Skírnir Garðarsson sendi mér góðan póst: „Afsláttarkort eldri borgara nota ég í tíma og ótíma. Um daginn reyndi ég að nota það til að fá afslátt í sund, en það gekk ekki því sundmiðinn er ókeypis fyrir fólk á mínum aldri

Skírnir Garðarsson sendi mér góðan póst: „Afsláttarkort eldri borgara nota ég í tíma og ótíma. Um daginn reyndi ég að nota það til að fá afslátt í sund, en það gekk ekki því sundmiðinn er ókeypis fyrir fólk á mínum aldri.

Vildarkjörin vildi fá

hinn vaski sveinn.

En afsláttur af engu þá

var ekki neinn.

Minnir mig á vísu sem ég heyrði í Árnessýslu, þar voru menn að bölsótast út í dýrtíðina.

Ekkert kostar ekki neitt,

ekkert hugann seður,

ekkert getur engu breytt

ekkert bændur gleður.

Aðeins tvo bændur heyrði ég syngja við störf sín í Hreppunum (hinir hummuðu mest). Þetta voru bræðurnir Eyþór bóndi á Kaldbak og Einar bóndi á Laugum, Einarssynir, en sá síðarnefndi var raddsterkasti maður sveitarinnar. Sagt var að þeir bræður hefðu „kallast á“, en langt var milli bæja þarna í uppsveitunum.

Um Einar var kveðið:

Einar heitir Einars bur,

er á Laugum staðsettur,

raddsterkur og rómaður,

röskleika- er sá maður.“

Halldór Halldórsson skrifar á Boðnarmjöð: „Gamall karl á Holtinu horfir út um gluggann á þriðju hæð og veltir fyrir sér hvort hann ætti a.m.k. að labba niður stigana og fara með flokkaða ruslið í tunnurnar!“

Úti sólin skærast skín,

skuggar birtast víða;

þannig verður veröld mín,

veðurlagsins blíða!

Þorgeir Magnússon skrifar: „Margir hafa spreytt sig á Heine. Hér dirfist ég að gera tilraun. Takið viljann fyrir verkið:

1

Er brosið ljúfa lifnar

og leikur þér um kinn

ég finn að gamall geigur

grípur huga minn.

2

Mig langar til að leggja

lófa' á kollinn þinn

og biðja guð að geyma

þig glaða enn um sinn.“

Valdimar Gunnarsson um „hóflega drukkið vín“:

Sá er hnugginn bragðar brugg

brátt fær huggun skjóta,

þurrkar skugga af gleðiglugg

gleymir uggnum ljóta.

¶Kenna mun sitt mark á þér¶mannafaðirinn eini:¶Stofn af vígtönn enn þar er¶og ögn af rófubeini.¶Enn fremur:¶Meinleg örlög margan hrjá¶mann og ræna dögum.¶Sá er löngum endir á¶Íslendingasögum.¶Xx¶Það er líkt og ylur í¶ómi sumra braga.¶Mér hefur hlýnað mest af því¶marga kalda daga.¶Jóhanna Friðriksdóttir ljósmóððir kvað:¶Þegið gætni, heimska, hik,¶héðan þó ég víki.¶Ég ætla að skreppa augnablik¶inn í himnaríki.¶Tryggvi H. Kvaran orti um mann, sem var í þingum við gifta konu:¶Gulls hjá niftum ungum er¶Ari sviftur vonum,¶hefur skipti og hallar sér¶helst að giftum konum.¶Öfugmælavísan:¶Hákarlarnir tíu og tólf¶taka sig í flokka,¶allir þeir í efra hólf¶upp á móti brokka.