Ég fékk góðan póst þar sem Sverrir Kristinsson fasteignasali spyr: Nú er spurningin hvort Halldór Blöndal sem sér um Vísnahornið þekkir vísuna eftir alþingismanninn (ráðherrann) Halldór Blöndal?:
Þetta var ca árið 1981. Albert Guðmundsson hafði í reiðikasti sagst ætla að hætta í þingflokknum en skipti svo fljótlega um skoðun. Á næsta þingflokksfundi vatt Halldór sér inn í herbergið, svipaðist um í stutta stund en sagði síðan stundarhátt:
Flótti er brostinn flokks í lið
fáa sé ég mætta
en hætt er við hann hætti við
að hætta við að hætta.
Tvær limrur eftir Helga Ingólfsson:
Þau pukruðu og veltu mjög vöngum
og véluðu'um brask eftir föngum.
Vér áréttum hér
að „armslengdin“ er
lengri hjá fingralöngum.
Hann Nonni á Núpi kann aðferð
sem nýstárleg þykir sem baðferð.
Ef úrhelli' hann sér
hann æðir út ber
og skolar burt skítinn á hraðferð.
Þjóðerni eftir Eyjólf Óskar Eyjólfsson:
„Frakka við kyssum og kreistum
og Kana til ásta við freistum“
sagði Loðhildur glenna
hún var lausgyrtust kvenna
samt stóð henni stuggur af Eistum.
Limra eftir Gunnar Hólm Hjálmarsson:
Framboð í frjálslyndum heimi
finnst mér að lausnina geymi
og stuðli að því
sem stefnir nú í
- fjölskipað forsetateymi.
Kári Erik Halldórsson segir Lífið er afstætt:
Úr ýmsu fólk dó hér í denn,
og deyr víst úr sitthverju enn.
En sumir þó lifa
ég segi og skrifa,
lengur en langelstu menn.
Jóhann frá Flögu segir frá því að dauður maður, sem hafði verið ölkær í lífinu, hafi komið til vinar síns og kveðið:
Helltu út úr einum kút
ofan í gröf mér búna.
Beinin mín í brennivín
bráðlega langar núna.
¶Mig vill stanga mæðan skörp;¶mér finnst strangur skaðinn:¶Ólafur svangur étur Jörp¶ég má ganga í staðinn.¶Einar Jónsson yrkir:¶Súg í fara 4% flokksins sósa,¶ódrukknir sem engir hrósa¶eða heldur vilja kjósa.¶Sr. Jónas Guðmundsson á Staðarhrauni orti þannig um köttinn:¶Öll er skepnan skemmtigjörn;¶skoðum litla stýrið.¶Malar sinni kjaftakvörn¶kringluleita dýrið.¶Þorsteinn Magnússon frá Gilhaga kvað:¶Ef hittir þú menn og segir satt¶þeim sýnist þú vera að ljúga,¶en ef þú lýgur – og lýgur hratt,¶þá líta þeir upp og trúa.¶Enn kvað hann:¶Vekjum hlátur, vekjum grín,¶villast látum trega,¶brögðum kátir brennivín¶bara mátulega.
Öfugmælavísan:
Hákarlinn á hafinu rann
hár og digur júturinn;
inn í kórinn vasa vann
vondur rekabúturinn.