Á Boðnarmiði yrkir Ingólfur Ómar Ármannsson:
Þá er þorrinn genginn í garð:
Nú er best að kýla kvið
kjamsa vel og lengi.
Hangiket og söltuð svið
súran pung og rengi.
Bragðið kæsta kætir geð
kviknar bros á trýni.
Hákarlsbita í túlann treð
og teyga staup af víni.
Davíð Hjálmar Haraldsson
um sameiginleg örlög:
Fæðist ess með harðan hóf,
hreindýr, ær og geit með klauf.
Allra bíður þrotlaust þóf:
Það að bíta gras og lauf.
Limra eftir Jón Jens
Kristjánsson:
Það var tilkynnt með talsverðum þjósti
og tjóði ei stuna né hósti
að Pósturinn hrapi
í hóflitlu tapi
og sé hættur að dreifa pósti.
Enn yrkir Jón Jens og nú af því að þingmenn eru misánægðir með skrifstofurnar:
Ekki finnst þingmönnum aðstaðan fín
og ósáttir kvartanir leggj' inn
þeir fá ei að koma með koffortin sín,
koppinn né myndir á vegginn
Gunnar J. Straumland
yrkir og kallar Snjókomu:
Moksturskafald, maldringur,
mulla, snjóhreytingur.
Kófviðri og klessingur,
kyngi, skafrenningur.
Kafhríð, drífa, kófbylur
kyngja, geyfa, maldur.
Fannburðurinn fold hylur
fjári er hann kaldur.
Gunnar skrifar neðan við vísurnar: Hugsanlega koma einhver þessara orða einhverjum ókunnuglega fyrir sjónir. Hér eru skýringar á nokkrum þeirra;
maldringur – snjókoma í logni, smáger snjókoma
mulla – þétt logndrífa, snjómulla, lausamjöll
kófviðri – snæfok, snædrif sem byrgir útsýni, snjór sem hvirflast upp í skafrenningi
klessingur – slydda, blautur snjór
kyngi – snjóþyngsli
kafhríð – blindbylur, sortahríð
drífa – snjókoma, logndrífa
kyngja – skafl, snjódyngja
geyfa – hríðarkóf
maldur – smáger snjókoma