Gátan er sem endranær eftir Pál Jónasson í Hlíð:
Ærslabelgur öllum þekk
eftir henni Johnny gekk
líka er hún lögð í sjó
liggur alltaf meðfram snjó.
Sigmar Ingason leysir gátuna:
Langsokkurinn Lína aldrei vælir.
Línan í sjónum fiskana tælir.
Hún lét sér fátt um hann Johnny
þótt segði hann: Sæt ertu honey.
Hjarnlínan í fjallinu fuglana fælir.
Guðrún B. á þessa lausn:
Alltaf snjöll Lína langsokkur.
Um línugang söng hann Johnny Cash.
Á línuna sett var síld nokkur.
Um snjólínu mætti spinna djass!
Lausnarorðið er lína, segir Úlfar Guðmundsson
Við sokks Línu hissa hló.
Hann um línu söng á band.
Þorskalínu þreyttur dró.
Þræðir lína snjó og land.
Þá er það lausnin, segir Helgi R. Einarsson:
Langsokkurinn Lína' er hér,
á línu Johnny Walker er,
sem og lína' í sjóinn fer,
snælínu' oft við himin ber.
Hér er lausnin mín, segir Knútur H. Ólafsson:
Hún Lína var (Langsokkur)
allflestum þekk,
á línu hann Johnny víst óhræddur gekk.
Fiskilínuna legg ég í sjó,
liggur í fjöllunum snjólínan mjó.
Sjálfur skýrir Páll gátuna svona:
Langa sokka Lína fékk,
línu mjóa Johnny gekk,
lagði Binni línu í sjó,
lína í fjöllum kennd við snjó.
Síðan er ný gáta eftir Pál:
Við kulda og hita kennt það er,
og kletta líka, trúðu mér.
Á einu sleðinn fljótur fer,
í flestum bílum skylda hér.
Svo er stundum fagurskreytt og Fjallkonan ber.
Limra eftir Eyjólf Óskar Eyjólfsson; Óbærilegur léttleiki:
Margt sefandi presturinn sagði
og sorgmæddur hópurinn þagði,
en í eymdinni þar
sá andaði var
óvenju léttur í bragði.
Öfugmælavísan:
Í undirdýnu eggjað sverð
engan held ég tæla,
herralega húsgangsferð
og hyggna Mammons þræla.