Magnús Halldórsson á Boðnarmiði um fréttir Rúv „Óbreytt ráðgjöf um engar loðnuveiðar“: Tæpast nokkuð verður veitt, að vonum döpur trúin. Því óbreytt ráð um ekki neitt, eru jafnan snúin. Gunnar J

Magnús Halldórsson á Boðnarmiði um fréttir Rúv „Óbreytt ráðgjöf um engar loðnuveiðar“:

Tæpast nokkuð verður veitt,

að vonum döpur trúin.

Því óbreytt ráð um ekki neitt,

eru jafnan snúin.

Gunnar J. Straumland yrkir dýrt:

Morgunhæsi meyrir dæs,

miður kræsilegt er ræs.

Um mig væsir, vindur blæs,

vekur þræsing lægðarfnæs.

Enn yrkir Gunnar J. og nú limru:

Ég kúgaðist, kjökraði og þagði

er konan á diskinn minn lagði

gallsúran hval,

mér gafst ekkert val.

Ég sár varð og súr mjög í bragði.

Limra eftir Eyjólf Ó. Eyjólfsson:

Á heiðinni gef ég því gætur

er gjóturnar ásækja fætur

að horngrýtis ljósið

hefur þann ósið

að hlaupa í felur um nætur.

Páll Jónasson í Hlíð orti á menningarnótt:

Hrafn söng þar um sælunnar stundir

því söngvatnið flæddi um grundir

svo Kampavínslóa

lét kúltúrinn róa

og bíaði blautlega undir.

Limran Nútími eftir Helga Ingólfsson:

Alls konar tólum við töpum

og tækninni yfir við göpum.

Ef kemstu á hraðferð

í kynskiptiaðgerð

þú sérð þá hvað skiptir hér sköpum.

Síða er limran Árin hellast yfir eftir Helga:

Hér vísa er um þetta vanalega,

sem vart skyldi orða svo hranalega.

Ég finn fyrir dofa.

Því fer ég að sofa

sem vonandi verður ei banalega.

Úr vísnabók Stíganda sem birtist í Helgafelli en skáldið kaus að halda nafni sínu leyndu:

Hverfleiki

Brostnir strengir, brotin spjót

blóm á engi kalin.

Veiðigengi og vinahót

völt eru lengi talin.

Ellivísa

Þegar ævisól er sest,

segl og reiði fúin

held ég gröfin geymi best

gömul bein og lúin.

Skyggir í ál um Grímu geim,

gljúpna sálarstrengir.

Nú er mál að halda heim.