Gátan er sem endranær eftir Pál Jónasson, Hlíð:
Hátt á manna höfði er,
heiti oft á kindum.
Þessi fugl er mætur mér,
margir tæma eina hér.
„Enn er það gátan,“ segir Harpa á Hjarðarfelli:
Kollur hæst á höfði er.
Heita Kollur rollur.
Æðarkollur mætar mér.
Margir tæma kollur.
„Lausnarorðið er kolla,“ segir Úlfar Guðmundsson:
Útlits kolla hárið hefur.
Hornlaus kolla nafnið ber.
Æðarkolla gæði gefur.
Gleði kolla ölið ber.
„Hér er lausnin mín,“ segir Knútur Haukstein Ólafsson:
Hárkollan ei hentar mér
heitið Kolla rollan ber
æðarkollan elsk er þér
allir bjórkollur tæma hér.
Sigmar Ingason svarar:
Hettur margir hafa á sínum kolli.
Hetta heitir ærin mín falleg og feit.
Fjölda hettumáfa á flugi ég leit.
Í flöskuhettu trú’ ég vínið varla tolli.
„Lausnin birtist mér svona,“ segir Helgi R. Einarsson:
Kollvik oft á köllum er.
Kolla er rolluheiti.
Æðarkollan auðlegð ber.
Öl úr kollu ég neyti.
Erlu Sigríði Sigurðardóttur grunar að lausnin sé kolla:
Kollvik eru horfin hár,
heitir kolla ær.
Glókollur er kvikur, smár,
kollu af öli fær.
Þórunn Erla á Skaganum leysir gátuna:
Í kollinum sér klóra flestir,
Kolla heitir ærin smá,
kollunnar fiðurkoddar bestir,
úr kollu ölið súpa má.
Sjálfur skýrir Páll gátuna svona:
Húfukolla á höfði er
heitir Kolla ærin mín.
Æðarkolla er mætust mér
og margir tæma kollu hér.
Síðan er ný gáta eftir Pál:
Hestsins fótum hafður á,
í húsi þínu liggur sá.
Fínn í þessum Fíat hér
fyrir Manga langur er.
engan held ég tæla,¶herralega húsgangsferð¶og hyggna Mammons þræla.