu í stærðfræði ef honum hefði enst aldur til. Í öllu sínu háskólanámi var Hjalti með hæstu mögulegu einkunn.

Hjalta var fleira til lista lagt en skólaganga því hann var afburða svigskíðamaður og vann ófáa titla í svigi og stórsvigi. Vegna meiðsla þegar hann var fjórtán ára ákvað hann að leggja skíðin á hilluna. Enda var metnaður hans í því sem hann taldi skipta máli og tók sér fyrir hendur, en það var ekkert annað sem kom til greina en að það væri fullkomið. Eins og hann sagði stundum sjálfur: „Enga meðalmennsku!“

Hjalti var gömul sál og höfðum við stundum á orði að hann hefði fæðst níræður enda endurspeglaði hans uppáhaldstónlist, talsmáti og skynjun á umhverfi sínu miklu mun eldri einstakling en fæðingarár hans sagði til um. Tólf ára hélt hann úti bloggi um efnahagsmál og þar spáði hann meðal annars hruni bankanna 2008 og hver þeirra færi í þrot fyrstur.

Með þessum lítilfjörlegu línum kveð ég þig hinsta sinni elsku drengurinn minn.

Þinn

Arnar.

Það er svo sárt að hugsa til þess að við fáum ekki tækifæri til þess að búa til fleiri minningar saman.

Ég er svo óendanlega þakklátt fyrir öll árin og allar skemmtilegu stundirnar sem við fengum saman.

Þú hefur kennt mér svo margt, þú varst alltaf tilbúinn til þess að hjálpa mér þegar ég hef þurft á hjálp að halda.

Þú munt alltaf eiga sérstakan stað í hjarta mínu, elsku bróðir minn. Því vil ég láta smá texta eftir Stefan Zweig fylgja hér með:

„Niemand ist fort, den man liebt. Liebe ist ewige Gegenwart.“

Ég er og verð alltaf stolt af því að geta kallað þig bróður minn!

Hvíldu í friði elsku bróðir minn, þín verður sárt saknað.

Þín systir,

Sólveig.