Þorbjörn (Toby) Hansson fæddist í Reykjavík 7. mars 1960. Hann lést á Mt. Sinai-sjúkrahúsinu í New York-borg þann 23. febrúar 2024, eftir stutta en harða baráttu við briskrabbamein.

Foreldrar hans eru Othar Hansson, f. 9. júní 1934, d. 11. apríl 2006 og Elín Þorbjörnsdóttir, f. 23. apríl 1934. Hann lætur eftir sig móður sína Elly, þrjá bræður, sjö systkinabörn og tvö systkinabarnabörn. Bræður hans eru Pétur Óli Hansson, f. 27. júní 1958, Hans Bernhard Otharsson, f. 19. október 1962, og Othar Hansson, fæddur 27. febrúar 1965.

Toby lærði byggingarverkfræði og átti 40 ára feril hjá einni af stærstu byggingarverkfræðistofum Bandaríkjanna (Stantec), þar sem hann var aðstoðarforstjóri. Hann var með leyfi til að starfa sem verkfræðingur í 11 ríkjum Bandaríkjanna. Fyrirtækið minntist hans með eftirfarandi hætti: „Toby skilur eftir sig mikla arfleifð, ekki einungis verkefnin sem hann vann að, heldur einnig hjá fjölda fólks sem hann leiðbeindi í gegnum tíðina. Flestir samstarfsmenn Toby telja sig eiga honum mikið að þakka í starfsferli sínum, enda var Toby var ábyrgur fyrir því að byggja upp og móta starfsferla fjölda manns hjá Stantec. Hans verður mjög sárt saknað.“

Toby stýrði mörgum stórum verkefnum, þar á meðal endurbyggingu West Side-þjóðvegarins í New York eftir að hann var eyðilagður í árásunum 11. september; endurbyggingu 100 ára gamallar rauðu og fjólubláu lestarlínunnar hjá Chicago Transit Authority (CTA); (3) átta mílna hraðbraut meðfram landamærum Bandaríkjanna og Mexíkó í El Paso, Texas; og (4) byggingu á nýju léttlestarkerfi í Honolulu á Hawaii.

Toby gegndi einnig virku hlutverki í samfélagi sínu; hann var nefndarformaður í Samfélagsráði Manhattan 4, forseti NY State Society of Professional Engineers, var formaður húsfélags síns fyrir utan Manhattan og forseti Icelandic American Society (Íslendingafélagsins).

Minningarathöfn um hann verður haldin í New York-borg í dag, 7. mars 2024.

Áhugi Toby á verkfræði byrjaði snemma. Við fluttum til Connecticut þegar hann var 15 ára og vegna áhuga Tobys á byggingum urðum við þaulsæknir viðskiptavinir í byggingavöruversluninni í nágrenninu. Hann hafði umsjón með hvers kyns framkvæmdum utandyra heima hjá okkur og við bræðurnir byggðum margar litlar brýr og stíflur í tjörnunum fyrir aftan húsið. Engin byggingarleyfi finnast þó fyrir þessum framkvæmdum.

Toby lifði fyrir vinnu sína og fjölskyldu okkar. Hann elskaði hvort tveggja. Toby hefur verið trausti kletturinn í fjölskyldu okkar í áratugi og sá ævinlega um foreldra okkar þegar þau fóru að eldast. Hann var verkefnisstjóri fjölskylduferðanna (þar á meðal fjölkynslóða ferðalags um hringveginn á Íslandi sem hefði vel sómt sér í raunveruleikasjónvarpi), stýrði hátíðarsamkomum og jólabakstrinum (í magni sem myndi sæma hvaða bakaríi sem er).

Þegar fyrri konan mín dó skyndilega fyrir meira en 20 árum var Toby á dyraþrepinu í Kaliforníu um leið og hann gat flogið þangað. Hann minntist á það við mig að hann hefði aldrei séð ástæðu til að yfirgefa hinar 13 upprunalegu nýlendur Bandaríkjanna, fyrr en þarna, þegar hann vissi að ég þarfnaðist hjálpar. Saman heimsóttum við fjölskyldu konunnar minnar, vinnustaðinn hennar, útfararstofuna o.s.frv. og mér var mikil hugarhægð að því að hafa þennan risastóra víking mér við hlið í gegnum þetta allt saman. Þegar faðir okkar hneig niður vegna hjartabilunar bjargaði Toby (sem var sjúkraliði í háskóla) honum með endurlífgun, sem gaf okkur nokkra dýrmæta daga í viðbót með honum áður en hann lést. Toby var alltaf til staðar fyrir okkur þegar við þurftum á honum að halda.

