Gátan er sem endranær eftir Pál Jónasson í Hlíð: Ærslabelgur öllum þekk eftir henni Johnny gekk líka er hún lögð í sjó liggur alltaf meðfram snjó. Sigmar Ingason leysir gátuna: Langsokkurinn Lína aldrei vælir

Gátan er sem endranær eftir Pál Jónasson í Hlíð:

Ærslabelgur öllum þekk

eftir henni Johnny gekk

líka er hún lögð í sjó

liggur alltaf meðfram snjó.

Sigmar Ingason leysir gátuna:

Langsokkurinn Lína aldrei vælir.

Línan í sjónum fiskana tælir.

Hún lét sér fátt um hann Johnny

þótt segði hann: Sæt ertu honey.

Hjarnlínan í fjallinu fuglana fælir.

Guðrún B. á þessa lausn:

Alltaf snjöll Lína langsokkur.

Um línugang söng hann Johnny Cash.

Á línuna sett var síld nokkur.

Um snjólínu mætti spinna djass!

Lausnarorðið er lína, segir Úlfar Guðmundsson

Við sokks Línu hissa hló.

Hann um línu söng á band.

Þorskalínu þreyttur dró.

Þræðir lína snjó og land.

Þá er það lausnin, segir Helgi R. Einarsson:

Langsokkurinn Lína' er hér,

á línu Johnny Walker er,

sem og lína' í sjóinn fer,

snælínu' oft við himin ber.

Hér er lausnin mín, segir Knútur H. Ólafsson:

Hún Lína var (Langsokkur)
allflestum þekk,

á línu hann Johnny víst óhræddur gekk.

Fiskilínuna legg ég í sjó,

liggur í fjöllunum snjólínan mjó.

Sjálfur skýrir Páll gátuna svona:

Langa sokka Lína fékk,

línu mjóa Johnny gekk,

lagði Binni línu í sjó,

lína í fjöllum kennd við snjó.

Síðan er ný gáta eftir Pál:

Við kulda og hita kennt það er,

og kletta líka, trúðu mér.

Á einu sleðinn fljótur fer,

í flestum bílum skylda hér.

Svo er stundum fagurskreytt og Fjallkonan ber.

Limra eftir Eyjólf Óskar Eyjólfsson; Óbærilegur léttleiki:

Margt sefandi presturinn sagði

og sorgmæddur hópurinn þagði,

en í eymdinni þar

sá andaði var

óvenju léttur í bragði.

Öfugmælavísan:

Í undirdýnu eggjað sverð

engan held ég tæla,

herralega húsgangsferð

og hyggna Mammons þræla.