Húmorinn hjá Toby var einstakur og er best lýst sem duttlungafullum en góðlátlegum fýlupúkahúmor. Honum fannst gaman að segja „Nei!“ eins hátt og hratt og hægt var þegar hann var ósammála okkur, hvort sem um var að ræða hvað ætti að sækja í matinn af kínverskum veitingastað eða eitthvað merkilegra. Hann sannfærði sjö frænkur okkar um að hann væri besti vinur J.K. Rowling, og að hann fengi alltaf að lesa næstu Harry Potter-bók löngu áður en hún kæmi út. Ég er nokkuð viss um að þær héldu líka að hann væri jólasveinninn. Við Toby áttum í góðlátlegri samkeppni um hver væri uppáhalds föðurbróðir bræðrabarna okkar, en hann stríddi mér á spítalanum yfir því að ég hefði í raun ekki veitt honum neina samkeppni á því sviði.

Toby er nú líklega að grínast með föður okkar. Hans verður sárt saknað af fjölskyldu, vinum, nágrönnum og vinnufélögum.

Fyrir hönd fjölskyldunnar,

Othar Hansson

Í dag skrifa ég ekki aðeins sem Friðrik Guðmundsson, heldur sem frændi sem hafði þann heiður að kalla Toby frænda minn, einn af merkilegustu einstaklingum sem ég hef nokkurn tímann þekkt.

Ferill Toby einkenndist af ósveigjanlegri helgun við fjölskyldu, glæsilegum starfsferli sem náði yfir heimsálfur, og hjarta sem þekkti engin mörk. Þrátt fyrir líkamlega fjarlægð milli okkar, hann búsettur í Bandaríkjunum og ég á Íslandi, hélt Toby fjölskylduböndum okkar sterkum og lifandi. Heimsóknir hans til Íslands ásamt móður sinni brúuðu bilið á milli heima okkar og þess á milli með reglulegum uppfærslum, ljósmyndum og greinum um líf sitt og störf sem byggingarverkfræðingur hjá Stantec. Ástríða hans fyrir störfum sínum var smitandi og afrek hans voru mikið stolt fyrir alla fjölskylduna.

Eitt af því sem stóð hvað mest upp úr í eiginleikum Toby frænda var hans ótrúlega skuldbinding við fjölskylduna, sérstaklega við móður sína, frænku og móðursystur mína Ellý. Helgun hans var vitnisburður um hvernig fjölskylduábyrgð ætti að vera tekin af hjarta með bæði ást og virðingu. Þessi þáttur af lífi hans var ekki aðeins innblástur heldur einnig kennsla í óeigingirni og umhyggju.

Vinnusiðferði Toby frænda var án hliðstæðu. Hann nálgaðist hvert verkefni, hverja áskorun af miklum krafti og framúrskarandi árangri sem margir stefna að en fáir ná. Arfleifð hans er ekki aðeins í brúnum sem hann byggði eða vegum sem hann hannaði, heldur í lífum sem hann snerti með harðri vinnu, heiðarleika og samúðarfullum anda.

Að missa Toby frænda hefur skilið eftir tómarúm í hjörtum okkar, en minning hans þjónar sem leiðarljós, áminning um dyggðir góðvildar, helgunar og ástar. Hann kann að hafa yfirgefið þennan heim, en arfleifð hans mun ævinlega vera grafin djúpt í hjörtum þeirra sem voru nógu heppin að þekkja hann.

Eins og við syrgjum missi mikils manns, skulum við einnig finna huggun í minningunum sem hann skilur eftir. Minningum um hlátur, visku og óbilandi stuðning. Toby frændi var vitnisburður um hvað það þýðir að lifa vel lifuðu lífi, og þótt hann sé ekki lengur með okkur, heldur andi hans áfram að gefa innblástur og leiðbeina okkur.

Til minnar kæru frænku og móðursystur, Ellý, bræðra Toby og allra þeirra sem elskuðu Toby frænda skulum við halda í ástina sem hann deildi, lærdóma sem hann kenndi og minningarnar sem við bjuggum til saman. Með því að gera það höldum við anda hans lifandi og tryggjum að arfleifð hans haldi áfram að hafa áhrif á heiminn á fallegan hátt.

Með dýpstu samúð,

Friðrik Guðmundsson.